-Χαίρετε, και ώπαααα που είπε και ο Βρετανός σπίκερ στο «εθνικό τρίποντο» του Σλούκα που ήταν πραγματικά για την ώρα το highlight της προεκλογικής περιόδου… Αν και άσχετο από την ομολογουμένως βαρετή προεκλογική περίοδο που όλοι γνωρίζουν τον πρώτο αλλά ποντάρουν στη διαφορά. Ρώτησα επίσης την (δημοσκοπική) πηγή τι συμβαίνει και ακούω μία πάνω, μία κάτω για τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ακου τον ΣΥΡΙΖΑ, τον φοβάται όλη η δημοσκοπική κοινότητα γιατί πρώτον τραμπουκίζει και όσο να ‘ναι μαζεύονται, αλλά και εξαιτίας των εθνικών εκλογών του 2019, που πήγε 4-5 μονάδες παραπάνω. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ αν δεν υπήρχε παρελθόν δεν φαίνεται πάνω από 27% με τίποτα, αλλά πάλι δεν θα βγουν τα νούμερα που για τα δύο μεγάλα κόμματα είναι το άθροισμα του 65%». Θα δούμε, πάντως ρεύμα δεν φαίνεται πουθενά.

Τα 2 Β εξακολουθούν την κάθοδο

-Ρώτησα και για τα δύο Β, ο μεν Βαρουφάκης κόλλησε στο 4%-4,2% με τάσεις πτωτικές, ίσως οι μπούρδες με τις «Δήμητρες» δεν δούλεψαν. Ο άλλος ο Βελόπουλος «βρίσκεται λέει υπό διάλυση, του έκανε μεγάλη ζημιά ο πρώην βουλευτής του, Μυλωνάκης». Ρώτησα γιατί τόσο πολύ και μου απάντησε (η δημοσκοπική) πηγή «γιατί ο Βελόπουλος θεωρείτο από τους ψηφοφόρους του έντιμος και άσπιλος πολιτικός». Τώρα… καταλαβαίνω πολλά, αν και θα ‘πρεπε λόγω ηλικιακής εμπειρίας.

Αεροπλανιές…

-Τώρα, για να καταλήξει ο Τσίπρας να ψέγει τον Μητσοτάκη που παίρνει το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για τις μετακινήσεις του, καταλαβαίνεις… πού βρίσκονται οι άνθρωποι. Βέβαια και ο Τσίπρας το χρησιμοποιούσε μια χαρά καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του, τώρα αν προεκλογικά το χρησιμοποιούσε λιγότερο ή περισσότερο νομίζω είναι αδιάφορο, άλλωστε σάρωνε ο Πανάρας τα στρατιωτικά ελικόπτερα για να πηγαίνει σπίτι γραφείο, Βλάχικα-Πεντάγωνο κ.λπ. Εντάξει, παίζει να είναι μαζί με τις «Δήμητρες» του Βαρουφάκη (που το ‘φαγε και ολίγον ο Τσίπρας) το μόνο πικάντικο των εκλογών.

Απελπισία

Πάντως, το να μαλλιοτραβιέσαι ποιος είναι… πιο Ανδρέας, ο Τσίπρας ή ο Ανδρουλάκης, μεταξύ μας μου φαίνεται ολίγον απελπισία εν έτει 2023 για δυο νέους ανθρώπους, πολιτικούς αρχηγούς. Για φιάσκο μου μυρίζει η δουλειά…

Ζουράρις

-Το άλλο πικάντικο χθες βέβαια ήταν που αποκάλεσε κωλόπαιδα τα… πλουσιόπαιδα που πηγαίνουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κάποιος φίλος μου είπε βεβαίως ότι η κόρη του κ. Ζουράρι τελείωσε σχολείο στα «ιδιωτικά εκπαιδευτήρια Αηδονοπούλου», αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Απεργούμε σήμερα, η HSBC “φεύγει από την πίσω πόρτα”

-Πάμε στα νέα της αγοράς ξεκινώντας σήμερα από τα ασυνήθιστα, γιατί δεν θυμάμαι να το έχουμε ξαναδεί: Ο λόγος για την HSBC όπου οι εργαζόμενοι στην Τράπεζα απεργούν σήμερα και τη Δευτέρα 8/05/2023, διαμαρτυρόμενοι “για τα σχέδια της Διοίκησης για καταστρατήγηση του νόμου και φαλκίδευση των εργασιακών μας δικαιωμάτων προκειμένου να απαλλαγεί η HSBC από τις υποχρεώσεις της ως εργοδότριας και να επιτύχει μία φθηνή έξοδο από την Ελλάδα μετά από 45 χρόνια κερδοφόρας παρουσίας”. Όπως αναφέρει ο Σύλλογος Υπαλλήλων HSBC Continental Europe Greece “είναι πρωτοφανές μια Τράπεζα της εμβέλειας της HSBC να επιλέγει να φύγει «από την πίσω πόρτα» χωρίς να λάβει καμία πρόνοια για το εργασιακό μέλλον των υπάλληλων της”. “Καθώς η HSBC είναι η μόνη ξένη Τράπεζα που επέλεξε να αποχωρήσει από την Ελλάδα κατ’ αυτόν τον τρόπο” οι εργαζόμενοι προσφεύγουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες εγκρίθηκαν με πλειοψηφία 97%. Και εδώ που τα λέμε μάλλον δίκιο έχουν.

Ποιος έβαλε τη (νέα) τρικλοποδιά στα σχέδια του Χ. Μεγάλου

-Μετά πολλών εμποδίων και προβλημάτων εξελίσσεται το σχέδιο της Τράπεζας Πειραιώς για συγχώνευση της Αttica Group και της ΑΝΕΚ. Αφού χρειάστηκαν δύο δημόσιες προτάσεις που κόστισαν στην τράπεζα κατ' εκτίμηση περίπου 150 εκατ., χθες ήρθε μια ακόμη ψυχρολουσία, αυτή τη φορά από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η Αρχή έκρινε ότι η συγκέντρωση “προκαλεί σοβαρές αμφιβολίες ως προ το συμβατό αυτής”, ότι η νέα οντότητα θα “αποκτήσει σημαντικά μερίδια αγοράς” από τα οποία “ενδεχομένως προκύπτουν επιπτώσεις μη συντονισμένης και συντονισμένης συμπεριφοράς σε δρομολόγια“. Η Επιτροπή θα εξετάσει “εάν επιβεβαιώνονται οι αμφιβολίες της” και θα αποφασίσει εντός 90 ημερών. Οπότε έχουμε μπροστά μας τρία ενδεχόμενα: Α) η Αρχή τελικά να κρίνει ότι δεν υφίσταται ζήτημα (που μάλλον δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, αν κρίνουμε από το ύφος της ανακοίνωσης) Β) Να απορρίψει τη συγκέντρωση (επίσης μάλλον απίθανο) και Γ) Να επιβάλλει σκληρούς όρους για να επιτραπεί η συγχώνευση που θα αφορά εγκατάλειψη δρομολογίων και πωλήσεις καραβιών. Υπενθυμίζεται ότι είναι κάτι που το έχουμε ξανασυναντήσει στο παρελθόν κατά στη συγχώνευση της Hellenic Sea Ways με την Attica Group. Ρώτησα την πηγή μου στο λιμάνι, αν πίσω από τη νέα εμπλοκή είναι ο Ηλιόπουλος και έλαβα μονολεκτικά την απάντηση: Γκριμάλντι. Καταλαβαίνετε φυσικά πως αυτές οι πληροφορίες δεν είναι εύκολο να διασταυρωθούν, αλλά αυτό φημολογείται στην πιάτσα.

Παράταση και πολύ παρασκήνιο στο deal Enel Hellas - Macquarie

-Έτσι είναι δυστυχώς οι δουλειές γενικότερα δεν προχωρούν εύκολα και άκοπα χωρίς προβλήματα και η συγχώνευση στην ελληνική ακτοπλοΐα δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Nέα προθεσμία για τη 10η Μαΐου πήρε η διοίκηση της ΕNEL Green Power Hellas προκειμένου να ολοκληρωθεί και να υπογραφεί -επιτέλους- η συμφωνία πώλησης του 50% στο Αυστραλιανό fund Macquarie. Οι καιροί έχουν αλλάξει, το κόστος του χρήματος έχει αλλάξει, αλλά εκείνο που φαίνεται πως καθυστερεί τις διαπραγματεύσεις είναι η εξαιρετικά... αισιόδοξη οπτική των οικονομικών μεγεθών που παρουσίασε η σύμβουλος των Ιταλών, BNP Paribas. Σε αντίθεση με τη στρατηγική που ακολούθησε η Enel στη Ρουμανία (όπου αποφάσισε να αποχωρήσει πλήρως, παραχωρώντας το 100% της εκεί θυγατρικής της στη ΔΕΗ), στην περίπτωση της Ελλάδας (όπως και στην Αυστραλία) ο ιταλικός κολοσσός επέλεξε το «Stewardship Model». Το μοντέλο αυτό πρακτικά σημαίνει την είσοδο ενός δεύτερου επενδυτή στην Enel Green Power Hellas. Η ΒΝΡ, λειτουργώντας ως σύμβουλος της ENEL Ιταλίας, επεξεργάστηκε ένα φιλόδοξο και αισιόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο που πλέον απέχει από τη σημερινή πραγματικότητα. Οι Αυστραλοί της Macquarie έχουν μεγάλη διάθεση να επενδύσουν σε περαιτέρω ενίσχυση του χαρτοφυλακίου σε ΑΠΕ και σε νέες μονάδες αποθήκευσης, αλλά όλα αυτά πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις σημερινές συνθήκες στην αγορά χρήματος και ενέργειας. Με απλά λόγια, πρέπει να υπάρξουν κάποιες αναπροσαρμογές στο τίμημα και στον τρόπο πληρωμής. Τα στελέχη όμως της ΕNEL για άλλα μεγέθη είχαν δεσμευτεί στους ιδιοκτήτες. Οι συζητήσεις συνεχίζονται, σε κλίμα κατανόησης αλλά οι διαφορές παραμένουν.

Οι δύσκολες ισορροπίες Τσάκου και Μυστακίδη (είναι πολλά τα λεφτά...)

-Και του λόγου το αληθές για τις δυσκολίες με τις οποίες γίνονται οι δουλειές, έρχεται να μας το επιβεβαιώσει ένα τρίτο deal, αυτό της Aegean Baltic Bank, που κινείται στο μοτίβο των δύσκολων και ευαίσθητων ισορροπιών μεταξύ Τέλη Μυστακίδη και Νίκου Τσάκου. Είναι πολλά τα λεφτά ένθεν κακείθεν και οι δικηγόροι και σύμβουλοι των δυο επιχειρηματιών που επεξεργάζονται τα κείμενα της συμφωνίας προσπαθούν και η πίτα να είναι ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Αυτός είναι ο στόχος των νομικών κειμένων που είναι υπό επεξεργασία και προσπαθούν να συμβιβάσουν την επιθυμία του εφοπλιστή να πουλήσει μεν, να μην αποχωρήσει δε, αλλά και τον στόχο του μεγαλοεπενδυτή Μυστακίδη να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της διοίκησης της τράπεζας. Παρά τη μεγάλη αναστάτωση που υπάρχει στις μικρές τράπεζες της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, στην περίπτωση της Aegean Baltic Bank όλοι (πλην του εφοπλιστή Γιάννη Κούστα που θέλει να αποδεσμευτεί), καταλαβαίνουν ότι η είσοδος του Τέλη Μυστακίδη (ειδικά τώρα που έχει πάρει το fit & proper από την ΤτΕ) θα αναβαθμίσει την ΑΒΒ και γι’ αυτό όλοι διεκδικούν αυξημένη συμμετοχή στην επόμενη μέρα. Οι συζητήσεις των δύο πλευρών (Τσάκος-Μυστακίδης) συνεχίζονται, ενώ ο μεγαλομέτοχος Αφθονίδης που ελέγχει το 41% της ΑΒΒ, συζητά μόνο την πώληση ενός μικρού ποσοστού ώστε να διατηρεί τον έλεγχο των εξελίξεων την επόμενη μέρα.

Η Χρηματιστηριακή που αλλάζει χέρια και προσλαμβάνει έναν Δούκα

-Δύο οικογένειες Λιβανέζων, η οικογένεια Daouk από το Λονδίνο και Ghorayeb από τη Βηρυτό, αποφάσισαν να αγοράσουν μια από τις ιστορικές ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρείες, τη Nuntius ΑΧΕΠΕΥ του Αλέξανδρου Μωραϊτάκη. Ο τελευταίος παραμένει Διευθύνων Σύμβουλος ενώ χρέη μη εκτελεστικού προέδρου θα εκτελεί ο πρώην Υφυπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων Καραμανλή, Πέτρος Δούκας, σήμερα Δήμαρχος Σπάρτης με φιλοδοξίες επανεκλογής του τον Οκτώβριο. Οι δύο Λιβανέζοι έχουν μια μεγάλη επενδυτική εταιρεία στο Λονδίνο, την Peter House, ασχολούνται πολύ με τις συναλλαγές σε συνάλλαγμα αλλά και σε ακίνητα. Σήμερα θεωρούν ότι η Αθήνα είναι πολύ πιο κοντά στις μελλοντικές δουλειές τους απ’ ό,τι το Λονδίνο.

Με ανεκτέλεστο υπόλοιπο 4,4 δισ. ο όμιλος της Intrakat

-Το μεγαλύτερο ιδιωτικό κτιριακό έργο που έχει γίνει ποτέ στη χώρα ανέλαβε χθες η κοινοπραξία Bouygues – Intrakat. Ο λόγος για την ανέγερση του Riviera Τower στο Ελληνικό, έργο που ο προϋπολογισμός του εκτιμάται περίπου στα 350 εκατ. Η Intrakat στις 31.12.22 είχε ανεκτέλεστο υπόλοιπο 1,32 δισ. ευρώ. Από τις αρχές του φετινού έτους έχει προσθέσει νέες υπογεγραμμένες συμβάσεις 225 εκατ., οπότε το ανεκτέλεστο διαμορφώνεται σήμερα στα 1,54 δισ. ευρώ. Χωρίς να υπολογίζουμε τα ιδιωτικά έργα όπως ο Πύργος στο Ελληνικό, αλλά και τα έργα που ακόμη δεν έχουν συμβασιοποιηθεί, αν αθροίσουμε και το ανεκτέλεστο υπόλοιπο της ΑΚΤΩΡ που ανέρχεται σε 2,9 δισ., τότε ο όμιλος της Intrakat έχει περίπου 4,4 δισ. ανεκτέλεστο υπόλοιπο.

Πουλάει ο Τ. Αστυφίδης;

-Πτώση 5% χθες για τη μετοχή της Lavipharm καθώς υπήρχε μεγάλος πωλητής και άλλαξαν χέρια 310.000 τεμάχια. Στην αγορά φημολογείται ότι πίσω από τις πωλήσεις είναι ο Τάσος Αστυφίδης του Ambrosia Capital. Στην αγορά ψιθυρίζεται ότι το τελευταίο διάστημα ο συγκεκριμένος είναι γενικώς πωλητής σε διάφορες ελληνικές μετοχές που είχε στο χαρτοφυλάκιό του και ότι, μεταξύ άλλων, πρόσφατα ρευστοποίησε πλήρως και τη θέση που είχε στην Intrakat.

Η μαύρη επέτειος της Folli Follie (και της Marfin)

-Σαν χθες πριν από 5 χρόνια σκάει σαν βόμβα (κλισέ, αλλά εδώ ταιριάζει απόλυτα) η είδηση ότι ένα άγνωστο έως τότε στους περισσότερους fund, το Quintessential Capital Management (QCM), υποστηρίζει σε report του πως τα οικονομικά μεγέθη της Folli Follie είναι «παραποιημένα» και το εμπορικό της δίκτυο στην Κίνα «φουσκωμένο». Συμπτωματικά, εκείνη την ημέρα εκπρόσωποι της εταιρείας θα μετείχαν στην ετήσια συνάντηση που πραγματοποιεί η Wood & Co στην Αθήνα. Φυσικά δεν πήγαν, καθώς άρχιζε το σόου των Κουτσολιούτσων και η προσπάθεια να αποφύγουν το αναπόφευκτο. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ωστόσο η μέρα αποτελεί και μαύρη επέτειο και για έναν ακόμη λόγο: πέντε χρόνια μετά καμία ευθύνη δεν έχει καταλογιστεί. Η δίκη των Κουτσολιούτσων παίρνει τη μία παράταση μετά την άλλη, η εταιρεία (υπό το νέο καθεστώς) που θα μπορούσε να αντικρούσει πολλά από τα επιχειρήματα των κατηγορούμενων τέθηκε εκτός πολιτικής αγωγής και ο κίνδυνος διαγραφής των αδικημάτων είναι υπαρκτός, εάν δεν επανεκκινήσει η διαδικασία στα μέσα Ιουνίου. Αλλά από μαύρες επετείους και εγκληματικές πράξεις έχουμε αρκετές. Σήμερα επίσης συμπληρώνονται 13 χρόνια από την ημέρα που κουκουλοφόροι έκαψαν ζωντανούς τρεις ανθρώπους (εκ των οποίων η μια έγκυος) επειδή είχαν πάει να δουλέψουν στο κατάστημα της Marfin στη Σταδίου. Ένα ακόμη έγκλημα για το οποίο δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη.

Χρηματιστήριο 5-10 μετοχών

-Όταν η Κριστίν Λαγκάρντ ανακοίνωνε τη νέα αύξηση επιτοκίων και -κυρίως- την αδυναμία της να προσδιορίσει το τέλος αυτού του μαρτυρίου της σταγόνας, τα χρηματιστήρια της Ευρώπης πέρασαν όλα αυτομάτως στο κόκκινο. Όλα πλην Αθήνας και Κωνσταντινούπολης που συνέχισαν αγέρωχα την ανοδική τους πορεία, παρά τις μικρές διακυμάνσεις. Στη Γερμανία, οι επενδυτές ανησύχησαν περισσότερο για την επίσημη ανακοίνωση της μείωσης των εξαγωγών τον Μάρτιο, παρά για την αύξηση των επιτοκίων. Στην Αθήνα, η Coca Cola ίπταται σε υψηλά 16 μηνών ενώ η Τράπεζα Πειραιώς πήρε πίσω όλα όσα έχασε μετά την έκθεση της Morgan Stanley ότι δεν έχει πιθανότητες εισόδου στον MSCI Greece Standard. Σήμερα η Τρ. Πειραιώς ξεκινά τη συνεδρίαση με κεφαλαιοποίηση 2,883 δισ. και αν όλα πάνε καλά, θα πιάσει τα 3 δισ. για να διεκδικήσει πάλι την επιστροφή της στον δείκτη MSCI. Οι επίσημες ανακοινώσεις επί του θέματος, το βράδυ της 11ης Μαΐου. Στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ο ΟΠΑΠ αξίζει όσο και ο Όμιλος ΟΤΕ (5,8 δισ. ευρώ, με μια μικρή διαφορά 5 εκατ. ευρώ). Γενικά όσοι ασχολούνται με το Ελληνικό Χρηματιστήριο σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο, ενδιαφέρονται μόνο για πολύ συγκεκριμένες 5 έως 10 μετοχές που έχουν κάτι να πουν ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.