Τελικά, ο κόκκινος τοίχος του κυβερνητικού συνασπισμού της Ιταλίας δεν έπεσε από την επίθεση που του έκανε ο Ματέο Σαλβίνι.

Ο ηγέτης της δεξιάς Λέγκας είχε ελπίδες να αποσπάσει μια πολυδιαφημισμένη νίκη στις περιφερειακές εκλογές στην περιοχή της Emilia- Romagna, όπου υπάρχει ισχυρή παράδοση ψήφων με αριστερό προσανατολισμό. Οι ψηφοφόροι, όμως, σκέφτηκαν διαφορετικά: ο Στέφανο Μπονατσίνι, ο κυβερνήτης του Δημοκρατικού Κόμματος, επεκράτησε με πειστικό τρόπο την Κυριακή εναντίον της αντιπάλου του, Λουτσία Μποργκοντζόνι. Το λαϊκιστικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων κατέρρευσε στην περιοχή, αφού έλαβε λιγότερο από 5%.

Το αποτέλεσμα αποτελεί πισωγύρισμα για τον Σαλβίνι, ο οποίος έκανε εκτεταμένη προεκλογική εκστρατεία στην περιοχή με την ελπίδα να επιφέρει θανάσιμο πλήγμα στην κυβέρνηση συνασπισμού του Δημοκρατικού Κόμματος και των Πέντε Αστέρων. Αλλά θα ήταν ανόητο να σκεφτεί κανείς ότι ο Σαλβίνι έχει τεθεί εκτός μάχης. Η Emilia-Romagna ήταν πάντα ένας φιλόδοξος στόχος για το κόμμα του. Η συμμαχία της Λέγκας, των Αδελφών της Ιταλίας και της Forza Italia κέρδισαν μεγάλη νίκη στην Καλαβρία, μια νότια περιοχή όπου επίσης στήθηκαν κάλπες την Κυριακή.

Το πιο πρόσφατο εκλογικό “μαστίγωμα” για το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, μπορεί να έχει μικτό αντίκτυπο στην κυβέρνηση. Οι βουλευτές του θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την κυβέρνηση επειδή φοβούνται ότι είναι πολύ πιθανό να χάσουν τις έδρες τους σε περίπτωση νέων εκλογών, αλλά ορισμένοι ενδέχεται να αποσκιρτήσουν με την ελπίδα να κερδίσουν την εύνοια του Σαλβίνι – με την προσδοκία ότι αυτός θα αναλάβει τελικά την εξουσία (η Λέγκα κυριαρχεί στις ιταλικές δημοσκοπήσεις). Ο κυβερνητικός συνασπισμός είναι εξαιρετικά εύθραυστος.

Παρόλα αυτά, ο Σαλβίνι απέτυχε και πάλι να επιφέρει το θανάσιμο πλήγμα στην κυβέρνηση. Οι εκλογές στην Emilia-Romagna, την έκτη μεγαλύτερη περιοχή της Ιταλίας σε πληθυσμό και μια από τις πλουσιότερες, είναι η δεύτερη τακτική γκάφα του από το καλοκαίρι. Τον Αύγουστο οδήγησε σε πτώση την λαϊκιστική κυβέρνηση συμμαχίας μεταξύ της Λέγκας και των Πέντε Αστέρων, καθώς ένιωθε βέβαιος ότι θα οδηγούσε έτσι τη χώρα σε νέες γενικές εκλογές, οι οποίες θα τον οδηγούσαν στην κυβέρνηση. Οι Δημοκρατικοί, ωστόσο, και τα Πέντε Αστέρια επέλεξαν να σχηματίσουν μάλλον μια απίθανη νέα συμμαχική κυβέρνηση, εξουδετερώνοντας τα σχέδια του Σαλβίνι.

Αυτή τη φορά ο Σαλβίνι επιχείρησε να μετατρέψει την περιφερειακή ψηφοφορία σε τεστ για κυβέρνηση, καθώς «μύριζε αίμα» στην Emilia-Romagna. Με εκ των υστέρων, αποδεικνύεται ότι αυτό ήταν ένα λάθος. Μια ήττα στην Emilia-Romagna ήταν, κατά μία έννοια, απόλυτα φυσιολογική. Ωστόσο, το αφήγημα έχει αλλάξει: Σήμερα, ο Salvini αντιμετωπίζεται ως ηττημένος.

Το αποτέλεσμα προσφέρει ανακούφιση στους Δημοκρατικούς, οι οποίοι ανασυντάσσονται μετά από μια σειρά κακών εκλογικών αποτελεσμάτων. Πρέπει όμως να κρατήσουν το αποτέλεσμα στην Emilia Romagna όπου παράγεται το αγαπημένο αφρώδες κρασί Lambrusco. Η νίκη της Κυριακής είναι κάτι σαν εκείνη, στην οποία το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου κέρδισε έδρα στο βαθιά συντηρητικό Λίβερπουλ. Στις συνήθεις εποχές, δεν θα υπήρχε τίποτα που να δικαιολογεί πανηγυρισμούς. Όπως δείχνει το αποτέλεσμα στην Καλαβρία, ο δεξιός συνασπισμός του Σαλβίνι κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

Η μεγαλύτερη αβεβαιότητα αφορά στην κυβέρνηση. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων βρίσκεται σε μια υπαρξιακή κρίση, καθώς οι υποψήφιοι και στις δύο περιφέρειες απέτυχαν να φτάσουν σχεδόν στο 10%. Ο Λούιτζι Ντι Μάιο, υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, παραιτήθηκε την περασμένη εβδομάδα από τη θέση του αρχηγού του κόμματος επειδή ήθελε να αποφύγει την ευθύνη για τις αναπόφευκτες ήττες. Το κόμμα θα πραγματοποιήσει το πρώτο συνέδριο τον Μάρτιο, αλλά ήδη στο εσωτερικό του χωρίζεται σε φατρίες μεταξύ εκείνων που θέλουν μια στενότερη σχέση με την αριστερά και εκείνους που δεν το επιθυμούν. Καμία από τις δυο επιλογές δεν φαίνεται να συγκεντρώνει ικανό αριθμό μελών, ώστε να επιβληθεί της άλλης.

Οι Δημοκρατικοί θα ελπίζουν ότι θα μπορούν να κάνουν αυτό που έκανε ο Σαλβίνι με τα Πέντε Αστέρια στην τελευταία κυβέρνηση που κατέρρευσε στα τέλη του καλοκαιριού: Τους υποχρέωνε να ακολουθούν την πολιτική του, αξιοποιώντας τον φόβο τους για μια νέα προσφυγή σε εκλογές. Αυτό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τη νάρκη που υπάρχει κάτω από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε, σε μια σειρά θεμάτων που εκτείνονται από τη μετανάστευση έως τη βιομηχανική πολιτική. Στη συνέχεια, η Ιταλία θα προχωρήσει σε μια πιο κλασικά κοινωνική δημοκρατική κατεύθυνση.

Ωστόσο, είναι εξίσου πιθανό ότι μια πιθανή εξέγερση των Πέντε Αστέρων σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της, η οποία είναι ήδη πολύ ισχνή στη Γερουσία. Σε οποιαδήποτε νέα εθνική εκλογική μάχη, ο Σαλβίνι παραμένει το ισχυρό φαβορί.

Η καλύτερη ευκαιρία για τους Δημοκρατικούς και τα Πέντε Αστέρια είναι να κάνουν το κυβερνητικό έργο πολύ καλύτερο. Η αριστερά κέρδισε στην Emilia Romagna, επειδή η περιοχή έχει περάσει καλά χάρη στην ρεαλιστική τοπική κυβέρνηση. Το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί και για την Ιταλία ως σύνολο.