Του Δημήτρη Παφίλα

Σε αδυναμία πληρωμών θα οδηγηθούν, εκ των πραγμάτων, οι περίπου 60 βιομηχανίες μέσης τάσης σε ό,τι αφορά τις υπέρογκες χρεώσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ), τη χρέωση ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας) και το ΕΤΜΕΑΡ (Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπής Αερίων Ρύπων). Οπως θα δούμε, όμως, η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένας μύλος με στρεβλώσεις που φτάνουν στο έπακρο. Ας δούμε πώς έχουν τα πράγματα επιγραμματικά: Οι κρατικές ΔΕΗ και ΔΕΠΑ λειτουργούν μονοπωλιακά. Η ΔΕΗ διαθέτει την αποκλειστική πρόσβαση σε λιγνιτικές μονάδες και στα υδροηλεκτρικά. Οι ηλεκτροπαραγωγοί από φυσικό αέριο με τη σειρά τους δεν μπορούν να πληρώνουν τη ΔΕΠΑ αφού υπάρχουν οφειλές από τον Λειτουργό της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ). Πρόσφατα η ΔΕΗ παραπέμφθηκε από τη ΡΑΕ στην Επιτροπή Ανταγωνισμού διότι έχοντας δεσπόζουσα θέση ηλεκτρικής ενέργειας δεν διαπραγματεύτηκε ως όφειλε. Από την πλευρά τους, οι «τρίτοι» παίκτες, οι ηλεκτροπαραγωγοί φυσικού αερίου, λαμβάνουν μέσω των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ) ετήσια έσοδα 160 εκατ. ευρώ για να επιτρέψουν την αύξηση της λιγνιτικής παραγωγής, αλλά η ΔΕΗ μέχρι στιγμής δεν την αυξάνει. Οι δε ιδιοκτήτες των φωτοβολταϊκών ζητούν την αναπροσαρμογή του ΕΤΜΕΑΡ, η οποία θα προκαλέσει αυξήσεις σε καταναλωτές και βιομηχανία (σημ.: αναμένεται απόφαση από το υπουργείο για «κούρεμα» κατά 45% των απαιτήσεων από τους ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών). Τελευταίος τροχός της αμάξης οι καταναλωτές, καθώς είναι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο της αύξησης του ΕΤΜΕΑΡ και της επερχόμενης αύξησης των ΥΚΩ.

Βαρύ κλίμα
Το κλίμα στη γενική συνέλευση των βιομηχανιών ήταν τόσο βαρύ ώστε πολλοί εκπρόσωποι επικαλέστηκαν «αδυναμία πληρωμής όχι του κόστους του ρεύματος, αλλά των χρεώσεων», καθώς θεωρούν ότι υπήρξε «εμπαιγμός από την κυβέρνηση» όταν τον περασμένο Ιανουάριο ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς έδωσε εντολή στους υπουργούς να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.  Πώς προκύπτει ο εμπαιγμός για τους βιομηχάνους; Η κυβέρνηση ενώ διά του υπουργείου αποφάσισε τον περασμένο Ιούλιο με απόφαση της ΡΑΕ 17/9455/2013 να επιδοτήσει τους παραγωγούς φυσικού αερίου (ΔΕΗ και ανεξάρτητοι) με ετήσιο κόστος 160 εκατ. ευρώ για την επιβίωση μονάδων φυσικού αερίου, δεν προχώρησε μέχρι σήμερα σε κάποιο μέτρο μείωσης του κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία. Αντίθετα, την προηγούμενη εβδομάδα ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Φωτοβολταϊκών Πάρκων ζήτησε νέα αύξηση στα τιμολόγια για να πληρωθούν οι οφειλές που προκύπτουν στο ταμείο του ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας)! Συνεπώς το κόστος της αύξησης στα φωτοβολταϊκά θα κληθούν να το πληρώσουν τόσο οι καταναλωτές όσο και οι βιομηχανίες. Ενώ λοιπόν οι χρεώσεις των φωτοβολταϊκών κυμαίνονται σήμερα στα 390-550 ευρώ/MWh, οι ιδιοκτήτες τους ζητούν νέα αύξηση, η οποία θα ανεβάσει το κόστος στους καταναλωτές σε 30 ευρώ/MWh!

Αντίθετα, τα μέτρα για τη μείωση του κόστους της βιομηχανίας κόστισαν μόλις 13 εκατ. ευρώ – μάλιστα διαφημίστηκαν ως άρση των στρεβλώσεων της αγοράς. ΥΠΕΚΑ και ανεξάρτητοι υποστήριζαν ότι με τις ρυθμίσεις και το χρονοδιάγραμμα ενός έτους η ΔΕΗ θα μειώσει το κόστος της κατά 100-150 εκατ. ευρώ, ποσό που θα διοχετευτεί στη βιομηχανία. Τα μέτρα πάντως περιλάμβαναν και την αύξηση των ΑΔΙ για τις «ευέλικτες» μονάδες φυσικού αερίου από 45.00 ευρώ/MW ετησίως σε 85.000 ευρώ/ΜW ετησίως. Τα εισαγωγικά στις ευέλικτες μονάδες αφορούν στο γεγονός ότι όταν μια μονάδα αερίου χρειάζεται μίνιμουμ 10-18 ώρες λειτουργίας, τότε μόνο ευέλικτη δεν είναι. Από την πλευρά της, η βιομηχανία για να μειωθεί το κόστος της έχει ζητήσει τη διακοψιμότητα. Επίσης, παρά το γεγονός ότι οι βιομηχανίες ζήτησαν να μη μεταπίπτει το καθεστώς επιλεγέντος πελάτη στην προμήθεια ρεύματος, αυτό δεν έγινε, με συνέπεια τρεις εταιρείες (Χαλυβουργική, ΚΕΔΕ, Hellenic Steel) να κινδυνεύουν με κλείσιμο.