Σάρκα και οστά αρχίζει να παίρνει η νέα συμφωνία, η οποία όλα δείχνουν ότι σε πρώτη φάση βασίζεται σε έναν μέσο ενιαίο ΦΠΑ που θα πείσει τους εταίρους για τη συλλογή των εσόδων. Θεωρητικά αυτό υπόκειται στην αύξηση των έμμεσων φόρων και θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιλαϊκό μέτρο.
Παράλληλα το Εργασιακό που είναι υπό συζήτηση και το Ασφαλιστικό, πέραν των πρόωρων συντάξεων, όπου η κυβέρνηση σχεδιάζει το πώς θα προχωρήσει σε περικοπές, παραμένουν οι δύο βασικοί άξονες της διαπραγμάτευσης. Οι προσδοκίες, πάντως, αρχίζουν να αναστρέφονται επί το θετικότερο. Αυτό ζητάνε η αγορά και η οικονομία γενικότερα διότι το σκηνικό μέχρι την κοινή δήλωση Τσίπρα – Γιούνκερ παρέπεμπε σε μεγάλη περιπέτεια.
Μια σημαντική παράμετρος των εξελίξεων έχει να κάνει με την αμερικανική προειδοποίηση για μη κατασκευή του Turkish Stream, για τον οποίο τόσος ντόρος έγινε και προεξοφλήθηκαν μάλιστα έσοδα 5 δισ. ευρώ. Παράλληλα υπάρχουν κι άλλες κινήσεις μετά το θέμα Ξηρού που σηματοδοτούν την επιρροή του αμερικανικού παράγοντα.
Οσον αφορά το κλίμα στην οικονομία ενδεικτικές ήταν και η δήλωση του Ευάγγελου Μυτιληναίου για την επιδείνωση κατά την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης αλλά και η ομολογία Τσακαλώτου για την ολιγωρία από την πλευρά της κυβέρνησης. Από δω και πέρα η διαδικασία μπαίνει σε μια ρότα και έχουμε πολλά ακόμα να δούμε.
Μια σημαντική παράμετρος των εξελίξεων έχει να κάνει με την αμερικανική προειδοποίηση για μη κατασκευή του Turkish Stream, για τον οποίο τόσος ντόρος έγινε σχετικά με τις ελληνορωσικές σχέσεις και προεξοφλήθηκαν μάλιστα έσοδα 5 δισ. ευρώ
Κατά πρώτον, η προετοιμασία για το Ασφαλιστικό είναι πυρετώδης. Πολλά θα κριθούν από την αξιοπιστία της ελληνικής πρότασης, η οποία επιχειρεί να κλείσει τρύπες άνω των 2 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, με τέλη που θα αφορούν σε όλες τις πτυχές της οικονομικής ζωής.
Το ασφαλιστικό σύστημα είναι άγνωστο ακόμα με ποιο ολοκληρωμένο σχέδιο θα αντιμετωπιστεί, καθόσον η οικονομία δεν ανακάμπτεί και τα δεδομένα πρόκειται να επιδεινωθούν δραματικά μετά το 2023.
Η αύξηση του ΦΠΑ σε μέσο επίπεδο διέψευσε πλήρως τις δηλώσεις και εξαγγελίες Βαρουφάκη. Παράλληλα επιβαρύνει εκ πρώτης όψεως τον κλάδο των τροφίμων. Το ζήτημα, όμως, εδώ είναι πώς λειτουργεί η αγορά. Ποια είναι τα περιθώρια κέρδους, πόσο μπορούν να συμπιεστούν οι τιμές και πώς θα λειτουργήσουν μεγάλες εταιρείες που θα στοχεύσουν να πάρουν μερίδια.
Οπως και να ‘χει, το πιο σημαντικό είναι τι θα γίνει με τους λογαριασμούς ρεύματος και τον ΦΠΑ -εδώ σε θέλω, κύριε Λαφαζάνη-, αλλά και με το εργατικό ατύχημα των Ελληνικών Πετρελαίων που συμβαίνει το 2015 σε μια ημικρατική επιχείρηση με μεγαλομέτοχο τον Λάτση. Ας ξαναγυρίσουμε όμως στη διαπραγμάτευση και τον ΦΠΑ. Ευνοούνται τομείς όπως η ένδυση και η υπόδηση, αλλά και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όπου ο ΦΠΑ πέφτει.
Είναι σημαντικό όμως τι θα γίνει με τα Εργασιακά. Πρώτον, γιατί οι απαιτήσεις του ΔΝΤ περί απολύσεων είναι παράλογες τώρα πια και, δεύτερον, γιατί η κυβέρνηση έχει πολλά να διδαχθεί από το επιτυχημένο μοντέλο του ΣΕΒ στις διαπραγματεύσεις με τους εργαζομένους, όπου ο κατώτατος μισθός δεν έχει σχέση με τα επίπεδα κάτω των 600 ευρώ.
Οι ιδεοληψίες λοιπόν περιττεύουν. Οι τάσεις στην Ευρώπη δείχνουν ότι ακόμα και οι Βρετανοί αποβάλλουν τα Brexit και ψηφίζουν τον Κάμερον που είναι doer και ρεαλιστής. Στην Ισπανία το Podemos δεν πάει. Ας ζυγίσει λοιπόν και ο πρωθυπουργός τι κερδίζει η Ελλάδα σταθεροποιούμενη εντός της Ευρωζώνης και τι χάνει όσο οι αβεβαιότητες οδηγούν τους ξένους αναλυτές να ταυτίζουν τις ελληνικές τράπεζες με αυτές της Αργεντινής του 2001.