Του Δημήτρη Παφίλα

Για το «καλό» και το «κακό» σενάριο στις ελληνικές τράπεζες προετοιμάζονται τα funds και οι επενδυτικές εταιρείες του Λονδίνου και, όπως λέει Έλληνας διαχειριστής μεγάλης επενδυτικής χρηματιστηριακής, ο οποίος μίλησε στο Newmoney.gr, «Οι ιδιώτες έχασαν πολλά λεφτά στην Ελλάδα και λίγοι ενδιαφέρονται πλέον».

Γιατί, όμως, κατέρρευσαν οι τραπεζικές μετοχές αμέσως μετά τις εκλογές; Πρώτον, διότι όλοι είναι πεπεισμένοι ότι θα ακολουθήσει μεγάλη αραίωση (dilution) της τιμής της αξίας της μετοχής – ενώ ούτε το το ίδιο το ΤΧΣ δεν γνωρίζει πώς ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Στις 30 Σεπτεμβρίου αναμένεται να δώσει μια πρώτη εικόνα με επικρατέστερο σενάριο το άνοιγμα του βιβλίου προσφορών, όπου οι ξένοι επενδυτές θα θέσουν τις προσφορές τους, προφανώς σε πολύ χαμηλές τιμές.

Το «καλό» σενάριο

Το βασικό «σενάριο» που έχουν επεξεργαστεί τα ξένα funds είναι ότι, ύστερα από τους ελέγχους του ενεργητικού και παθητικού (Asset Quality Review – ΑQR), οι κεφαλαιακές ανάγκες θα καλυφθούν (οι παραδοχές είναι ότι το ΑΕΠ θα πέσει μόλις 2,1% ) από τους μετόχους, αφού μετατραπούν οι προνομιούχες μετοχές σε κοινές. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν τα υβριδικά ομόλογα, το subordinated debt και πιθανότατα να συμμετάσχουν στην κάλυψη της αύξησης και τα senior ομόλογα. Εδώ, όμως, υπάρχει ερωτηματικό, καθώς, αν κουρευτούν τα senior ομόλογα, τότε δεν θα μπορούν να εκδοθούν ξανά ομόλογα από τις τράπεζες με ό,τι αυτό σημαίνει.

Το «κακό» σενάριο

Στο δυσμενές σενάριο – που είναι και απίθανο – εφαρμόζεται η οδηγία BRRD (Βank Recovery and Resolution Directive). Aν δεν επαρκούν τα κεφάλαια από τους μετόχους και τους ομολογιούχους για να ελαχιστοποιηθεί η επιβάρυνση των φορολογουμένων προβλέπεται να κουρευτούν οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ ώστε να καλυφθεί το 5% των υποχρεώσεων. Αφού γίνει αυτό, τότε θα συμμετάσχει ο ΕSM, δηλαδή το κράτος. Εδώ, όμως, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Μ. Ντράγκι, είχε επισημάνει σε όλους τους τόνους ότι «δεν θα κουρέψουμε τα χρήματα όλων όσοι στήριξαν το τραπεζικό σύστημα και δεν πήγαν τα χρήματα στο εξωτερικό».

Μια μερίδα ξένων επενδυτών είναι έτοιμη ακόμα και για ένα χειρότερο σενάριο. Δεν πείθεται ούτε από όσα έχει πει ο Ντράγκι και θεωρεί τις ελληνικές τράπεζες χαμένες ακόμη κι αν γίνει η νέα ανακεφαλαιοποίηση, αφού δεν διευθετούνται τα NPLs – που δεν πληρώνονται και δημιουργούν συνεχώς επισφάλειες. Έτσι θεωρεί δεδομένο το «κούρεμα» καταθέσεων. Αυτή η θέση, όμως, είναι εντελώς ακραία, αν και αποτυπώνει την πραγματικότητα και δεν αποτελεί φαντασία (σ.σ. όπως θεωρούν οι θιασώτες αυτής της άποψης οι επενδύσεις πάντοτε δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές. Υπάρχει η πραγματικότητα και η φαντασία. Και η φαντασία στην περίπτωσή μας είναι να μην αποδεχόμαστε την πραγματικότητα, δηλαδή ότι η ρευστότητα από τις τράπεζες εξαφανίστηκε και τα «κόκκινα» δάνεια συνεχίζουν να υφίστανται)