Σε πολλούς αυτό ακούγεται παράδοξο – και είναι. Όμως έχει μια λογική βάση αυτή η προοπτική. Αναγκαία προϋπόθεση είναι η επιτάχυνση των εμβολιασμών στον μέγιστο βαθμό, διότι δυστυχώς ο ρυθμός δεν είναι ακόμη ο απαιτούμενος για να προστατευθούν έγκαιρα πριν το άνοιγμα οι ευαίσθητες ομάδες.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα με την πανδημία, να δίνουν δηλαδή όλα τα κράτη μάχη για την αντιμετώπισή της εφαρμόζοντας καταστροφικά για την οικονομία lockdowns, πράγμα που δεν έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν και που δεν συμβαίνει σε πολλές χώρες εκτός του δυτικού κόσμου, οφείλεται στο γεγονός ότι το σύγχρονο δυτικό κράτος έχει δώσει μια υπόσχεση στους πολίτες για την ασφάλειά τους. Το σύγχρονο δυτικό κράτος έχει υποσχεθεί στους πολίτες ότι αν αρρωστήσουν θα έχουν περίθαλψη, πράγμα που στο παρελθόν δεν συνέβαινε. Στις μεγάλες πανδημίες των περασμένων αιώνων όποιος είχε την ατυχία να μολυνθεί, πέθαινε αβοήθητος και αυτό δεν ξένιζε κανέναν. Τώρα, αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί.

Συνεπώς, τα κράτη έχουν ως προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της πανδημίας να διαθέτουν θέσεις νοσηλείας στα νοσοκομεία και στις εντατικές για όσους αρρωσταίνουν. Με βάση αυτή την προτεραιότητα αποφασίζουν τα lockdowns αποδεχόμενα την οικονομική ύφεση και φροντίζοντας να καλύψουν στον μέγιστο βαθμό που μπορούν τις οικονομικές ζημιές των επιχειρήσεων και των πολιτών.

Η πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας είναι ένας συνδυασμός πολιτικών που αφενός αποσκοπούν στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων και αφετέρου στην κάλυψη των οικονομικών ζημιών των πολιτών.

Υπό αυτό το πρίσμα, αν τα νοσοκομεία και οι εντατικές δεν ξεχειλίζουν, υπάρχουν δυνατότητες ανοίγματος της οικονομίας. Όταν οι νοσηλευόμενοι αυξάνονται σε βαθμό που να απειλείται η υπόσχεση της περίθαλψης που έχει δώσει το κράτος, η οικονομία κλείνει και οι ζημιές αναλαμβάνονται από τον προϋπολογισμό.

Αυτό κάνει και η ελληνική κυβέρνηση.

Ο μεγάλος σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια είναι τα εμβόλια. Καθώς εμβολιάζονται οι πιο ευπαθείς ομάδες, ηλικιωμένοι και χρόνια ασθενείς, η πίεση στις εντατικές αναμένεται να μειωθεί. Διότι οι νεότεροι που καταλήγουν στο νοσοκομείο είναι λιγότεροι στατιστικά από τους ηλικιωμένους και ευπαθείς. Δεν παύουν σε απόλυτο αριθμό να είναι πολλοί διότι οι νεότεροι είναι περισσότεροι από τους ηλικιωμένους συνεπώς ένα μικρότερο ποσοστό νέων μπορεί σε απόλυτο αριθμό να είναι μεγαλύτερο από τον απόλυτο αριθμό των ηλικιωμένων που νοσηλεύονται, η εντύπωση πάντως που υπάρχει μέχρι σήμερα είναι ότι αν έχουν εμβολιαστεί όλοι οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες, τα νοσοκομεία θα αρχίσουν να αδειάζουν και η περίθαλψη των δύσκολων περιστατικών θα γίνει πιο εύκολη.

Οι αριθμοί λοιπόν που έχουν σημασία από εδώ και πέρα, δεν είναι μόνο ο αριθμός των κρουσμάτων, αλλά κυρίως ο αριθμός των εισαγωγών στα νοσοκομεία και η πληρότητα των μονάδων εντατικής θεραπείας.

Καθώς η ψυχολογική και οικονομική αντοχή των πολιτών περιορίζεται μετά έναν χρόνο συνεχόμενων lockdowns και η αντοχή του προϋπολογισμού να πληρώνει αποζημιώσεις προοιωνίζεται δύσκολο μέλλον, τα εμβόλια φαντάζουν σαν τη μόνη λύση. Η αύξηση καθημερινά του αριθμού των εμβολιασμένων ιδίως των πιο ευάλωτων ομάδων, δίνει δυνατότητες σταδιακού ανοίγματος της οικονομίας ακόμη και αν ο αριθμός των κρουσμάτων είναι υψηλός, διότι θεωρούμε πως αυτοί που θα χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη θα μειώνονται. Και αυτό ελπίζει η κυβέρνηση να δει, μείωση του αριθμού εισαγωγών στα νοσοκομεία και κυρίως λιγότερα βαριά περιστατικά.

Προσοχή, όμως. Αυτό δεν το έχουμε δει ακόμη. Ελπίζουμε να το δούμε σύντομα, σε δυο τρεις εβδομάδες και τότε θα ληφθούν πραγματικά οι αποφάσεις για άνοιγμα της οικονομίας αν δεν υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις.

Εάν όλα πάνε καλά και τα σοβαρά περιστατικά περιοριστούν σημαντικά, τότε το άνοιγμα της οικονομίας δεν θα είναι μόνο εφικτό αλλά και αναγκαίο. Ο καλός καιρός θα βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση και τα μέτρα αυτοπροστασίας, δηλαδή αποστάσεις και μάσκες θα μπορέσουν να περιορίσουν και τον αριθμό των κρουσμάτων. Δεν αποκλείεται πάντως να δούμε υψηλό αριθμό κρουσμάτων μεταξύ των νέων και μικρό αριθμό σοβαρών περιστατικών στα νοσοκομεία. Ενδέχεται δηλαδή κάποια στιγμή το καλοκαίρι να μην ενδιαφέρει πια τόσο ο αριθμός των κρουσμάτων αλλά κυρίως ο αριθμός των εισαγωγών στα νοσοκομεία.

Το άνοιγμα της οικονομίας θα είναι σταδιακό και η επάνοδος της σε ρυθμούς ανάπτυξης το ίδιο, θα ξεκινήσει σταδιακά και θα επιταχυνθεί αν όλα πάνε καλά στο τρίτο ή στο τέταρτο τρίμηνο του έτους.

Είναι όμως αναγκαίο πλέον το άνοιγμα και για λόγους ψυχικής υγείας των πολιτών και κοινωνικής ειρήνης. Διότι όλοι είναι εξαιρετικά ζορισμένοι από την απομόνωση και την ανατροπή της κανονικότητας που έφερε η πανδημία.

Παρόλο λοιπόν που ακούγεται παράδοξο να ανοίγει η οικονομία όταν τα κρούσματα είναι πολλά, υπάρχει μια λογική, η ίδια που υπάρχει και στις πανδημίες γρίπης. Εφόσον θα έχουν προστατευθεί με τα εμβόλια οι ευαίσθητες ομάδες, οι υπόλοιποι μπορούν να επιστρέψουν στην κανονικότητά τους ακόμη και αν κολλάνε μεταξύ τους και περνάνε την ίωση ασυμπτωματικά ή με ελαφρά συμπτώματα. Αυτό δεν ενοχλεί τα κράτη διότι δεν σου έχουν υποσχεθεί ότι δεν θα αρρωστήσεις, σου έχουν υποσχεθεί ότι αν αρρωστήσεις θα σε περιθάλψουν.