Οι όροι «sportification of AI talent», «exploding offer», «acqui-hire» είναι μερικοί από τους καινοφανείς όρους που ακούγονται τελευταία στην αγορά της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Νέες λέξεις, για νέα φαινόμενα, στο νέο τοπίο ενός εντελώς νέου κόσμου. Το «sportification of AI talent» σημαίνει ότι οι επιστήμονες που ειδικεύονται στην ανάπτυξη πρωτότυπων εφαρμογών ΑΙ είναι πλέον τόσο περιζήτητοι στις ΗΠΑ ώστε αντιμετωπίζονται σαν τους σταρ των επαγγελματικών σπορ, όπως π.χ. το NBA.

Τα πριμ μεταγραφής, η αξία κάθε «παίκτη» στο χρηματιστήριο της AI συγκρίνεται πλέον μόνο με τις ετήσιες απολαβές των σούπερ σταρ, όπως ο Στεφ Κάρι (60 εκατ. δολάρια), ο Νίκολα Γιόκιτς (55 εκατ. δολάρια), ο Κέβιν Ντουράντ (54,7 εκατ.) ή ο Γιάννης Αντετοκούνμπο (54 εκατ.)

Μάλιστα, εν αντιθέσει με το NBA, όπου ισχύει ανώτατο όριο, η εφάπαξ ή περιοδική αμοιβή κάθε επιστήμονα ΤΝ μπορεί να φτάσει όσο ψηλά είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο επιχειρηματίας.

Οι εξελίξεις και οι μεταβολές στον ψηφιακό κόσμο, κατεξοχήν βέβαια στις ΗΠΑ, είναι τόσο πολλές και τόσο απότομες ώστε αναφύονται ακόμη και καινούρια είδη κάλυψης της σχετικής ειδησεογραφίας: το TBPN είναι μια σειρά vidcast, ένα ψηφιακό κανάλι, όπου δύο παρουσιαστές, ο Τζον Κούγκαν και ο Τζόρντι Χέις σχολιάζουν οτιδήποτε συμβαίνει στο μεταγραφικό παζάρι της Τεχνητής Νοημοσύνης, μιμούμενοι τους σπορτκάστερ.

Οι ίδιοι, δε, έχουν καταρτίσει τον κατάλογο με τους 100 πιο περιζήτητους και, κατά συνέπεια, τους πιο ακριβοπληρωμένους επιστήμονες ΑΙ στον κόσμο.Υπό το πρίσμα της γενικότερης «sportification» της ΑΙ αποκτά νόημα ο επόμενος όρος, η έκφραση «exploding offer», δηλαδή μια πρόταση μεταγραφής η οποία θα πρέπει να γίνει δεκτή μέσα σε μερικά λεπτά ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της αντιπροσφοράς από τον προηγούμενο εργοδότη. Και μια πρόταση τύπου «exploding offer», βάσει των σημερινών δεδομένων, μπορεί να αφορά σε ποσά που κυμαίνονται μεταξύ 100 εκατ. δολαρίων κατ’ ελάχιστον, φτάνοντας έως και τα δισ. των δολαρίων, αναλόγως της αξίας του επιστήμονα, της συμφωνίας συνεργασίας, τις αρμοδιότητες, τον τίτλο κ.λπ.

Οσο για το «acqui-hire», αυτή είναι η διαδικασία της απορρόφησης μιας ολόκληρης εταιρείας από μια ισχυρότερη, ενώ κατ’ ουσίαν ο στόχος είναι απλώς η στρατολόγηση ορισμένων στελεχών ή ακόμη και ενός μόνο προσώπου (acquisition=απόκτηση, συγχώνευση + hire=πρόσληψη). Με πιο γνωστή και πιο προβεβλημένη υπόθεση acqui-hire αυτή της Μίρα Μουράτι, η οποία φέρεται να «έριξε χυλόπιτα» στον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, παρά την αστρονομική πρόταση του 1 δισ. δολαρίων. Ωστόσο, η Μουράτι δεν είναι ούτε η μόνη ούτε η πιο ηχηρή απόπειρα εξαγοράς στην κατηγορία «AI talent» που δεν τελεσφόρησε.

Από μένα είναι «όχι»

Ως εποπτικό παράδειγμα του μεταγραφικού αμόκ που επικρατεί αυτή την περίοδο στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης και μάλιστα στο ακρώτατο όριό της, τη superintelligence («υπερ-νοημοσύνη»), θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η περίπτωση του Ιλια Σούτσκεβερ, ενός Καναδού ισραηλινής καταγωγής, ο οποίος στα 38 του χρόνια δικαιούται να καυχιέται ότι έσκισε και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων την προσφορά του Ζούκερμπεργκ για την εξαγορά της εταιρείας του – μια προσφορά τουλάχιστον 32 δισ. δολαρίων.

Διαβάστε περισσοτερα στο protothema.gr