Αναγκαία αλλά όχι αρκετή κρίνεται η παράταση των 7 ημερών για τις 120 δόσεις. Όχι γιατί οι μέρες είναι λίγες, ούτε γιατί δεν είναι ελκυστική και γενναιόδωρη η έκτακτη ρύθμιση, αλλά γιατί δεν προλαβαίνουν να θεραπευτούν πολλά άλλα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, που εμποδίζουν εκατομμύρια φορολογούμενους που χρωστούν 105 δισ. ευρώ να φτάσουν «στην πηγή».

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μέχρι την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου είχαν ενταχθεί 384.402 φορολογούμενοι και ρύθμισαν χρέη 3,3 δισ. ευρώ (2,4 δισ. αρχική οφειλή και προσαυξήσεις 898 εκατ. ευρώ). Μέχρι την Δευτέρα εχθές όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, ξεπέρασαν και τις 500.000. Σε τέτοια περίπτωση, μέσα στο σαββατοκύριακο πρέπει να υποβάλλονταν πάνω και από 50.000 αιτήσεις την ημέρα.

Ωστόσο, συμμετοχή 400-500 χιλιάδων από τους 4,091 εκατομμύρια οφειλέτες, σημαίνει αυτομάτως πως σχεδόν 9 στους 10 δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να υπαχθούν στην άκρως ευνοϊκή δυνατότητα να πληρώνουν σε έως 120 δόσεις με επιτόκιο μόλις 3% και από 20 ευρώ το μήνα τα χρέη τους, χωρίς τον φόβο της κατάσχεσης.

Τι σημαίνει αυτό;

Α) Είτε ότι κάποιος κόσμος παραιτήθηκε από την προσπάθεια, φοβούμενος ότι και αν ακόμα μπει στη διαδικασία θα γονατίσει τελικά μετά από λίγους μήνες και θα χάσει τη ρύθμιση. Πράγματι η εμπειρία των 100 δόσεων έδειξε ότι όταν ήρθαν οι νέοι φόροι, οι οφειλέτες έχασαν τη ρύθμιση. Ωστόσο δεν ερμηνεύει πλήρως το πρόβλημα, καθώς η σημερινή κυβέρνηση μείωσε ήδη τον ΕΝΦΙΑ και μειώνει μελλοντικά βάρη, ενώ ετοιμάζει και νέου τύπου πάγια ρύθμιση για τα μελλοντικά χρέη. Με άλλα λόγια, τουλάχιστον 1 ή εκατομμύρια κόσμος (από τους 4,1 εκατομμύρια οφειλέτες) θα μπορούσε να κάνει την προσπάθειά του.

Μια λύση που προτείνουν άνθρωποι της αγοράς είναι να αλλάξει ο νόμος και να μη χάνεται η ρύθμιση, αν εξοφλείται κανονικά. Αν όμως ο οφειλέτης αφήσει απλήρωτα νέα χρέη, τότε το Δημόσιο να μπορεί να εισπράττει με κατασχέσεις τις νέες οφειλές, χωρίς να καταπίπτει η ρύθμιση των 120 δόσεων.

Β) Είτε κάποιες ατέλειες της ρύθμισης, ακυρώνουν τα οφέλη που υπόσχεται η ρύθμιση. Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν στο ΝΜ μια σειρά από δυσλειτουργίες του συστήματος των 120 δόσεων που, εφόσον δεν προλαβαίνουν να διορθωθούν μέχρι τις 7 Οκτωβρίου, αποτρέπουν πλήθος ενδιαφερομένων να εισέλθουν στη ρύθμιση.

Το πρόβλημα ξεκινά από το γεγονός πως όποια επιχείρηση έχει χρέη μέχρι την 31-12-18, είναι σχεδόν βέβαιον πως έχει και χρέη το 2019. Αυτό ακυρώνει την απαλλαγή τους από την δέσμευση των λογαριασμών τους, το οποίο αποτελεί «κλειδί» στην νέα ρύθμιση των 120 δόσεων.

Στην θεωρία τουλάχιστον. Διότι ιδού τι συμβαίνει στην πράξη:

1) Όταν ζητείται από την Τράπεζα να αποδεσμεύσει χρήματα για πληρωμή του ποσού που απαιτείται για την πληρωμή της πρώτης δόσης, η διαδικασία είναι εξαιρετικά χρονοβόρα και επιτυγχάνεται μόνον αν ο υπάλληλος της Τράπεζας γνωρίζει τα της διαδικασίας.

Όπως λένε στελέχη των επιχειρήσεων που ζουν το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να εκδοθεί άμεσα ειδική οδηγία προς τις Τράπεζες, για να μπορούν να πληρώνουν την υποχρέωση του ενδιαφερόμενου με ταυτόχρονη ανάληψη από τον δεσμευμένο του λογαριασμό, χρησιμοποιώντας την ταυτότητα πληρωμής που εκδίδεται για τον σκοπό αυτόν.

2) Πέραν αυτού, στη συνέχεια συμβαίνει και το εξής:

Όταν η πρώτη καταβολή εμφανιστεί στο σύστημα, η βεβαίωση αποδέσμευσης εκδίδεται μόνον στη περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν έχει ληξιπρόθεσμα χρέη του 2019.

Όμως η συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη μέχρι την 31-12-18, έχουν και ληξιπρόθεσμα εντός του 2019!

Ο φορολογούμενος πρέπει πάλι να ρυθμίσει την οφειλή του, αυτή τη φορά μόνον σε 12 δόσεις, αφού πάλι περάσει τη ταλαιπωρία της Τράπεζας.

Όταν όμως η πληρωμή εμφανιστεί στο σύστημα, πάλι δεν εκδίδεται το πιστοποιητικό της άρσης αποδέσμευσης. Του ζητείται να πάει στον έφορο, ο οποίος όμως μπορεί να δώσει μόνον μερική άρση της αποδέσμευσης.

Με άλλα λόγια, ο φορολογούμενος,έχει ταλαιπωρηθεί για να πληρώσει την υποχρέωση του, αλλά πάλι βρίσκεται με μερική δέσμευση του λογαριασμού του.

Είναι αυτονόητο ότι η δύσκολη αυτή διαδικασία λειτουργεί ανασταλτικά. Δεν έχει λόγο ο φορολογούμενος να υποστεί όλη αυτήν την ταλαιπωρία και στο τέλος να βρεθεί με μία μερική άρση αποδέσμευσης των λογαριασμών του.

Η λύση όμως, όπως λένε παράγοντες της αγοράς, είναι απλούστατη: αρκεί μία εγκύκλιος που θα δίνει στο σύστημα τη δυνατότητα να εκδίδει το πιστοποιητικό της αποδέσμευσης με την ολοκλήρωση της διαδικασίας των 12 δόσεων για τα χρέη του 2019.

Άλλωστε η διοίκηση διατηρεί το δικαίωμα να δεσμεύσει τον λογαριασμό του φορολογούμενου αν αυτός καθυστερήσει να πληρώσει 2 δόσεις.

3) Άλλη δυσλειτουργία είναι ότι το σύστημα δεν βλέπει τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει στο ίδιο ΑΦΜ αλλά σε διαφορετικές ΔΟΥ. Έτσι τα χρέη δεν αθροίζονται και δεν μπορούν να ρυθμιστούν συνολικά σε 120 δόσεις. Για παράδειγμα, η μία οφειλή μπορεί να ρυθμίζεται σε 40 δόσεις και η άλλη σε 30, ενώ αν αθροίζονταν θα επέτρεπαν να ρυθμιστεί σε 100 δόσεις!

Τελευταία ευκαιρία

Στην ίδια ανακοίνωση της παράτασης πάντως, το υπουργείο Οικονομικών επισημαίνει ότι «η ρύθμιση των 120 δόσεων και η παράταση που δόθηκε για την ένταξη σε αυτήν αποτελούν την τελευταία ευκαιρία για όσους έχουν οφειλές προς το Δημόσιο», με χαρακτηριστικά και πολλαπλά οφέλη, όπως:

● Μείωση του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης από τα 30 στα 20 ευρώ.

● Μείωση επιτοκίου από 5% στο 3%.

● Δυνατότητα σε όλα τα νομικά πρόσωπα με βασική οφειλή μέχρι 1.000.000 ευρώ να ρυθμίσουν την οφειλή τους μέχρι 120 δόσεις, που μέχρι σήμερα συνέβαινε μόνο για τα φυσικά πρόσωπα.

● Αποδέσμευση των κατασχεμένων τραπεζικών λογαριασμών.

● Δικαίωμα σε όσους είχαν υπαχθεί στη ρύθμιση του ν. 4611/2019 να υπαγάγουν τα χρέη τους στη νέα αυτή ρύθμιση και να επωφεληθούν των πιο ευνοϊκών όρων της.

● Ηλεκτρονική υποβολή αίτησης μέσω της αντίστοιχης πλατφόρμας.

΄