Ούτε η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών, ούτε οι δραματικές καταστροφές σε Τουρκία και Συρία κατάφεραν να καταλαγιάσουν έστω για λίγο την προεκλογική τοξικότητα στη χώρα μας παρότι το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης βρίσκεται -τουλάχιστον για την ώρα- αλλού. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν αφήνει περιθώρια και κεραυνοβολεί την κυβέρνηση όπου βρεθεί κι όπου σταθεί με εμπρηστικές επιθέσεις που στις περισσότερες φορές εκφεύγουν τόσο της λογικής όσο και της μνήμης.
Ακόμα και στις Βρυξέλλες όπου βρέθηκε προχθές ο κ. Τσίπρας δεν απέφυγε να επιτεθεί στον πρωθυπουργό και να τον καταγγείλει λέγοντας πως η Ελλάδα «δυστυχώς αποτελεί κεντρικό θέμα συζήτησης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς», και πως «το καθεστώς Μητσοτάκη αποτελεί κεντρικό θέμα συζήτησης».
Προανήγγειλε δε ότι την εβδομάδα αυτή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην Ολομέλειά του θα συζητήσει «τη διάβρωση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα από τις παρακολουθήσεις και τη χειραγώγηση των ΜΜΕ».
Μια επιχείρηση συκοφάντησης όχι μόνο του πρωθυπουργού αλλά της ίδιας της χώρας στο εξωτερικό, ελπίζοντας πως έτσι θα κερδίσει πόντους στο εκλογικό σώμα.
Αλλά ακόμα και την απόφαση του Αρείου Πάγου με ευρεία πλειοψηφία που δίνει τη δυνατότητα στα funds που αγόρασαν και διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια, να ενεργούν ως διάδικοι σε πλειστηριασμούς, τη χρεώνει στην κυβέρνηση και στον ίδιο τον πρωθυπουργό! Αποκρύπτοντας φυσικά ότι με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 δόθηκε η δυνατότητα στα funds να έρχονται στη χώρα και να αγοράζουν κόκκινα δάνεια και με βάση κι αυτόν το νόμο, έκριναν και αποφάσισαν οι Αρειοπαγίτες!
Λες και δεν ήξεραν πως τα funds δεν είναι φιλανθρωπικές οργανώσεις που ήρθαν για να απαλλάξουν τις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια τα οποία αγόρασαν και στη συνέχεια θα κάθονταν να τα κλωσήσουν!
Απύθμενο θράσος στα αλήθεια και κυνική υποκρισία λες και απευθύνονται σε λωτοφάγους. Αλλά όπως λέει και ο λαός, τέτοιο που είναι τα αμπέλι, τέτοιο κρασί θα βγάλει.
Στα τελευταία 4 χρόνια και με αυστηρά κριτήρια και παρά τα λάθη και τις παραλείψεις, η Ελλάδα έχει αλλάξει προς το καλύτερο σχεδόν σε όλους τους τομείς. Η εικόνα της χώρας στους ξένους και στους επενδυτές κέρδισε πολλές θέσεις. Η οικονομία παρά τις διεθνείς αντιξοότητες όχι μόνο άντεξε αλλά αναπτύσσεται με θετικούς ρυθμούς. Η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και όσα έχουν επιτευχθεί έχουν γίνει case study και ο Πιερρακάκης καλείται από ξένες κυβερνήσεις για να τους αναλύσει πως τα καταφέραμε.
Το διαθέσιμο εισόδημα των περισσότερων Ελλήνων βελτιώθηκε μέσω της μείωσης των φόρων και εισφορών αλλά και των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις. Η μείωση της ανεργίας κάτω από το 12% δεν είναι ένας στατιστικός αριθμός αλλά μια πραγματικότητα γιατί οι συνεχώς αυξανόμενες επενδύσεις τόσο από εγχώριες επιχειρήσεις όσο και από διεθνείς κολοσσούς, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και στις περισσότερες των περιπτώσεων όπου απαιτούνται εξειδικεύσεις με ικανοποιητικές αμοιβές.
Η αμυντική θωράκιση της χώρας με σύγχρονα μέσα είναι άλλο ένα θέμα που εγγράφεται στα θετικά της χώρας την ώρα μάλιστα που οι προκλήσεις των Τούρκων είναι καθημερινές, με κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο.
Όλα αυτά δεν έγιναν φυσικά μόνα τους. Κάποιος τα σχεδίασε και τα έκανε. Και η αξιωματική αντιπολίτευση για όλα αυτά τι έκανε; Απλώς ήταν απέναντι και πετροβολούσε. Καταψήφιζε, κατήγγειλε και φερόταν όχι σαν ένα θεσμικό κόμμα που μάλιστα είχε κυβερνήσει αλλά ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας όπως αυτά της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Και όπως όλα δείχνουν έτσι θα συνεχίσει να πορεύεται μέχρι τις εκλογές, οπότε από το αποτέλεσμα, θα καταλάβουμε και θα καταλάβουν, αν είχε δίκιο ή όχι για αυτού του είδους τις αντιπολιτευτικές επιλογές.