Στις 14 Μαΐου 1796 ο Άγγλος γιατρός Έντουαρντ Τζένερ παρουσίασε το πρώτο εμβόλιο κατά της ευλογιάς. Στις 14 Μαΐου 2021, με την άρση του lockdown, δείχνουμε πως νικήσαμε την «ευλογιά» των ημερών μας και πάμε για ένα «κανονικό» καλοκαίρι – τον ορισμό της ευλογίας στη χώρα μας.
Βασικά, από αυτή την ημερομηνία και μετά, θα προσπαθήσουμε να αφήσουμε πίσω μας 188 ημέρες και νύχτες περιοριστικών μέτρων, ανακτώντας πολλές πτυχές της κανονικότητας, παίρνοντας πίσω την παλιά ζωή μας. Είναι προφανές πως όλο αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, τόσο πρακτικά, όσο και συναισθηματικά.
Ναι, φυσικά και η πανδημία βρίσκεται σε φάση αποκλιμάκωσης, εννοείται πως όλοι μας ελπίζουμε πως δεν θα χρειαστεί να ληφθούν -ξανά- καθολικά οριζόντια μέτρα, πάνδημα πανηγυρίζουμε για την απελευθέρωση μετακίνησης από νομό σε νομό, αρχίζουμε ήδη να ξεχνάμε την αποστολή SMS και το πνιγηρό ωράριο κυκλοφορίας.
Αυτά που είναι δύσκολο να ξεχαστούν είναι οι άνθρωποι που έφυγαν χτυπημένοι από τον κορωνοϊό, η οικονομική δυσπραγία και η αγωνία για το αύριο που κουβάλησε στις τσέπες και τις ψυχές μας, αντίστοιχα, ο ιός.
Όμως, οφείλουμε να πάμε παρακάτω, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας, να συνεχίσουμε τη ζωή μας από εκεί που την αφήσαμε πριν από την πρώτη καραντίνα. Άλλωστε, η Ιστορία μπορεί να μας θυμίσει πως σε παγκόσμιες καταστροφές, όπου οι οιμωγές δεν έχουν εθνικότητα και διαβατήριο, οι άνθρωποι τα άφησαν όλα πίσω τους και πήγαν παρακάτω. Ναι, οι πληγές δεν επουλώθηκαν απαραίτητα σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αυτό είναι και ένα από τα καθήκοντα της ζωής μας: να συνεχίζει να οικοδομεί το μέλλον μας, ακόμα κι αν χρειάζεται, τις περισσότερες φορές, να χτίζει πάνω σε ερείπια.
Ο Ιταλός συγγραφέας Τσέζαρε Παβέζε είχε γράψει «η μόνη χαρά στη ζωή είναι ν’ αρχίζεις» και ας ελπίσουμε πως έτσι θα συμβεί και με εμάς. Θα αφήσουμε πίσω μας τον κορωνοϊό και το παρελθόν του και ούτε θα γυρίσουμε να το κοιτάξουμε, κρατώντας μέσα μας τις λογής απώλειές του και προχωρώντας. Τώρα, μάλιστα, μπορεί και να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτό που είχαμε πριν, τότε που λέγαμε «κανονικότητα» και πονοκεφαλιάζαμε, ψάχναμε απεγνωσμένα για παρακεταμόλη που γιατρεύει το «δουλειά – σπίτι». Πλέον, μπορεί και να αγαπάς την κίνηση στους δρόμους, αφού τους έζησες έρημους λόγω lockdown, τώρα μπορεί και να γουστάρεις και τη λακκούβα στον δρόμο κάτω από το σπίτι σου.
Πάμε παρακάτω, λοιπόν, ο καθένας με τα διδάγματα που του άφησε η πανδημία, διασκευάζοντας, όλοι μαζί, την παλιά ζωή μας σε σχέση με το σήμερα. Και εύχομαι να μην ακούσω ποτέ ξανά στη ζωή μου το «οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες».