Μπορεί ο Μητσοτάκης να είναι άτυχος γιατί από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης, του έτυχαν όλες οι αναποδιές, η μια μετά την άλλη κι όλες οι κρίσεις μαζεμένες, αλλά από την άλλη, είναι τυχερός γιατί απέναντί του έχει μια τέτοια αντιπολίτευση.

Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους γιατί, μέχρι τώρα, διατηρεί τα ποσοστά του – τουλάχιστον όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Μια αντιπολίτευση που μη έχοντας προφανώς σοβαρά επιχειρήματα και προτάσεις για να αντιπαρατεθεί, καταφεύγει σε εφευρήματα που ξεφεύγουν της λογικής και του πολιτικού ρεαλισμού, σε σημείο οι νουνεχείς πολίτες να στρέφουν την πλάτη στην αξιωματική αντιπολίτευση και την παραληρηματική τρέλα που εκπέμπουν.

Τις τελευταίες μέρες, η επικαιρότητα μονοπωλείται σχεδόν από αυτό το αποτρόπαιο και αηδιαστικό έγκλημα με το 12χρονο κορίτσι που είναι γροθιά στο στομάχι για όποιον έχει την αντοχή να μαθαίνει τις πτυχές που ξεδιπλώνονται, από την έρευνα των αστυνομικών και δικαστικών αρχών.

Κι αυτό το θέμα βρήκε να κάνει αντιπολιτευτική σημαία ο ΣΥΡΙΖΑ με τον αρμόδιο τομεάρχη του Χρ. Σπίρτζη να δηλώνει ότι «θα έπρεπε να είχαν δοθεί από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και την Αστυνομία ονόματα για την υπόθεση του βιασμού της 12χρονης» αφήνοντας υπονοούμενα για απόπειρα συγκάλυψης και κατηγορώντας την αστυνομία για «ολιγωρία 1,5 μηνός».

Μας λέει δηλαδή ο κ. Σπίρτζης, ως γνήσιος καφενόβιος, πως τα 200 τόσα άτομα που μιλούσαν στο chat κάποιου πορνοsite, να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματά τους και να διαπομπευθούν. Για ποιο αδίκημα δεν μας λέει και χωρίς να γνωρίζει κανείς ακόμα αν έχουν διασταυρωθεί όλοι αυτοί οι κατακριτέοι, χωρίς αμφιβολία. Αν η συνεχιζόμενη έρευνα εντοπίσει αδικήματα και η εισαγγελία -όχι η κυβέρνηση, φυσικά- κρίνει πως πρέπει να δοθούν τα ονόματα στη δημοσιότητα, είναι βέβαιο πως αυτό θα γίνει. Όχι όμως από τον υπουργό, την αστυνομία ή την κυβέρνηση. Από τη Δικαιοσύνη κι αυτό το γνωρίζει και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής. Είναι λοιπόν δυνατόν να μην το γνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ που κυβέρνησαν τον τόπο για σχεδόν πέντε χρόνια;

Τη βδομάδα που πέρασε όμως είχαμε και τη μη συμπερίληψη στο σχέδιο προϋπολογισμού των ΗΠΑ της περίφημης τροπολογίας Μενέντεζ που βάζει ως όρο για την αποδέσμευση πώλησης αεροπλάνων F16 Viper, να μην πετούν αυτά πάνω από τα ελληνικά νησιά. Πέραν του ότι το θέμα δεν έχει κλείσει ακόμα και συναρτάται από τις ενδιάμεσες εκλογές του επόμενου μήνα, το μόνο που δεν θα περίμενε κανείς ήταν η προσπάθεια εκμετάλλευσης του θέματος από την αξιωματική αντιπολίτευση. «Ήττα Μητσοτάκη και επιβράβευση της Τουρκίας η απόφαση της Γερουσίας για τα F-16» αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο σαμπάνιες που δεν άνοιξαν. Και φυσικά την άλλη μέρα η αντίδραση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πέραν κάθε λογικής, έγινε παντιέρα σε όλο τον τουρκικό Τύπο. Άραγε, αυτό ήθελαν στην Κουμουνδούρου; Χαίρονται για την υποτιθέμενη ήττα Μητσοτάκη; Χαίρονται για την υποτιθέμενη επιβράβευση της Τουρκίας; Χαίρονται γιατί, όπως υποτίθεται, η Τουρκία θα πάρει κάποια στιγμή τα F-16 και θα αποκατασταθεί η εξοπλιστική ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών;

Μήπως γι’ αυτό δεν ψήφισαν τις παραγγελίες των Rafale και των φρεγατών Belahara;

Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο και μοιραία το συμπέρασμα των σκεπτόμενων Ελλήνων: «Από τι γλιτώσαμε!».

Μήπως να θυμηθούμε και τι έγραψε πριν λίγες μέρες η Αυγή, το επίσημο όργανό τους, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα από το υπουργείο Μετανάστευσης βίντεο που έδειχνε την τουρκική ακτοφυλακή να δέρνει με στειλιάρια τους δύσμοιρους μετανάστες πάνω σε μια άθλια φουσκωτή βάρκα και να τους σπρώχνει προς τα χωρικά μας ύδατα; «Νότης Μηταράκης: Ξέθαψε βίντεο του 2019 για να ΕΠΙΤΕΘΕΙ στην Τουρκία»! Έτσι όπως το διαβάζετε. Να επιτεθεί στην Τουρκία! Τύφλα να ‘χει η η Χουριέτ!

Όλα αυτά όμως τα άκρως εξοργιστικά προέρχονται από το κόμμα που μας κυβέρνησε και διεκδικεί να μας ξανακυβερνήσει. Δεν ξέρω πόσοι από τους πολίτες τα βλέπουν όλα αυτά κι αν τελικά επηρεάζουν την ψήφο τους, αλλά το βέβαιο είναι πως οι εχέφρονες πολίτες αγανακτούν από τη φτήνια της αντιπολίτευσης. Το ερώτημα και η απορία είναι πόσοι είναι αυτοί, μέσα σε αυτό το τρελοκομείο που καταντήσαμε να ζούμε.