Όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, μπήκαμε για τα καλά στην προεκλογική περίοδο και το ερώτημα είναι αν όντως ισχύει ακόμα η δήλωση του πρωθυπουργού πως «οι εκλογές θα γίνουν την Άνοιξη – και όχι νωρίτερα». Και τούτο γιατί ο καθένας καταλαβαίνει πως μια τόσο μακρά προεκλογική περίοδος, πολλώ δε μάλλον και μια μακρά περίοδος για να σχηματιστεί κυβέρνηση, είναι ό,τι χειρότερο για τη λειτουργία της χώρας και της οικονομίας.

Ήδη, από τώρα παρατηρούνται φαινόμενα δυσλειτουργίας και πτώση των ρυθμών παραγωγής έργου στα υπουργεία, πέραν της διεκπεραίωσης θεμάτων που εντάσσονται στις κλασικές ελληνικές προεκλογικές περιόδους, όπως -για παράδειγμα- παρατάσεις για κτίσιμο κατ’ εξαίρεση σε εκτάσεις κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων εκτός σχεδίου!

Όμως, θα είναι κρίμα, στον βωμό των εκλογών, να θυσιαστεί η σοβαρότητα που έχει επιδειχθεί σε μια σειρά θεμάτων, στο προηγούμενο διάστημα.

Μεσούσης της κρίσης και της ρευστότητας που επικρατεί στο παγκόσμιο στερέωμα, το μόνο που δεν χρειαζόμαστε είναι η χαλαρότητα και η αποσταθεροποίηση, η άκριτη παραχολογία και οι παντοειδείς διευθετήσεις προς άγραν ψήφων.

Έχοντας μπροστά μας τον χειμώνα, για τον οποίο έχουν εκφρασθεί τόσοι φόβοι και αγωνίες από όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους διεθνείς αναλυτές, εμείς δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε για τόσους μήνες, τις προσπάθειες για να ανταπεξέλθει η οικονομία με τις -όσο το δυνατόν- λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις.

Μόλις χθες η JB MORGAN στην έκθεσή της εξέφραζε φόβους για ανακοπή του ρυθμού ανάπτυξης (1%, υπό προϋποθέσεις) από την ερχόμενη Άνοιξη λόγω της πιθανής δυσκολίας σχηματισμού κυβέρνησης με συνεργασία κομμάτων και της ακόμα δυσκολότερης συμφωνίας για τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις που έχει ξεκινήσει αυτή η κυβέρνηση. Μεταθέτει δεν την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα στο τέλος του 2023 ή και το 2024 εξαιτίας της διαταραχής της σταθερότητας που είχε επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια και είχε σαν αποτέλεσμα την ανάκτηση της εμπιστοσύνης από τους επενδυτές. Και δεν έλαβε υπόψη η έκθεση, μια μακρά διαλυτική προεκλογική περίοδο, κατά την οποία ο κρατικός μηχανισμός κατεβάζει μολύβια, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο.

Επομένως ο πρωθυπουργός ή θα πρέπει να πατήσει το κουμπί των εκλογών ανακοινώνοντας την ημερομηνία ή θα πρέπει να επαναλάβει με πειστικότητα πως ισχύει ακόμα η δήλωσή του για το τέλος της τετραετίας και να εντείνει τον έλεγχο των υπουργών του για εντατικοποίηση της παραγωγής κυβερνητικού έργου και υλοποίησης του προγράμματος.

Αυτή η θολή εικόνα επισκιάζει τα πάντα και πρέπει τάχιστα να διαλυθούν τα σύννεφα, τα αυθαίρετα συμπεράσματα και οι ερμηνείες.

Κι ένας πρόσθετος λόγος, έστω κι αν κρίνεται υστερόβουλος, είναι πως μέχρι τώρα -και παρά τα όσα στραβά έχουν προκύψει στη βάρδια του πρωθυπουργού- δημοσκοπικά, τουλάχιστον, προηγείται των αντιπάλων του, παρότι μήνα με τον μήνα προστίθενται απώλειες υπολογίσιμες για τον τελικό του στόχο.

Αυτή η διαφορά όμως είναι βέβαιο πως θα παραμείνει μέχρι την Άνοιξη ή σιγά-σιγά θα εξαλειφθεί και θα μετατραπούν έτσι οι εκλογές σε ντέρμπι και με άδηλες εξελίξεις;