Η νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου 2008 παραμένει χαραγμένη στη συλλογική μνήμη σαν μια τομή. Ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός στα Εξάρχεια, όταν τον πυροβόλησε εν ψυχρώ ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας.

Κάθε Δεκέμβρη καθώς η πόλη στολίζεται για τις γιορτές το μυαλό επιστρέφει πάντα εκεί – στη μητέρα που δεν είδε ξανά το παιδί της. Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια πέρασαν από εκείνη την τραγική νύχτα και το Σάββατο που είναι η επέτειος του Γρηγορόπουλου, οι πολίτες και οι μαθητές της Αθήνας ετοιμάζονται να τιμήσουν ξανά τη μνήμη του με πορείες στο σημείο που ξεψύχησε ο Αλέξανδρος.

Στη γωνία που έπεσε νεκρός ο Αλέξανδρος, το φως δεν έσβησε ποτέ. Το Σάββατο χιλιάδες πολίτες θα περπατήσουν στους δρόμους της πόλης για να πουν ότι δεν ξέχασαν. Άνθρωποι κάθε ηλικίας – νέοι που γεννήθηκαν μετά το 2008, αλλά και μεγαλύτεροι που έζησαν εκείνες τις ταραγμένες ημέρες – θα σταθούν στη γωνιά όπου χάθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγοροπουλος.

Κάποιοι θα αφήσουν λουλούδια, άλλοι θα ανάψουν ένα κεράκι, πολλοί θα σταθούν σιωπηλοί γιατί η σιωπή πολλές φορές μιλά πιο δυνατά από τα συνθήματα.

Δεκαεφτά χρόνια μετά δεν είναι η οργή που κυριαρχεί. Είναι η πληγή. Μια πληγή δεν κλείνει και δεν ξεχνιέται. Ο Αλέξανδρος δεν έζησε να γίνει ενήλικας -έμεινε για πάντα στα 15 – η φωτογραφία του παραμένει παγωμένη στο χρόνο ενώ το όνομα του έγινε σύμβολο.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr