Σαφή μηνύματα, προς την κυβέρνηση και όχι μόνο, για τη διαχείριση κορυφαίων και άλλων ζητημάτων της συγκυρίας στέλνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τη συνέντευξή του στο newmoney.gr.
O πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών μιλώντας για τις προχθεσινές αποφάσεις της Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Τουρκία δηλώνει ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνεται ούτε λαγός, ούτε ουρά κάποιας άλλης χώρας» και τονίζει: «Πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε πάντα τον έλεγχο του ρυθμού των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τουλάχιστον ως προς τις δικές μας επιλογές και αντιδράσεις». Αναφερόμενος στα της πανδημίας ασκεί έντονη κριτική στην κυβέρνηση για τον σχεδιασμό μετά το πρώτο κύμα, διαπιστώνει «χαλάρωση» και επισημαίνει με δηκτικό ύφος ότι «προφανώς απαιτείται υψηλό αίσθημα ατομικής ευθύνης αλλά το κράτος είναι αρμόδιο και υπεύθυνο για τη δημόσια υγεία.
Ο κ. Βενιζέλος πιστεύει ότι η Ελλάδα θα επωφεληθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης, κάνει ωστόσο λόγο για τις πολλές νέες ανισότητες που δημιουργούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αναλύει την άποψή του για την αναπτυξιακή προοπτική και τις ιδιαιτερότητες που πρέπει να τύχουν της ανάλογης προσοχής, σχολιάζει το θέμα με την ενοικίαση από τον Αλ. Τσίπρα κατοικίας στα Λεγραινά και προβλέπει την εξέλιξη της υπόθεσης Παπαγγελόπουλου.
Την Παρασκευή συνεχίσατε και ολοκληρώσατε την κατάθεση σας ως μηνυτής στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου. Πώς εκτιμάτε ότι θα εξελιχθεί η υπόθεση αυτή;
-Είχα αρχίσει να καταθέτω ως πρώτος μάρτυρας στις 6 Νοεμβρίου. Η κατάθεση διακόπηκε για να επιλυθεί από το Δικαστικό Συμβούλιο το δικονομικό ζήτημα του ρόλου του εισαγγελέα κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Αν απλώς παρακολουθεί ή αν μπορεί να θέτει ερωτήσεις ή να ζητά διευκρινίσεις έστω μέσω της ανακρίτριας. Τελικά το Δικαστικό Συμβούλιο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι η εισαγγελέας μπορεί να παρίσταται αλλά χωρίς να θέτει ερωτήσεις ή να ζητά διευκρινήσεις. Αυτή θα αξιολογήσει όμως το υλικό και θα υποβάλλει στο τέλος πρόταση στο Δικαστικό Συμβούλιο που θα εκδώσει το βούλευμά του. Η ανάκριση είναι ενδελεχής, καλύπτει όλες τις πτυχές της υπόθεσης, διεξάγεται με δικονομική ακρίβεια. Ήρθε επιτέλους η ώρα να διερευνηθεί δικαστικά μια σκευωρία που έπληξε τα θεμέλια της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Πρώτο θύμα υπήρξε η ανεξαρτησία, η ακεραιότητα και η αξιοπιστία της δικαιοσύνης. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να υπάρχουν παράλληλες εισαγγελικές δομές που μπορούν να λειτουργούν ως κλειστό κύκλωμα, ερήμην των δικαστικών συμβουλίων, με την προτροπή ή την ανοχή της Εισαγγελίας του ΑΠ. Ελπίζω αυτό να αλλάξει με το νέο σχήμα της Εισαγγελίας Οικονομικού Εγκλήματος και Διαφθοράς. Η ανάκριση εκτιμώ ότι θα αποκτήσει γρήγορο ρυθμό γιατί έχουν διεξαχθεί μακρές και λεπτομερείς προκαταρκτικές εξετάσεις. Θα συγκεντρωθούν, υποθέτω, όλες οι σχετικές δικογραφίες, γιατί η ανάκριση αφορά και όλους τους συμμετόχους. Η Δικαιοσύνη καλείται να αποκαταστήσει το κύρος της και να στείλει το μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να συνωμοτεί σε βάρος του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ασχολείστε με τα μεγάλα θεσμικά και στρατηγικά ζητήματα και ξέρω ότι δεν θέλετε να αναμειγνύεστε με τα «μικρά». Αυτή την ιστορία με τη μίσθωση μονοκατοικίας στα Λεγραινά από τον κ. Τσίπρα, πού την εντάσσετε;
-Υπάρχει πράγματι μια θεσμική διάσταση στην υπόθεση αυτή. Ο λεγόμενος πολιτικός πολιτισμός συγκροτείται μέσα από μακροχρόνιες πρακτικές και συναινέσεις. Δεν μπορεί να λειτουργούν άλλοι κανόνες με τεκμήριο ενοχής εναντίον κάποιων και άλλοι κανόνες με τεκμήριο αθωότητας υπέρ κάποιων άλλων. Προσωπικά και θεσμικά είμαι κατά των συμψηφισμών. Κάθε δημόσιο πρόσωπο υψηλά ιστάμενο λόγω της θεσμικής του θέσης, γνωρίζει ποια ενέργεια ή συναλλαγή του ή συνθήκη που αφορά τη ζωή του μπορεί να γίνει αντικείμενο δημοσίου ελέγχου και κριτικής. Αν θέλει να το αποφύγει ή να το προλάβει αυτό, που είναι σύμφυτο με τη δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου, μπορεί να κάνει κάτι απλό. Να ανακοινώνει εγκαίρως και με όλα τα στοιχεία το γεγονός ή την εξέλιξη. Αλλιώς πρέπει να περιμένει τον εκ των υστέρων δημόσιο έλεγχο με τους σκληρούς πρακτικούς του κανόνες και να είναι έτοιμος να απαντήσει με πλήρη, συγκεκριμένο και πειστικό τρόπο.
Μήπως στο θέμα των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας και μάλιστα της επιβολής εμπάργκο όπλων, περάσαμε κάτω από τον πήχη, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο;
-Για να είμαι ειλικρινής δεν με εξέπληξε ούτε η στάση των εταίρων (συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας ) ούτε η επιλογή των διατυπώσεων στο κείμενο των συμπερασμάτων. Κάπως έτσι θα γινόταν. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο χειρισμός των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, ιδίως όταν σε αυτά εμπλέκονται τα συμφέροντα και οι εκτιμήσεις πολλών άλλων χωρών, όπως συμβαίνει στην ΕΕ, δεν γίνεται με τους βολονταριστικούς και επικοινωνιακούς όρους της εσωτερικής πολιτικής. Επειδή δημιουργείται μια επικοινωνιακή εικόνα στην Ελλάδα ή ακόμη και σε ορισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης, δεν αλλάζει το στρατηγικό πλαίσιο ούτε μεταβάλλονται οι προτεραιότητες άλλων. Τους τελευταίους μήνες έχω πει πολλές φορές ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνεται ούτε λαγός ούτε ουρά κάποιας άλλης χώρας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε πάντα τον έλεγχο του ρυθμού των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, τουλάχιστον ως προς τις δικές μας επιλογές και αντιδράσεις. Αυτό περιλαμβάνει, σε πανεθνικό επίπεδο, και τη σαφή στρατηγική επιλογή της ελληνοκυπριακής πλευράς για το πλαίσιο του κυπριακού.
Συρρέουν πολλά προβλήματα και όλα τα μέτωπα είναι ανοικτά αρχίζοντας βέβαια από την πανδημία. Βλέπουμε δυστυχώς το lockdown να έχει τη φορά αυτή μειωμένη αποτελεσματικότητα και ο ορίζοντας να είναι ασαφής παρά την έγκριση πολλών εμβολίων και την έναρξη των εμβολιασμών στο ΗΒ. Τι συνέβη; Πώς θα επανέλθουμε στην « κανονικότητα»;
-Δεν βοηθά καταρχάς καθόλου η τάση που υπάρχει να εξαγγέλλουμε το τέλος της κρίσης και την πρόωρη επάνοδο στην περιβόητη «κανονικότητα» που δεν θα είναι σε καμία περίπτωση επιστροφή στην κατάσταση που ξέραμε πριν την πανδημία. Την άνοιξη η Ελλάδα κέρδισε τη μάχη της πανδημίας και των εντυπώσεων γιατί κινήθηκε έγκαιρα – μια εβδομάδα πριν ή μια εβδομάδα μετά είναι καθοριστική παράμετρος – και εφάρμοσε αυστηρά τα μέτρα. Μετά όμως υπήρξε χαλάρωση. Υπήρξαν κενά στην επιδημιολογική επιτήρηση ιδίως στη Θεσσαλονίκη και τη Β. Ελλάδα. Δεν διεξάγονταν επαρκής αριθμός τεστ με την κατάλληλη μέθοδο συγκρότησης του δείγματος. Δεν ελήφθησαν πχ επαρκώς υπόψη επισημάνσεις των ερευνητικών ομάδων του ΑΠΘ που παρακολουθεί τα λύματα και τις καμπύλες. Υπήρξε και περιέργως υπάρχει ακόμη συζήτηση για το δήθεν δίλημμα «υγεία ή οικονομία», όταν είναι πλέον σαφές ότι μόνο η υγεία του πληθυσμού επιτρέπει την επάνοδο της οικονομίας σε σχεδόν πλήρη λειτουργία. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ζητήματα οργάνωσης των υπηρεσιών υγείας πέραν των ΜΕΘ, στην πρωτοβάθμια φροντίδα και την κατ´ οίκον νοσηλεία ασθενών με Covid, στη συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, στη διατίμηση των τεστ κ.ο.κ. Προφανώς απαιτείται υψηλό αίσθημα ατομικής και κοινωνικής ευθύνης. Αλλά το κράτος είναι αρμόδιο και υπεύθυνο για τη δημόσια υγεία και την ατομική υγεία κάθε προσώπου που βρίσκεται στην επικράτεια. Είναι επίσης αρμόδιο να υποκαθιστά την τυχόν έλλειψη ατομικής ευθύνης με νομικά μέτρα καταναγκασμού. Όταν υπάρχουν καθοριστικές διάφορες στις συνθήκες κατοικίας ( πχ τετραγωνικά μέτρα ανά άτομο) ή το αντικείμενο εργασίας ( πχ άλλος με τηλεργασία από το σπίτι του και άλλος σε βιομηχανία παραγωγής προϊόντων κρέατος) η ατομική ευθύνη ως « οριζόντια» έννοια διασταυρώνεται κατά περίπτωση με ριζικά διαφορετικές υγειονομικές προκλήσεις. Εδώ μόνο το κράτος μπορεί να δώσει λύσεις.
Θεωρείτε ότι η Ελλάδα επωφελείται ήδη και θα επωφεληθεί τους επόμενους μήνες επαρκώς από τα μέτρα σε επίπεδο ΕΕ και ιδίως από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και από το κολοσσιαίο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ; Συνδέονται όλα αυτά με τις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη;
-Προφανώς επωφελείται η Ελλάδα και θα επωφεληθεί την επόμενη περίοδο ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν όμως παράλληλες κινήσεις σε πολλά επίπεδα. Λόγω της αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας κάθε χώρα χορηγεί κρατικές ενισχύσεις στις επιχειρήσεις της ανάλογα με τις δημοσιονομικές της δυνατότητες. Για παράδειγμα, η Γερμανία μπορεί να το κάνει αυτό πολύ περισσότερο από όσο η Ελλάδα. Η ποσοτική χαλάρωση ενισχύει με ρευστότητα τις χώρες ανάλογα με τον όγκο των κρατικών ή εταιρικών ομολόγων που είναι διαθέσιμα και επιλέξιμα. Επωφελείται η Ελλάδα, αλλά άλλες χώρες επωφελούνται πολύ περισσότερο. Μετά δε το τέλος του προγράμματος και της πανδημίας η Ελλάδα θα πρέπει να διευθετήσει πάλι το δημόσιο χρέος της πρωτίστως προς τον ESM και δευτερευόντως προς την ΕΚΤ, ενώ οι άλλες χώρες, ακόμη και η Ιταλία, θα έχουν μια πολύ πιο εύκολη διευθέτηση με την ΕΚΤ. Δημιουργούνται συνεπώς πολλές νέες ανισότητες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στο εσωτερικό της χώρας η διάσωση των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας γίνεται προφανώς με βάση το υφιστάμενο μοντέλο της ελληνικής οικονομίας. Ταυτοχρόνως όμως πρέπει να προωθηθούν και να χρηματοδοτηθούν μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα με μοχλό το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ και αυτό πρέπει να εναρμονισθεί με τους στόχους που αναδεικνύει η Έκθεση Πισσαρίδη. Η κυβέρνηση στο μεταξύ έχει ήδη δρομολογήσει διαρθρωτικές αλλαγές ( πχ στην επικουρική ασφάλιση ) που και αυτές πρέπει να ενταχθούν σε ένα συνολικό σχέδιο. Όλα δε αυτά είναι αδύνατο να κινηθούν χωρίς το μοχλό του τραπεζικού συστήματος που έχει τα δικά του κριτήρια επιλεξιμότητας και κατανάγκη τις δικές του προτεραιότητες βιωσιμότητας. Συνεπώς, το κράτος πρέπει να συμπληρώσει τα κενά σε συνεργασία με τις τράπεζες.
Διαβάστε ακόμα:
Ενοίκια: Πώς ενοικιαστές εξαπατούν ιδιοκτήτες – «Κούρεμα» για μη δικαιούχους
«Λίφτινγκ» στον Ηρακλή ετοιμάζουν κυβέρνηση και τράπεζες
Σουηδία – κορωνοϊός: Οι νοσηλευτές παραιτούνται οδηγώντας τις εντατικές σε αχρηστία