Η ανακοίνωση του ΔΝΤ ότι είναι έτοιμο να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα και η θετική υποδοχή της από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δείχνουν ότι οι δύο πλευρές της συμφώνησαν στη βασική στρατηγική τους σχετικά με την Ελλάδα.
Πιθανότατα, η δημόσια παρέμβαση του ΔΝΤ έρχεται μετά από ένα παρασκηνιακό ξεκαθάρισμα σε σχέση με τις προτεραιότητες της προεδρίας Τραμπ και εάν ισχύει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι διαψεύδονται και οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει ορισμένοι στην ελληνική πλευρά, ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα ευνοούσε την απόσυρση του Ταμείου από την Ευρώπη.
Για την ελληνική κυβέρνηση, η ευθυγράμμιση ΔΝΤ – Σόιμπλε σημαίνει ότι η πίεση για νέα μέτρα επανέρχεται καθώς από τη μια ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα απαιτεί πλεονάσματα 3,5% και από την άλλη το ΔΝΤ θα ζητεί νέα μέτρα για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί.
Από την άλλη πλευρά , η συμμετοχή του ΔΝΤ σημαίνει ότι θα παραμείνει στο παιχνίδι η αξίωσή του για δεσμεύσεις σχετικά με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, κάτι που είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας. Το Ταμείο πρόκειται να εκδώσει την νέα Ανάλυση Βιωσιμότητας για το ελληνικό χρέος και είναι βέβαιο ότι θα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται μέτρα για να γίνει βιώσιμο.
Όμως εάν υπάρχει συμφωνία για πλεονάσματα της τάξης του 3,5% θα χρειάζονται μικρότερες παρεμβάσεις στο χρέος για να «βγαίνουν τα νούμερα» και να χαρακτηρισθεί βιώσιμο.
Το πιθανότερο είναι ότι η σύμπλευση ΔΝΤ – Σόιμπλε θα οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου η Ελλάδα θα έχει «το μαχαίρι στο λαιμό» για να πάρει νέα μέτρα, ενώ ο πήχης για την ελάφρυνση χρέους θα πέσει χαμηλότερα.
Με λίγα λόγια, μια κατάσταση όπου η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίζει το χειρότερο από τους δύο κόσμους.
Γ. ΣΩΖΟΣ
george.sozos01@gmail.com