Η συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης χαρακτηρίστηκε ως ιστορική, αφού εισάγει για πρώτη φορά στην Ε.Ε. το θεσμό του κοινού δανεισμού. Όσο κι αν οι αντιρρησίες, οι «φειδωλές» χώρες σπεύδουν να τονίζουν ότι πρόκειται για έκτακτο μέτρο, η «πόρτα» άνοιξε και η λογική υποδεικνύει ότι σύντομα θα ξαναχρησιμοποιηθεί. 

Ωστόσο, οι διαφωνίες και η δυσκολία να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση άφησε εκτός της συζήτησης ορισμένα ζητήματα, τα οποία δεν έχουν διευκρινιστεί επαρκώς και άλλα που αναμένεται να κριθούν στην πράξη.

Σε ό,τι αφορά τα ποσά, η ανακοίνωση του Συμβουλίου Κορυφής (τα λεγόμενα Συμπεράσματα) καταγράφουν τα συνολικά ποσά, αλλά όχι τα συγκεκριμένα ποσά που αντιστοιχούν σε κάθε χώρα. Οι εκτιμήσεις για την εθνική κατανομή προέρχονται από ανακοινώσεις των κρατών μελών.

Τα χρήματα που θα διοχετευτούν σε κάθε χώρα θα προέλθουν από δανεισμό που θα κάνει συγκεντρωτικά η Ε.Ε. Ο δανεισμός αυτός θα εξοφληθεί στο μέλλον, από έσοδα τα οποία δεν έχει προσδιοριστεί επακριβώς από πού θα προέλθουν. Συμφωνήθηκε ότι θα χρησιμοποιηθούν νέες κατηγορίες εσόδων της Ε.Ε. (οι λεγόμενοι ίδιοι πόροι) όπως φόροι σε προϊόντα και δραστηριότητες που επιβαρύνουν το περιβάλλον, ψηφιακοί και εμπορικοί φόροι, αλλά πιο συγκεκριμένες αποφάσεις παραπέμφθηκαν σε μελλοντική φάση.

Στο μέλλον και στην πράξη αναμένεται να δοκιμαστεί και ο μηχανισμός έγκρισης των προγραμμάτων τα οποία θα καταθέτει κάθε χώρα για να χρηματοδοτηθεί. Η απόφαση προβλέπει ότι το σχέδιο θα εγκρίνεται από την Κομισιόν, η οποία θα το προωθεί για έγκριση στην Οικονομική  και Δημοσιονομική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από τους εθνικούς εκπροσώπους που προετοιμάζουν τις εργασίες του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε. (ΕΚΟΦΙΝ). Εάν κάποια χώρα έχει αντιρρήσεις για το σχέδιο κάποιας άλλης, τότε το σχέδιο θα παραπέμπεται στο συμβούλιο υπουργών, όπου η απόφαση θα λαμβάνεται με ειδική πλειοψηφία.

Αυτό σημαίνει ότι μια χώρα θα έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει για κάποιο χρονικό διάστημα το εθνικό σχέδιο κάποιας άλλης, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το όλο πρότζεκτ.

Ένα ερώτημα ακόμα είναι πώς θα χορηγηθούν τα δάνεια της χρηματοδότησης. Η χορήγησή τους θα καταγράφεται στο δημόσιο χρέος κάθε χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι για χώρες όπως η Ελλάδα, δημιουργείται ένα αντικειμενικό ζήτημα: Πώς θα δανειστεί η χώρα τα 12,5 δισ. ευρώ που της αντιστοιχούν σε δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης (πλέον των επιχορηγήσεων 19 δισ. ευρώ)  χωρίς να διαταράξει τη δυναμική αποπληρωμής του χρέους: Και τι θα σημαίνει αυτό; Θα χρειαστεί νέα ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και αναδιάρθρωση;