Στην οθόνη του υπολογιστή μου δεν σταματούν να έρχονται ειδοποιήσεις για το θανατηφόρο τροχαίο που προκλήθηκε από τον 45χρονο οδηγό αυτοκινήτου μάρκας Porsche. Προφανώς και δεν έχει σημασία η μάρκα του αυτοκινήτου, αλλά το ότι -όπως όλα δείχνουν- οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ. Θα μου πείτε «δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που γινόμαστε μάρτυρες σε ανάλογα περιστατικά». Αυτή η κανονικότητα, όμως, είναι που σκοτώνει, στην κυριολεξία, την ίδια στιγμή που μάθαμε πως αν και ο οδηγός βρέθηκε θετικός σε αλκοτέστ, οι αστυνομικές αρχές δεν προχώρησαν στη σύλληψή του. Οπου πάλι θα πείτε «δεν είναι επίσης η πρώτη φορά που μας πιάνει αγανάκτηση με κάτι σχετικό».

Eurokinissi

Αυτό το συναίσθημα του αποτροπιασμού κορυφώνεται όταν μαθαίνεις πως -σύμφωνα με πηγές της ΕΛΑΣ στα Χανιά- μέσα σε έναν χρόνο έχουν παρατηρηθεί πάνω από 120 περιπτώσεις όπου οι παραβάσεις οδήγησης υπό την επήρεια μέθης επέσειαν αυτόφωρη διαδικασία και κατέληξαν να γίνουν τακτικές μηνύσεις. Το ακόμα πιο θλιβερό είναι πως αυτό συμβαίνει μόνο τα Σαββατοκύριακα, χωρίς να συνυπολογίζονται οι υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας. Το πρόβλημα, όπως θα έχετε διαπιστώσει από την εμπειρία σας, προφανώς και δεν αφορά μόνο την Κρήτη, αφού και σε άλλους νομούς της χώρας μας όλες οι περιπτώσεις που έπρεπε να γίνουν αυτόφωρα προχώρησαν μόνο σε μήνυση – το «γιατί;», πρέπει να το δουν οι αρμόδιες Αρχές.

Το 2019 η Ελλάδα (34%) κατείχε, μαζί με την Ελβετία (39%), το Βέλγιο (35%) και την Πορτογαλία (35%), θλιβερή πρωτιά στα ποσοστά οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως η Σουηδία και η Πολωνία. Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ESRA (E-Survey of Road User’s Attitudes), το 17,3% των Ελλήνων οδηγών Ι.Χ. απάντησε πως τις τελευταίες 30 ημέρες οδήγησε αφού είχε καταναλώσει αλκοόλ (έναντι 15,4% στην υπόλοιπη Ευρώπη), ενώ το 12,5% οδήγησε ενώ είχε υπερβεί τα νόμιμα όρια κατανάλωσης αλκοόλ. Κάπως έτσι, υπάρχουν άνθρωποι που καβαλάνε ένα αυτοκίνητο και όποιον πάρει ο Χάρος.

Αυτό δεν αποτελεί μόνο μια λαϊκή έκφραση, η οποία περιγράφει μια γενικότητα, αφού η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα. Φυσικά και υπάρχει αυστηρό νομικό πλαίσιο, χρηματικά πρόστιμα, αφαίρεση διπλώματος και πινακίδων και ποινικές κυρώσεις, ειδικά εάν προκληθεί ατύχημα. Στον νέο ΚΟΚ, η ποινή κλιμακώνεται σε περίπτωση υποτροπής του οδηγού. Εάν, δηλαδή, η παράβαση για την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ επαναληφθεί για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα 5 ετών, τότε ο οδηγός χάνει το δίπλωμά του για 7 χρόνια. Σε περίπτωση που η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα ξεπεράσει το 1,10g/l, τότε επιβάλλονται φυλάκιση τουλάχιστον δύο μηνών, πρόστιμο 1.200 ευρώ, ενώ αφαιρείται επιτόπου το δίπλωμα για 180 ημέρες.

Θεωρητικά καλά είναι όλα αυτά, αλλά όπως όλοι βλέπουμε, παρά τους αυστηρούς νόμους και τις εκστρατείες ενημέρωσης, πολλοί οδηγοί στην Ελλάδα εξακολουθούν να παραβλέπουν τον κίνδυνο, θέτοντας τη δική τους ζωή, αλλά και τη ζωή άλλων, σε σοβαρό κίνδυνο. Αν δεν τη χάνουν δηλαδή, ή αν δεν αφήνουν κάποιους ανάπηρους για όλη τη ζωή τους. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν πιαστεί με την μπουκάλα στο κάθισμα του συνοδηγού, όχι μία, αλλά οκτώ(!) φορές και αφέθηκαν ελεύθεροι να καθίσουν ξανά στο κάθισμα του οδηγού και να θερίσουν ψυχές.

Καλός ο σωφρονισμός δια των ποινών, αλλά στην Ελλάδα η όλη κατάσταση έχει ξεφύγει. Δεν είναι λίγοι εκείνοι -ανάμεσά τους και ειδικοί στις οδικές μεταφορές- οι οποίοι θεωρούν πως το μοναδικό μέτρο για να μετριαστεί το φαινόμενο είναι ένα: να αφαιρείται για πάντα το δίπλωμα οδήγησης σε όσους πιαστούν μέσω αλκοτέστ να έχουν παραπάνω αλκοόλ στο αίμα τους. Οι ίδιοι θεωρούν πως, δυστυχώς, μόνο μέσω αυτής της ποινής θα συνετιστούν όσοι σκέφτονται να οδηγήσουν έχοντας πιει παραπάνω από όσο ορίζει ο νόμος.

Δεν ξέρω εάν θεωρείτε εξοντωτικό αυτό το μέτρο, αλλά πρέπει να συνυπολογίσετε πως το 25% των θανάτων σε οδικά ατυχήματα στην Ευρώπη σχετίζεται αποκλειστικά με κατανάλωση οινοπνεύματος. Το αλκοόλ σκοτώνει και καλύτερα να στεναχωρηθεί κάποιος που δεν θα οδηγήσει ξανά στη ζωή του, εάν αποδειχτεί μεθυσμένος πάνω στο βολάν, παρά να θρηνούν για μια ζωή οι συγγενείς μιας οικογένειας που έχει ξεκληριστεί από κάποιον τέτοιον ανεύθυνο μέθυσο.