Το να πληρώνει ένα κράτος υψηλότερο κόστος δανεισμού από άλλες κυβερνήσεις είναι κακό σημάδι. Ακόμη χειρότερο, όμως, είναι να δανείζεται με βαρύτερους όρους από τις ίδιες τις επιχειρήσεις που εδρεύουν στο έδαφός του.

Αυτή είναι η δυσάρεστη πραγματικότητα που αντιμετωπίζει σήμερα η Γαλλία, καθώς η δημοσιονομική της θέση έχει επιδεινωθεί δραματικά. Η απόδοση των δεκαετών ομολόγων του γαλλικού Δημοσίου διαμορφώνεται στο 3,5%, υψηλότερα από εκείνη της Ελλάδας (3,3%) — μιας χώρας που το 2015 είχε κηρύξει στάση πληρωμών προς το ΔΝΤ.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι η γαλλική κυβέρνηση καταβάλλει πλέον υψηλότερα επιτόκια από εταιρικούς κολοσσούς όπως η LVMH και η L’Oréal, για χρέος αντίστοιχης διάρκειας, όπως γράφει ο Economist. Πρόκειται βέβαια για πολυεθνικούς γίγαντες με παγκόσμια έσοδα, ωστόσο είναι ενδεικτικό ότι οι αγορές τους θεωρούν λιγότερο επικίνδυνους δανειολήπτες από την έβδομη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι οι επενδυτές τείνουν όλο και περισσότερο να κατατάσσουν τη Γαλλία στις «περιφερειακές» χώρες της ευρωζώνης, έναν όρο που παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες είχαν πληγεί περισσότερο από την κρίση χρέους της προηγούμενης δεκαετίας. Αντίθετα, οι χώρες του πυρήνα, όπως η Γερμανία και, μέχρι πρόσφατα, η Γαλλία, θεωρούνταν ασφαλή καταφύγια. Καθώς η εικόνα αντιστρέφεται, η μετατόπιση αυτή δεν περιορίζεται στα κρατικά ομόλογα. Καταγράφεται και στις χρηματιστηριακές αποδόσεις.

Οι μετοχές της Γερμανίας πράγματι κινούνται ανοδικά, με τον δείκτη DAX να έχει ενισχυθεί κατά 17% σε όρους ευρώ από την αρχή του έτους, λόγω της δημοσιονομικής χαλάρωσης και των αυξημένων δαπανών για άμυνα. Ωστόσο, οι αποδόσεις αυτές ωχριούν μπροστά στις αγορές που άλλοτε χαρακτηρίζονταν «περιφερειακές»: Ιταλία (+24%), Πολωνία (+29%), Ισπανία (+31%) και Ελλάδα με το εντυπωσιακό +38%. Την ίδια ώρα, οι παραδοσιακοί πυλώνες της Ευρώπης υπολείπονται: ο δείκτης FTSE 100 στο Λονδίνο ενισχύεται μόλις κατά 8%, ενώ ο γαλλικός CAC 40 κατά 6%.

Πού οφείλεται η μετατόπιση

Η ανατροπή αυτή έχει τις ρίζες της τόσο στις οικονομικές επιδόσεις όσο και στη δομή των αγορών. Η Γερμανία είδε το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται το 2023 και το 2024, ενώ η Βρετανία και η Γαλλία κατέγραψαν αναιμική ανάπτυξη γύρω στο 1% ή και χαμηλότερα. Αντίθετα, η Ελλάδα και η Ισπανία, που είχαν βυθιστεί στην κρίση του 2010, πέτυχαν ανάπτυξη 2,3% και 3,2% αντίστοιχα το 2024. Η Πολωνία, με διαχρονικά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, απογειώθηκε μετά την αποχώρηση του εθνικιστικού κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη το 2023, που συχνά τρόμαζε τους επενδυτές με αντιευρωπαϊκές πολιτικές.

Ο καθοριστικός ρόλος των τραπεζών

Δεν είναι όμως μόνο η οικονομία. Στην Ιταλία, παρά τη στασιμότητα, οι μετοχές εκτοξεύθηκαν, με κορυφαίο παράδειγμα τη Leonardo (+93%), η οποία κατασκευάζει μαχητικά αεροσκάφη και επωφελείται από τις αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Οι πέντε επόμενες καλύτερες επιδόσεις στην ιταλική αγορά αφορούν τράπεζες, με άνοδο 40% έως 67%. Στην Ιταλία και την Ελλάδα, οι τραπεζικές μετοχές αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% της συνολικής κεφαλαιοποίησης, έχοντας καθοριστικό ρόλο στην εντυπωσιακή υπεραπόδοση των αγορών τους.

Αυτό σηματοδοτεί ίσως την πιο αισιόδοξη εξέλιξη για την πρώην «περιφέρεια» της Ευρώπης. Οι τράπεζές της, που επί χρόνια θεωρούνταν βαρίδι λόγω της «φαύλης αλληλεξάρτησης» με τα δημόσια οικονομικά, μετατρέπονται τώρα σε αστέρια των χρηματιστηρίων. Για τους επενδυτές, η μεγάλη ανατροπή της Ευρώπης δείχνει ότι οι πιο σκοτεινές μέρες της περιφέρειας βρίσκονται οριστικά πίσω της.
Διαβάστε ακόμη 

Debate Τσάκου-Τσαντάνη για την πρόταση Τραμπ μα καταργηθούν τα τριμηνιαία αποτελέσματα

Στέφαν Μπουζνιά στη Les Echos: Γιατί η Euronext προχωρά στην εξαγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών

Mητσοτάκης: Kάνουμε πράξη τις πατριωτικές ελαφρύνσεις ενώ άλλοι μιλούν για πατριωτικούς φόρους – Φοροελαφρύνσεις σε 4,3 εκατ. συμπολίτες μας

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα