«Μία στο καρφί και μία στο πέταλο» φαντάζει η πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Από τη μία πανηγυρισμοί για συμφωνίες που υπογράφονται δίδοντας ώθηση κάθε φορά στο ίδιο το πρόγραμμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας αλλά και την εκάστοτε αξιολόγηση απ’ τους πιστωτές και από την άλλη «αριστερά» αντανακλαστικά υπουργών και στελεχών σε κρίσιμες θέσεις που αν και έχουν βάλει την υπογραφή τους πασχίζουν με κάθε τρόπο να υπονομεύσουν και να αλλάξουν τις ίδιες τις συμφωνίες.
Και αν κάποιοι υπέθεταν ότι τα «ήξεις – αφήξεις» και τα «δάκρυα με πόνο» που επικαλούνταν κάποιοι υπουργοί θα έμεναν στο παρελθόν μετά τις παρεμβάσεις του Μαξίμου στην περίπτωση του ΟΛΠ και των περιφερειακών αεροδρομίων, η ιστορία συνεχίζεται ως έχει δείχνοντας μάλιστα ότι η επιλογή είναι κεντρική και έρχεται πάντα στο προσκήνιο όταν δυσκολεύουν αρκετά τα πράγματα στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές για την εκάστοτε αξιολόγηση!
Κάτι που άρχισε να φαίνεται ιδιαίτερα από χθες το απόγευμα όταν κατ’ ουσίαν η ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας με δηλώσεις της ξεκίνησε να αναιρεί το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων που αφορούν το δικό της τομέα ευθύνης σε μία ενημέρωση που έγινε στους διαπιστευμένους στο υπουργείο συντάκτες. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ και το 35% των ΕΛΠΕ, που έχουν μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ και για τα οποία επρόκειτο φέτος να προκηρυχθούν οι σχετικοί διαγωνισμοί.
Συγκεκριμένα κορυφαίος παράγοντας του υπουργείου δήλωνε χθες: «τα πάντα είναι ανοικτά. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν θα προχωρήσουμε με βάση το παλιό μοντέλο με το οποίο και διαφωνούμε. Δεν θέλουμε να πουλήσουμε τα ποσοστά των ενεργειακών επιχειρήσεων και άλλωστε μην ξεχνάτε ότι συζητάμε με τους δανειστές κάποια να μεταφερθούν στο νέο Υπερταμείο».
«Ξήλωμα» του ΤΑΙΠΕΔ;
Η δήλωση αυτή όμως αποκαλύπτει προφανώς και ένα γενικότερο σχέδιο το οποίο συζητούν στην κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες, δηλαδή την μεταφορά του συνόλου των συμμετοχών που έχει το ΤΑΙΠΕΔ στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, το νέο υπερταμείο με την ελπίδα ότι θα κερδίσουν χρόνο. Ενδεχομένως και γι αυτό μέχρι σήμερα να μην έχει εγκριθεί και το επικαιροποιημένο «Στρατηγικό Σχέδιο» του Ταμείου, το οποίο πέραν των άλλων έχει σχεδόν τις μισές θέσεις στο Διοικητικό του Συμβούλιο κενές ενώ με την αποχώρηση και του κ. Στ. Πιτσιόρλα δεν φαίνεται να έχει και πολιτική κάλυψη.
Ίσως και γι αυτό ακόμα και οι διαδικασίες που έχει ξεκινήσει για μικρότερες αποκρατικοποιήσεις πάνε από παράταση σε παράταση. Τελευταία έγινε γνωστό πως και ο διαγωνισμός για την παραχώρηση της μαρίνας Πύλου, που είχε προγραμματιστεί για σήμερα, έλαβε δίμηνη παράταση ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται εάν θα προχωρήσουν οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες ακινήτων που έχουν προγραμματιστεί.
Υπογραφές
Σε κάθε περίπτωση πάντως το επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ έχει εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής και έχει δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με συγκεκριμένες δράσεις, μεταξύ των οποίων και η πώληση μεριδίων ευαίσθητων εταιρειών, όπως το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ και το 35% των ΕΛΠΕ. Των εταιρειών δηλαδή που τώρα θέλει η ηγεσία του υπουργείου να διαφυλάξει, αν και ο ίδιος ο κ. Γ. Σταθάκης έχει υπογράψει το επιχειρησιακό πρόγραμμα.
Την ίδια ώρα ανοικτά είναι όλα τα ενδεχόμενα για την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ με την ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας να προκρίνει τώρα «μοντέλο ΑΔΜΗΕ» και διατήρηση στον έλεγχο του δημοσίου του 51% της εταιρείας.
Ακόμα όμως και στην τελευταία περίπτωση, αυτή του ΑΔΜΗΕ, ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός από τη ΔΕΗ περνά από σαράντα κύματα έως ότου ολοκληρωθεί. Ήδη σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ αιτήθηκε την αναβολή της συζήτησης του θέματος στην ΓΣ της ΔΕΗ και αυτή αναμένεται να γίνει στις 17 του μήνα! Στην περίπτωση αυτή οι «αλχημείες» συνεχίζονται ώστε το Δημόσιο να «δέσει» με το μικρότερο δυνατό κόστος τον κρατικό έλεγχο του Διαχειριστή ενώ τελευταία εικάζεται και προσπάθεια της ίδιας της ΔΕΗ για αλλαγή του μοντέλου διαχωρισμού. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η διαδικασία, που δρομολογήθηκε απ’ τον ψηφισθέντα νόμο Σκουρλέτη, είναι να μπει στην τελική ευθεία, έχοντας διασφαλίσει μάλιστα την παρουσία στρατηγικού επενδυτή, της κινεζικής China State Grid, που εξαγόρασε το 24% του ΑΔΜΗΕ προς 320 εκατ. ευρώ.
Κανείς όμως δεν μιλά για το κόστος όλου αυτού του «ράβε ξήλωνε», γιατί πέραν των προϋπολογισθέντων στόχων και τις τρύπες που δημιουργεί, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην επενδυτική κοινότητα ώστε να ενδιαφερθεί πραγματικά για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και τις επενδύσεις.
Πόσο μάλλον όταν έχουν κλείσει συμφωνίες και αυτές απλά έχουν τεθεί σε αναμονή, όπως για παράδειγμα η ιστορία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ που εδώ και τέσσερις μήνες έχει κολλήσει στο Ελεγκτικό Συνέδριο θέτοντας σε αναμονή τους Ιταλούς επενδυτές αλλά και την ίδια τη λειτουργία της εταιρείας δυστυχώς με συνέπειες. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα χθες όταν αδρανοποιήθηκε το σιδηροδρομικό δίκτυο λόγω του χιονιά.
Στ. Μορ.