Μπορεί ο πόλεμος στην Ουκρανία μετά από δυο μήνες να μην «πουλάει» και το κοινό να ενδιαφέρεται περισσότερο για την Πισπιρίγκου, για τις πασχαλινές και πρωτομαγιάτικες εκδρομές και αποδράσεις από το κλεινόν άστυ, πλην όμως, οι χιλιάδες βόμβες και πύραυλοι που πέφτουν στη μαρτυρική Ουκρανία συνεχίζουν να σκοτώνουν και να εξωθούν σε ξεριζωμό εκατομμύρια Ουκρανούς. Η καταστροφή των πόλεων των χωριών και των υποδομών συνεχίζεται και, όπως λένε οι ειδικοί, τα χειρότερα δεν τα ‘χουμε δει ακόμα σε αυτό τον πόλεμο που μπορεί να τραβήξει σε μάκρος, καθώς δεν διαφαίνεται επί του παρόντος καμιά ελπίδα κατάπαυσης του πυρός.

Συγχρόνως, συνεχίζεται και ο παράλληλος πόλεμος που δεν αφορά μόνο τους Ουκρανούς αλλά ολόκληρη την Ευρώπη κι είναι, ο ενεργειακός.

Μπορεί για τον πολύ κόσμο ούτε κι αυτό να γίνεται αντιληπτό σε όλη του την έκταση αλλά όταν έρχεται ο λογαριασμός του ηλεκτρικού τότε η οργή πιάνει κόκκινο και δεν στρέφεται, όπως γίνεται αντιληπτό, στον Πούτιν που εκβιάζει ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Γιατί όπως λέει και ο Τσίπρας, αυτή η ακρίβεια έχει ονοματεπώνυμο. Λέγεται Μητσοτάκης!

Από χθες λοιπόν, για όσους συνεχίζουν να παρακολουθούν τα δρώμενα αυτού του πολυδιάστατου πολέμου στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, βλέπουν με αγωνία το κλείσιμο της στρόφιγγας που επέβαλλε σε Πολωνία και Βουλγαρία ο Πούτιν γιατί δεν συμμορφώθηκαν στις απαιτήσεις του να πληρώνουν εφεξής σε ρούβλια και όχι σε ευρώ.

Η «επιθετική» αυτή κίνηση του Πούτιν σήμανε συναγερμό σε όλη την ΕΕ καθώς ουδείς γνωρίζει ποια χώρα θα είναι η επόμενη που θα αποφασίσει να τιμωρήσει με ενεργειακό αποκλεισμό. Μπορεί οι δηλώσεις της προέδρου της Κομισιόν και ηγετών της ΕΕ να είναι επί του παρόντος καθησυχαστικές, ωστόσο δεν είναι πειστικές και γι’ αυτό μέσα σε λίγες ώρες από το κλείσιμο της στρόφιγγας από τη Μόσχα, η τιμή του φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 24% μέσα σε λίγες ώρες!

Και η συνέχεια είναι εντελώς αχαρτογράφητη όπως και οι άμεσες συνέπειες στις οικονομίες της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης έρμαιο πλέον στα χέρια του Πούτιν που κάποιες χώρες τις χαρακτηρίζει μη φίλες (όπως πλέον και η Ελλάδα, με βάση τις δηλώσεις της Ζαχάροβα) και άλλες φιλικές όπως η Ουγγαρία και κάποιες άλλες που κρατούν ίσες αποστάσεις, συνάπτοντας κρυφές συμφωνίες για να εξασφαλίσουν τις δικές τους ανάγκες.

Μια Ευρώπη με άλλα λόγια όπως τη μάθαμε και την ξέρουμε όλοι, χρόνια τώρα. Ο καθένας τα συμφέροντά του και μακριά από ενιαία στάση και αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων.

Μια ΕΕ των 450 εκατομμυρίων που θεωρητικά θα μπορούσε να είναι ένας οικονομικός γίγαντας που θα έπρεπε όλοι να τον τρέμουν και να μη διανοούνται να παίξουν μαζί της, κατάντησε τώρα να εξαρτάται από τις διαθέσεις ενός αμφιλεγόμενου ηγέτη που όχι μόνο εκβιάζει ενεργειακά αλλά και απειλεί με πυρηνικό ολοκαύτωμα την Ευρώπη!

Πήρε μονομερώς την απόφαση και απαιτεί εφεξής να πληρώνεται σε ρούβλια σπάζοντας τα υφιστάμενα συμβόλαια. Στη συνέχεια είπε πως οι πελάτες της Gazprom θα ανοίξουν λογαριασμούς σε ρωσικές τράπεζες, θα καταθέτουν τα λεφτά σε ευρώ τα οποία αυτόματα θα μετατρέπονται σε ρούβλια κι έτσι θα ολοκληρώνεται η συναλλαγή.

Τώρα τι ακριβώς έχει συμβεί και γιατί φθάσαμε στο κλείσιμο της στρόφιγγας δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα. Μπορεί το πρόβλημα να εντοπίζεται σε λεπτομέρειες, πλην όμως το μήνυμα της Μόσχας είναι σαφές. Θέλει να κάνει επίδειξη δύναμης και να δώσει ένα μάθημα στους Ευρωπαίους για την αλληλέγγυα στάση τους στην Ουκρανία και τις κυρώσεις που έχουν επιβάλλει στη Ρωσία και στους Ρώσους ολιγάρχες φίλους και συνεργάτες του καθεστώτος Πούτιν.

Αναμενόμενο, θα πει κανείς. Ήταν όμως αναμενόμενο και από τους Ευρωπαίους ηγέτες; Κι αν ήταν, ποιο είναι το plan B για την αντιμετώπιση των ελλείψεων σε φυσικό αέριο που θα προκύψουν άμεσα και όχι σε βάθος χρόνου; Πολύ φοβούμαι πως όλα αυτά που ακούμε για το υγροποιημένο που θα έρθει να αντικαταστήσει το ρώσικο, είναι για μερικά χρόνια αργότερα όταν θα έχουν συναφθεί νέες συμφωνίες, θα δημιουργηθούν αποθηκευτικοί χώροι σε όλη την Ευρώπη και πάει λέγοντας. Για το σήμερα δεν υπάρχει σχέδιο και πολλές ευρωπαϊκές βιομηχανίες και εργοστάσια παραγωγής ρεύματος θα αναγκαστούν να περιορίσουν τη λειτουργία και την παραγωγή τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Μακάρι να βρεθεί κάποια λύση και να μην επιδεινωθεί έτι περαιτέρω η κατάσταση και να μη δούμε γενικό κλείσιμο της στρόφιγγας προς την Ευρώπη, γιατί οι επόμενοι μήνες θα είναι κόλαση.

Όμως επιτέλους, ας ξυπνήσει η ΕΕ κι ας αντιδράσει επιτέλους συλλογικά και ενιαία και πρώτα απ’ όλα στην αντιμετώπιση της ενεργειακής ακρίβειας. Αρκετά με τις διαρκείς καθυστερήσεις και αναβολές στη λήψη αποφάσεων.

Αρκετό χώρο έχουν δώσει στους λαϊκιστές που εκμεταλλεύονται τους αδαείς Ευρωπαίους πολίτες που δεν αντιλαμβάνονται όλα αυτά τα οικονομο-γεωπολιτικά παιγνίδια, καταλαβαίνουν όμως καλά τι πληρώνουν και γι’ αυτό εκδικούνται με την ψήφο τους.