Στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο, η δημόσια συζήτηση περιστράφηκε -μην πω εξαντλήθηκε- κυρίως σε θέματα κυβέρνησης συνεργασίας, ποιοι με ποιους, σε σύγκριση υποψήφιων πρωθυπουργών, σε σύγκριση αξιοπιστίας των διεκδικητών και τα πεπραγμένα τους, τις προσωπικές επιθέσεις με τοξικότητα, με παρουσίαση μιας χώρας με εξαθλιωμένους πολίτες και διάφορα άλλα τέτοια «χαριτωμένα».

Όσον αφορά στα προγράμματα των κομμάτων, με τα οποία πολύ λίγο ασχοληθήκαμε, από τη μια είχαμε τον Μητσοτάκη να υπόσχεται μεν βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και των μισθών αλλά σε βάθος τετραετίας και εφόσον θα συνεχιστούν οι αναπτυξιακοί ρυθμοί και προκύψει πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, με ένα πρόγραμμα μαμούθ με άμεση εφαρμογή στις πρώτες 50 μέρες κατά τις οποίες θα αυξάνονταν ο κατώτατος μισθός, οι μισθοί του Δημοσίου, η επαναφορά της 13ης σύνταξης, ο μηδενισμός του ΦΠΑ στα τρόφιμα, το πάγωμα των πλειστηριασμών κ.λπ., χωρίς φυσικά να γίνεται κουβέντα από πού θα προέρχονταν τα απαιτούμενα χρήματα που θα έφθαναν σε ανυπολόγιστα πολλά δισ.

Στην παρούσα φάση και εν όψει των δεύτερων εκλογών, επιτέλους συζητάμε και μαθαίνουμε από πού θα προέρχονταν αυτά τα χρήματα που θα αναδιανέμονταν στην ελληνική κοινωνία.

Δεν ξέρω αν θα τους κάνει καλό κι αν θα βοηθήσει εκλογικά, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αυτή η συζήτηση, αλλά επιτέλους έχουν αρχίσει και ανοίγουν τα στόματα και αποκαλύπτονται οι σχεδιασμοί και οι προθέσεις, για να μπορέσουν οι σκεπτόμενοι πολίτες να πάρουν τις αποφάσεις τους εν όψει της 25ης Ιουνίου.

Έτσι, μάθαμε για παράδειγμα, πως αν ο ΣΥΡΙΖΑ κληθεί να κυβερνήσει εκ νέου (λέμε τώρα) την επόμενη μέρα, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου θα φορολογήσει εκτάκτως τις επιχειρήσεις που έχουν υπερέσοδα, κατά δήλωση της εκπροσώπου του. Όχι κέρδη αλλά υπερέσοδα δηλαδή με βάση τον τζίρο. Εκτός κι αν η εκπρόσωπος συγχέει τον τζίρο με τα κέρδη, πράγμα πολύ πιθανό, γιατί όπως έχει αποδειχθεί, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν το ‘χουν και πολύ, με την αγορά και την πραγματική ζωή. Θα καταργήσουν ακόμα το αφορολόγητο στις γονικές παροχές και για να μην ξεχνιόμαστε, εκείνο που και καλά ξέφυγε από τα χείλη του Κατρούγκαλου για την επαναφορά του χαρατσιού στις εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών, σίγουρα θα υπάρχει στην ατζέντα τους. Απλά δεν θέλουν να το πουν προεκλογικά. Για τον φόρο στα μερίσματα και τον ΕΝΦΙΑ ξεκαθάρισε η εκπρόσωπος πως δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των 50 ημερών και το άφησε ανοικτό για μετά τις 50 ημέρες!

Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ που μέχρι τώρα διέλαθε της προσοχής μας το πρόγραμμά του, γιατί κακώς θεωρούσαμε πως δεν θα κληθεί δα να κυβερνήσει αύριο το πρωί, τώρα που αναθάρρησε με το ποσοστό του «ισχυρού» διψήφιου ποσοστού του 11,45%, βγαίνουν τα στελέχη του και μας ανακοινώνουν τις δικές τους πηγές εσόδων για να ασκήσουν κοινωνική πολιτική και δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου. Έτσι μαθαίνουμε πως θα φορολογήσουν, αν τους δοθεί η ευκαιρία, τα μερίσματα των επιχειρήσεων με 15% αδιαφορώντας τι θα σημάνει κάτι τέτοιο για τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις για τις οποίες διψά η χώρα, θα επιβάλλουν έκτακτη φορολογία (κι αυτοί το ίδιο) στις μεγάλες επιχειρήσεις, χωρίς να διευκρινίζουν ποιες είναι αυτές και πώς διακρίνονται οι μεγάλες από τις μεσαίες, θα αυξήσουν τον ΕΝΦΙΑ γιατί είναι ένας φόρος που αφορά στους έχοντες, με παράλληλη απαλλαγή των μικρών περιουσιών, χωρίς να διευκρινίζεται και πάλι από ποιο ύψος και πάνω θεωρείται κάποιος έχων και κατέχων.

Δεν ξέρω αν όλα αυτά που ακούμε είναι για γέλια ή για κλάματα αλλά το σίγουρο είναι πως είναι ανόητα και δείχνουν ότι γράφηκαν και αποφασίστηκαν από ανθρώπους που ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, ουδεμίαν σχέση έχοντες με την πραγματική οικονομία και τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα.

Ο Μητσοτάκης -χωρίς να τάζει ουσιαστικά τίποτα το απτό και το άμεσο, εγγυόμενος μόνο σταθερότητα και προσέλκυση επενδύσεων για αύξηση του Εθνικού Πλούτου- πήρε στις προηγούμενες εκλογές 40,76%. Το δεύτερο και τρίτο κόμμα με 20,06% και 11,45% αντίστοιχα, μάχονται τώρα ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στην κεντροαριστερή πολυκατοικία και πλειοδοτούν σε φόρους που στη συνέχεια θα μοιράσουν στους φτωχότερους. Φόροι που θα προέλθουν κυρίως από τη μεσαία τάξη η οποία πήρε τις αποφάσεις της και το 2019 και τον Μάιο του ’23. Κι αναρωτιέμαι μετά ταύτα, πού τελικά στοχεύουν και γιατί θυσιάζουν την όποια αξιοπιστία τους.

Νομίζουν πως έτσι θα αποτρέψουν την ισχυροποίηση κι έναν εκτός ελέγχου Μητσοτάκη; Δεν ξέρω, αλλά μάλλον κάπου κάνουν πάλι λάθος!