Η κυβέρνηση έχει προτάξει τον τομέα της Υγείας στη μεταρρυθμιστική ατζέντα και το αρμόδιο υπουργείο ήταν από τα πρώτα που επισκέφθηκε ο Πρωθυπουργός, θέλοντας προφανώς να τονίσει την έμφαση που δίνει η Κυβέρνηση στην ανασυγκρότηση της δημόσιας υγείας. Οι βασικές προτεραιότητες που έθεσε η Κυβέρνηση είναι η ενίσχυση του νοσηλευτικού προσωπικού, ο εκσυγχρονισμός με πόρους του Ταμείου Ανάπτυξης κτιριακών υποδομών και εξοπλισμού σε 80 νοσοκομεία και 156 Κέντρα Υγείας, η δημιουργία μονάδων τηλεϊατρικής, Κέντρων Αποκατάστασης, ενίσχυση και καλύτερη οργάνωση του ΕΚΑΒ κ.ά.
Και σωστά καθώς, όπως απέδειξε η πανδημία, δεν μπορεί να συζητάμε για την επόμενη ημέρα στην Υγεία, χωρίς τις δημόσιες δομές. Ωστόσο, για να γίνει μια ανασυγκρότηση του δημόσιου συστήματος υγείας δεν αρκεί να προστεθεί προσωπικό ή να βελτιωθεί η ξενοδοχειακή υποδομή των νοσοκομείων. Φυσικά και είναι απαραίτητες και αναγκαίες προϋποθέσεις για ουσιαστική και αποτελεσματική μεταρρύθμιση στη δημόσια υγεία, αλλά είναι εξίσου σημαντικό και κρίσιμο το δημόσιο σύστημα υγείας να αποκτήσει ιδιοκτησία και υπευθυνότητα.
Όχι να αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά να υπάρχουν πρόσωπα που θα έχουν σαφείς διαχειριστικές ευθύνες και ταυτόχρονα να γνωρίζουμε και να αξιολογούμε τα κόστη λειτουργίας, ώστε να είναι διακριτό τι χρειάζεται βελτίωση, πού υπάρχει σπατάλη πόρων χωρίς αποτέλεσμα και πώς μπορούν να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες. Χρειάζεται συνεχής ρεαλιστική και υπεύθυνη αποτύπωση της λειτουργίας των νοσοκομείων και των υπολοίπων δομών, ώστε να είναι δυνατή η αποτελεσματικότερη οργάνωση της λειτουργίας τους.
Αν και θεωρητικά υπάρχει υποχρέωση, τα νοσοκομεία δεν έχουν ισολογισμούς. Δεν είναι κάτι νέο. Παλαιότερα δεν είχαν ισολογισμούς ούτε η ΕΥΔΑΠ, ούτε η ΔΕΗ, ούτε ο ΟΤΕ κοκ. Υπάρχει ένα πλέγμα διατάξεων που καλύπτει τις λειτουργίες των μονάδων υγείας όπου τα όρια είναι ακαθόριστα, συγκεχυμένα και επιδέχονται διασταλτικών ερμηνειών. Για παράδειγμα, στα νοσοκομεία οι πληρωμές γίνονται από τρεις διαφορετικούς δημόσιους φορείς. Στα πανεπιστημιακά πληρώνει το υπουργείο Παιδείας, το προσωπικό γενικότερα πληρώνεται από το υπουργείο Εσωτερικών και τα φάρμακα από το υπουργείο Υγείας. Μόνον αν ο υπουργός ζητήσει τα στοιχεία και τα επεξεργαστεί μπορεί να έχει εικόνα. Για όλους τους άλλους η υπόθεση είναι ένας λαβύρινθος. Αν δεν μπει τάξη σε αυτό το χάος οι υπηρεσίες δεν θα βελτιωθούν, όσο και να ανακαινίσουμε τα κτίρια και να προσλάβουμε προσωπικό.