Εάν νομίζατε ότι ξεμπερδέψαμε με τα επιτόκια, τότε μάλλον κάνατε λάθος. 

Κι αυτό, διότι οι κεντρικές τράπεζες σε Ευρώπη και ΗΠΑ ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε περαιτέρω σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής, αναβάλλοντας για το β’ εξάμηνο την πολυπόθητη ολοκλήρωση του τρέχοντος κύκλου σύσφιγξης. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μετοχές, ομόλογα και οικονομία. 

Τα αναθεωρημένα στοιχεία για τον πληθωρισμό στις δύο όχθες του Ατλαντικού Ωκεανού δεν εξελίσσονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς παρά τη σταθερή αποκλιμάκωση του γενικού δείκτη, ο λεγόμενος «δομικός» ή «σκληρός» πληθωρισμός (εξαιρεί τα τρόφιμα και την ενέργεια) παραμένει σε ανοδική τροχιά. 

Η Eurostat, για παράδειγμα, ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι ο «σκληρός» δείκτης αυξήθηκε κατά 5,3% τον Ιανουάριο, σκαρφαλώνοντας στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο γενικός δείκτης καθορίστηκε στο 6,4% τον πρώτο μήνα του 2023, δηλαδή άνω των εκτιμήσεων των ειδικών (6,2%).  

Όλα αυτά καθιστούν αναγκαία την περαιτέρω παρέμβαση των κεντρικών τραπεζών, όπως έχουν επανειλημμένως επισημάνει οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, με την Κριστίν Λαγκάρντ (ΕΚΤ) και τον Τζερόμ Πάουελ (Federal Reserve) να ξεκαθαρίζουν ότι η «δουλειά» δεν έχει τελειώσει ακόμη. 

«Μαξιλάρι» από την ανθεκτική οικονομία

Την ίδια στιγμή, τα μακροοικονομικά στοιχεία σε Ευρωζώνη και ΗΠΑ παρουσιάζουν μια εικόνα σταθερής ανθεκτικότητας, με τις οικονομικές επιδόσεις να αποδεικνύονται αισθητά καλύτερες του προβλεπόμενου, κάτι που σταδιακά απομακρύνει τα «σύννεφα» της ύφεσης. Ιδίως στην περίπτωση της Γηραιάς Ηπείρου, όπου το θετικό momentum ενισχύεται κι από την αποκλιμάκωση της ενεργειακής κρίσης.  

Όπως είναι εύλογο, η προοπτική αποφυγής της ύφεσης εξασφαλίζει ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο δράσης για τις κεντρικές τράπεζες, οι οποίες -απαλλαγμένες από τον φόβο της συρρίκνωσης- μπορούν να εφαρμόσουν ακόμη πιο περιοριστικές νομισματικές πολιτικές, προκειμένου να αναχαιτίσουν τον πληθωρισμό. 

Ας σημειωθεί ότι τα υψηλά επιτόκια, ναι μεν συνδράμουν στην αντιμετώπιση του κύματος ανατιμήσεων, αλλά ταυτόχρονα αυξάνουν τις πιθανότητες ύφεσης της οικονομίας και «φουσκώνουν» το κόστος του κρατικού δανεισμού. 

Τα στοιχήματα για το τελικό επιτόκιο

Σήμερα, το βασικό επιτόκιο στην Ευρωζώνη ανέρχεται στο 3%, με το επιτόκιο καταθέσεων να ακολουθεί στο 2,5%. Όπως όλα προμηνύουν, στην επόμενη συνεδρίαση, η οποία θα λάβει χώρα τον Μάρτιο, η Φρανκφούρτη θα προχωρήσει σε παρέμβαση των 50 μονάδων βάσης, αναθεωρώντας τα επιτόκια στο 3,5% και στο 3%, αντίστοιχα. Και νέες αυξήσεις αναμένονται τόσο τον Απρίλιο όσο και τον Ιούνιο, κάτι το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει το τελικό ύψος των επιτοκίων άνω του ψυχολογικού ορίου του 4%. 

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη Fed, με τους αναλυτές να «ποντάρουν» σε μια σωρευτική αναθεώρηση των επιτοκίων κατά 75 μονάδες βάσης έως τον προσεχή Ιούνιο, προτού τελικά κηρυχθεί το τέλος του τρέχοντος κύκλου σύσφιγξης, με το τελικό ύψος του επιτοκίου να αγγίζει το 5,5% (σήμερα βρίσκεται στο 4,5% – 4,75%).  

Οι επιπτώσεις σε μετοχές, ομόλογα

Οι παραπάνω προβλέψεις εκτιμάται ότι θα επηρεάσουν αρνητικά τις διεθνείς αγορές μετοχών, οι οποίες κατά παράδοση εχθρεύονται τα υψηλά επιτόκια. Γι’ αυτό, εξάλλου, πληθαίνουν οι αναλυτές, οι οποίες περιμένουν μια νέα πτώση στα χρηματιστήρια, κόντρα στο θετικό δίμηνο του 2023.  

Συγχρόνως, οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων σκαρφαλώνουν σε επίπεδα, τα οποία έχουν να καταγραφούν από τον φθινόπωρο (υψηλό 10ετίας), δηλαδή στην κορύφωση του πρόσφατου sell off. Είναι ενδεικτικό ότι το κόστος δανεισμού στις ΗΠΑ (10ετές ομόλογο) φλερτάρει εκ νέου με το ψυχολογικό όριο του 4%, ενώ στη Γερμανία έχει υπερβεί ξανά το 2,5%. 

Διαβάστε ακόμα:

Ισχυρό comeback για το Χρηματιστήριο Αθηνών – Ράλι έως 5% στις τράπεζες, στο +4% η ΤΕΡΝΑ

Μάριος Ηλιόπουλος για MIG: «Όταν θα έρθει η ώρα θα είμαι έτοιμος με την πανοπλία μου»

Τα «χρυσά αβγά» του Γουόρεν Μπάφετ – Ποιες εταιρείες φέρνουν τα μεγαλύτερα κέρδη