Τα τρελά και παράλογα του ελληνικού κράτους διαμορφώνουν διαχρονικά μια τεράστια λίστα και η προσπάθεια εκλογίκευσης κάποιων, συνήθως γίνεται με τον πλέον λάθος τρόπο, δημιουργώντας νέα προβλήματα αντί να λύσουν τα παλιά.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά θέματα είναι αυτό της κατάρτισης δασικών χαρτών. Μια θεωρητικώς μεγάλη μεταρρύθμιση η οποία θα συνδράμει στην προσπάθεια να ολοκληρωθεί επιτέλους το Εθνικό κτηματολόγιο που άλλες χώρες, ακόμα και απ’ αυτές που δεν ανήκουν στον λεγόμενο αναπτυγμένο κόσμο, το έχουν επιτύχει εδώ και πολλές δεκαετίες.
Για χρόνια λοιπόν οι αρμόδιες υπηρεσίες και τα δασαρχεία δούλευαν πάνω στο project της καταγραφής των ελληνικών δασών και να αποκαλυφτούν οι καταπατητές δημοσίων εκτάσεων αλλά και η αυθαίρετη δόμηση και εκμετάλλευση.
Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου με τις παροιμιώδεις καθυστερήσεις βεβαίως του δημόσιου τομέα και πρόσφατα αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες αρκετών περιοχών στην περιφέρεια. Και, ω του θαύματος, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες τρίβουν τα μάτια τους καθώς σχεδόν το 70% της έκτασης της χώρας χαρακτηρίζεται ως δάσος !
Οικόπεδα, καλλιέργειες, βοσκοτόπια, ελαιώνες, κατοικίες και δημόσιοι δρόμοι χαρακτηρίζονται ως δασικά ή αναδασωτέα και πλέον ανήκουν στο δημόσιο!
Ένα απίστευτο αλαλούμ σε όλη τη χώρα και στα νησιά και χιλιάδες ενστάσεων καθώς οι πολίτες καλούνται να αποδείξουν πως το χωράφι τους που καλλιεργούν και εκμεταλλεύονται εδώ και δεκαετίες είναι δικό τους και όχι του δημοσίου. Το σπίτι και το οικόπεδο όπου διαμένουν εδώ και δεκαετίες και για το οποίο πληρώνουν φόρους, διαπιστώνουν πως με βάση τους δασικούς χάρτες δεν τους ανήκει και πρέπει να περάσει στο δημόσιο αν δεν γίνουν δεκτές οι ενστάσεις τους!
Τουριστικά καταλύματα στα Δωδεκάνησα που υφίστανται εδώ και δεκαετίες, έχουν εκδοθεί νόμιμες άδειες από τα δέκα φορείς και λειτουργούν με όλους τους τύπους, διαπιστώνεται τώρα με βάση το πόρισμα των επιστημόνων και των δασαρχών που είχαν την ευθύνη κατάρτισης των χαρτών, πως πρέπει να τα διεκδικήσουν.
Τα λάθη που εμπεριέχονται στους αναρτημένους χάρτες οφθαλμοφανή και άπειρα γιατί προφανώς ουδείς σκέφτηκε να κάνει επιτόπια μελέτη και έρευνα, ούτε ζήτησε τη συνδρομή άλλων δημοσίων υπηρεσιών όπως οι πολεοδομίες ή οι εφορίες όπου είναι καταγεγραμμένη η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων και με βάση αυτή πληρώνονται ο ΕΝΦΙΑ ή το τέλος ακίνητης περιουσίας στους Δήμους.
Ξεσηκώθηκε λοιπόν όλη η Ελλάδα, το θέμα έφτασε μέχρι το πρωθυπουργικό γραφείο και μόνο τότε δόθηκε εντολή να σταματήσει η κύρωση των δασικών χαρτών, να διορθωθούν τα λάθη, να συμπληρωθούν οι παραλείψεις και να ψηφιστούν όπου απαιτείται νέες ρυθμίσεις.
Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή ο κοινός νους και η κοινή λογική, δεν είναι πάντα δεδομένα σε κάποιους που είναι εντεταλμένοι να φέρουν εις πέρας τέτοια έργα. Παίρνουν αεροφωτογραφίες για παράδειγμα του 1945 και με μπούσουλα αυτές, χαρακτηρίζουν συλλήβδην δασικές περιοχές χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τι μπορεί να έχει γίνει στο μεταξύ σε αυτά τα 75 χρόνια.
Ούτε καν, αν με άδειες άλλων υπηρεσιών του δημοσίου επετράπη η εκχέρσωση εκτάσεων προκειμένου να καλλιεργηθούν.
Μπορεί το θέμα να μην είναι τόσο απλουστευμένο και σαφώς να υπάρχουν και πολλές αυθαιρεσίες από επιτήδειους οι οποίοι κάποτε πρέπει να αναλάβουν το κόστος των παρανομιών τους. Όμως το κράτος έχει τα εργαλεία να ξεχωρίσει και να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και να μη στρουθοκαμηλίζει κάτω από οριζόντιες λύσεις.
Την ώρα που η χώρα επιχειρεί τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, είναι οξύμωρο κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί να κινούνται με ρυθμούς αραμπά και με μεθόδους που πόρρω απέχουν από την απλή λογική και τα ευνόητα.