Τα ρεπορτάζ μεταφέρουν όσα έγιναν στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, τα καρέ γίνονται ένα με τις άμορφες μάζες από τα βαγόνια, τα πίξελ στις οθόνες μας καταγράφουν τις οιμωγές και τον πόνο, τα μάτια μας γεμίζουν δάκρυα από την αδικία.

Στην Ελλάδα γίναμε για άλλη μια φορά θεατές μιας τραγωδίας η οποία οφείλεται σε «ανθρώπινο λάθος», ενώ τα συστήματα ασφαλείας δεν είχαν τοποθετηθεί, δεν λειτουργούσαν – «δεν», γενικότερα. Βρισκόμαστε στη χώρα όπου ζούμε από τύχη επειδή δεν βρεθήκαμε σε κάποιο σημείο τη στιγμή όπου ο θάνατος γλένταγε ζωές. Ζούμε στη χώρα στην οποία, σε πολλές περιπτώσεις, #παμε_και_οπου_βγει και αν το καλοσκεφτείς αυτές οι τέσσερις λέξεις θα μπορούσαν να περικλείουν την ιστορία αυτού του τόπου.

#παμε_και_οπου_βγει στην πατρίδα όπου μπορεί να καείς από φωτιά, να πνιγείς σε πλημμύρα, να βυθιστείς μέσα σε πλοίο επειδή κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, ως υπεύθυνος δεν πήρε τις σωστές αποφάσεις, δεν ενημέρωσε έγκαιρα, ίσως έμπλεξε με τη γραφειοκρατία και αποφάσισε να βγάλει άλλος τα κάστανα από τη φωτιά. Αλλά, τελικά, έμεινε να κοιτά σάκους με πτώματα. #παμε_και_οπου_βγει στην Ελλάδα όπου πρώτα πρέπει να συμβεί κάτι για να ληφθούν μέτρα και να δουλέψουν οι δικλείδες ασφαλείας, πρώτα πρέπει να έχουμε ανθρώπινες απώλειες για να θυμηθούμε πως η πρόληψη σώζει, εδώ όπου τι να τα κάνεις τα «συλλυπητήρια στους οικείους» που θα ζουν για το υπόλοιπο της ζωής της τους με την αβάσταχτη απώλεια.

#παμε_και_οπου_βγει στη χώρα μας και όποιος ζήσει ας ακούει τα μοιρολόγια των υπολοίπων για υπάρξεις που έγιναν ψυχές και θα κυκλοφορούν ανάμεσά μας χωρίς δικαίωση. #παμε_και_οπου_βγει και, όπως έχει γράψει ο Αμερικανός ποιητής Robert Lowell, «αν βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ, είναι το φως του τρένου που έρχεται καταπάνω μας». Ξέρετε, επειδή τα κλειδιά δεν ήταν στη σωστή θέση, τα συστήματα δεν μπήκαν ποτέ σε λειτουργία, ο υπεύθυνος ήταν ανεύθυνος, το κράτος δεν λειτούργησε σωστά κ.λπ., σε ιστορίες που πάντα είχαμε και πάντα θα έχουμε.

Την ίδια στιγμή, οι ελπίδες -ότι κάποια στιγμή όλα αυτά θα αλλάξουν- καίγονται σε δάση, παγώνουν κάτω από χιόνια σε λεωφόρους, πνίγονται σε δρόμους, βυθίζονται σε θαλασσινά νερά, εκτροχιάζονται από γραμμές τρένων…