Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ό,τι πάει λάθος, μπορεί στη συνέχεια να διορθωθεί. Αρκεί, βέβαια, να αναγνωρίσεις το λάθος, να μάθεις από αυτό και να μην το επαναλάβεις.

Εύκολο «μάθημα», για παιδιά νηπιαγωγείου. Από δασκάλους, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες στα «μικρά που τώρα αρχίζουν να μαθαίνουν τη ζωή». Αυτό το απλό «μάθημα» στην εποχή της πανδημίας πάντως αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμο, έως και σωτήριο και για τα… μεγαλύτερα παιδιά – και ειδικά για όσα έχουν κορυφαίες αρμοδιότητες και ευθύνες….

Κάπως έτσι ξεκίνησε φίλος να μου λέει ότι αν κοιτάξουμε πίσω, στο περασμένο καλοκαίρι, άπαντες θα ανακαλύψουμε λάθη και «αβλεψίες», το γνωστό κλίμα χαλάρωσης μεταξύ του πρώτου και δεύτερου κύματος της πανδημίας. Τότε που νομίζαμε ότι… λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα και λοιπά, θα γινόταν κάτι μαγικό και θα εξαφανιζόταν ο θανατηφόρος ιός. Τότε που -ακόμη και κορυφαίοι κυβερνητικοί το ομολογούν- χαλάρωσε αδικαιολόγητα το πλαίσιο προστασίας από την πανδημία, αφήνοντας διάπλατες τις πόρτες στο δεύτερο και πιο τραχύ κύμα του φθινοπώρου.

Τώρα, συνεχίζουμε να ζούμε- οι τυχεροί και οι τυχερές της υπόθεσης- πλάι σε αυτό το κύμα. Προσπαθούμε να προφυλαχτούμε, κάνουμε σχέδια για το μικρό αντάμωμα στο σπίτι στις γιορτές και αναμένουμε τη γέφυρα με το εμβόλιο για να περάσουμε απέναντι, στην άλλη όχθη και να πάρουμε με το καλό πίσω τις ζωές μας από το νέο έτος. Κάποιοι άλλοι όμως, λιγότερο τυχεροί, που προσβλήθηκαν από τον ιό, συνεχίζουν να δίνουν μάχη, να κρατήσουν το κεφάλι έξω από το νερό. Δεν είναι απαραίτητα οι «ωχ, αδερφέ», οι απρόσεχτοι, οι «βγάζω τη μύτη από τη μάσκα» και οι «μια κατηγορία μόνοι τους». Είναι συμπολίτες μας, που είτε βίωσαν τον ξαφνικό θάνατο δικών τους ανθρώπων είτε παλεύουν στα νοσοκομεία για τη ζωή τους.

Γι’ αυτές ειδικά τις περιπτώσεις, πρώτα απ’ όλους, η κυβέρνηση και το σύνολο των πολιτικών κομμάτων οφείλει και πρέπει να αποδείξει ότι εργάζονται για τον κοινό στόχο. Δεν χωράνε λάθη, που μπορεί να τα πληρώσουμε αργότερα, πολύ ακριβά και όλοι μαζί. Με ένα τρίτο κύμα ή με πολλά διαθέσιμα εμβόλια στα ράφια. Καλά τα μεγάλα λόγια, αλλά για παράδειγμα η κορυφαία διαδικασία του εμβολιασμού δεν σηκώνει λάθη στην εκκίνηση. Είναι ιδιαιτέρως θετικό ότι εκτός από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και όλοι οι άλλοι οι -πλην Βελόπουλου- πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν να στείλουν συμβολικά με τον εμβολιασμό τους ισχυρό μήνυμα προς όλους. Ωστόσο, δεν αρκεί ο συμβολισμός, οι αισιόδοξες φωτογραφίες μιας μέρας. Διότι υπάρχουν και οι επόμενες μέρες, οπότε και θα κριθεί το στοίχημα του εμβολιασμού που προϋποθέτει άρτιο σχεδιασμό, καλή οργάνωση και κυρίως καλούς αγωγούς για τη διαρκή ενημέρωση των πολιτών.

Πέρα από τις συμβολικές κινήσεις των ηγεσιών, χρειάζεται και η καθημερινή ειλικρινής μάχη από τα κόμματα και τους φορείς – συνδικαλιστικούς, αυτοδιοικητικούς και άλλους. Υπέρ της σωστής ενημέρωσης και της ανάδειξης της ανάγκης για τον εμβολιασμό μέσα στους επόμενους μήνες του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού.

Θα ήταν θλιβερό για παράδειγμα, οι περισσότεροι αρχηγοί -άρα η συντριπτική πλειονότητα του πολιτικού σκηνικού- να δίνουν το καλό παράδειγμα με τον δημόσιο εμβολιασμό και την… επόμενη ώρα αρκετοί γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι στα νοσοκομεία να μη δηλώνουν συμμετοχή στους εμβολιασμούς και γενικώς να αναβάλουν το ραντεβού…

Κι αν είναι γιατροί και νοσηλευτές επιφυλακτικοί, τι μπορεί να είναι όλοι όσοι ακούνε διάφορα και δεν έχουν ακόμη καθαρή εικόνα για τη σκληρή πραγματικότητα και την υπέρβασή της; Εκεί, λοιπόν, θα κριθεί το στοίχημα. Δεν αρκεί η συμβολική κίνηση των πολιτικών αρχηγών – αλλά χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή τους σε ένα «κίνημα» υπέρ της ενημέρωσης, όχι των «αρνητών», αλλά εκείνων που διατηρούν επιφυλάξεις και που κινδυνεύουν να πάρουν στα σοβαρά το «λάθος» σήμα…