Ενάμισι χιλιόμετρο από τα σύνορα μεταξύ της Ουκρανίας με την Κριμαία, στρατιώτες άξαφνα πετάγονται από τις θέσεις τους για να τσεκάρουν ένα αυτοκίνητο παρατημένο με ανοιχτή τη μηχανή.
Η κίνησή τους είναι κάτι το συνηθισμένο σε αυτή τη στενή λωρίδα γης η οποία θα αποτελέσει και μία από τις κύριες οδούς εισβολής των Ρώσων στρατιωτών στις στέπες της νότιας Ουκρανίας.
Εάν οι Ρώσοι καταλάβουν το σημείο αυτό, θα «ξεκλειδώσουν» την πρόσβαση στην υδροδότηση των αγροτικών καλλιεργειών της Κριμαίας μέσω της κατάληψης φράγματος στρατηγικής σημασίας. Στα ανατολικά, θα υπάρξει διασύνδεση με την υπόλοιπη Ρωσία, αφού η περιοχή Ντονμπάς ήδη ελέγχεται από ένοπλους Ρώσους αυτονομιστές. Στα δυτικά βρίσκεται η Οδησσός και τα λιμάνια της. Η κατάληψη, ή ο αποκλεισμός της πόλης θα αποκλείσει την Ουκρανία από οποιεσδήποτε θαλάσσιες οδούς.
Δύσκολο οδοιπορικό
Ακόμα και ένα απλό οδοιπορικό 700 χιλιομέτρων, όμως, υποδεικνύει πόσο δύσκολη θα αποδειχθεί μια τέτοια εισβολή, σε σημείο που πολλοί πιστεύουν πως δε θα λάβει χώρα..
Πρώτον, οι ανοιχτές στέπες. Οι Ρώσοι πολύ δύσκολα θα κατακτήσουν την τεράστια, ανοιχτή αυτή περιοχή η οποία εκτός από έλλειψη αμυντικών σημείων, έχει και 8 εκατομμύρια Ουκρανούς κατοίκους οι οποίοι θα κάνουν τη ζωή των Ρώσων στρατιωτών δύσκολη. Ακόμα και με 130.000 στρατιώτες έτοιμους να ορμήξουν στα σύνορα, το ρίσκο είναι τεράστιο.
Αν και η Μόσχα συνεχίζει να υποστηρίζει πως δεν έχει πλάνα εισβολής, κανείς δε γνωρίζει τα σχέδια του Πούτιν. Ο έλεγχος της Ουκρανίας, μίας χώρας σχεδόν διπλάσιας σε μέγεθος από τη Γερμανία, μπορεί να αποδειχθεί δέλεαρ στο οποίο δε θα μπορέσει να αντισταθεί. Για τον Ρώσο ηγέτη, το Κίεβο αποτελεί ιστορική κτήση της χώρας του. Ακόμα και το 2014 είχε αναφερθεί στην περιοχή ως Novorossiya, ονομασία την οποία με την οποία χαρακτηριζόταν κατά τη διάρκεια της εποχής της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Εάν η Ουκρανία καταληφθεί, τα όνειρά της, τόσο τα ευρωπαϊκά όσο και τα αναπτυξιακά, θα κατακρημνιστούν.
Ο Πούτιν έχει, όμως, πολλαπλές επιλογές με πολύ μικρότερο ποσοστό ρίσκου. Τα στρατεύματα στα σύνορα, οι κυβερνοεπιθέσεις και οι «υβριδικές» στρατιωτικού τύπου αποστολές θα συνεχίσουν να ασκούν πιέσεις τόσο στην Ουκρανία όσο και στην αγορά ενέργειας της Ευρώπης.
Ουλές πολέμου
Μπορεί ακόμα κανείς να δει, να νιώσει τις ουλές που προκάλεσε η εισβολή του 2014. Η άσφαλτος είναι σκαμμένη, σπασμένη από τα ίχνη που άφησαν τα τανκς πολύ μακριά από την περιοχή-φωτιά του Ντονμπάς.
Η πολεμική σύγκρουση έχει κοστίσει 14.000 ζωές. Περίπου 1,4 εκατομμύρια Ουκρανών έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μετακινηθούν στο εσωτερικό της χώρας. Εκατομμύρια περισσότεροι βρίσκονται -πια- στην άλλη πλευρά των συνόρων. Η ανεργία στο Ντονμπάς κυριαρχεί. Τα τρένα, οι δρόμοι, ολόκληρη η εφοδιαστική αλυσίδα της περιοχής παραμένει κατεστραμμένη.
Ακόμα και το λιμάνι του Μπερντιάνσκ, περίπου 100 χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή, το οποίο διαχειριζόταν φορτία 4,5 εκατομμύρια τόνων πριν την εισβολή του 2014, τώρα διαχειρίζεται μόλις 450.000 τόνους. Το 50% του λιμανιού έχει προσαρτηθεί από το Ουκρανικό Πολεμικό Ναυτικό για την ανακατάληψη της Θάλασσας Αζόφ. Ο πάλαι ποτέ δημοφιλής τουριστικός προορισμός της Κριμαίας έχει «μετακινηθεί» στο Μπερντιάνσκ, αλλά η «μυρωδιά του μπαρουτιού» κυριαρχεί παντού. Δύσκολο κανείς να αποφύγει τα τεράστια πολεμικά πλοία και τα νέα μιας εισβολής, όπου και να γυρίσει το βλέμμα.
Στο Ουρζούφ, ένα θέρετρο στο «βαθύτερο» μέρος της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ της Μαριούπολης και του Μπερντιάνσκ, η σημαία του ακροδεξιού γκρουπ Wolfsangel του συντάγματος της Θάλασσας Αζοφ κυματίζει πάνω από τη στρατιωτική βάση. Υπό την «ηχώ» της ναζιστικής Γερμανίας αυτής βρίσκονται τα κλειδαμπαρωμένα μαγαζιά που κάποτε φιλοξενούσαν τουρίστες.
Πιο κοντά στην Κριμαία, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Οι τουρίστες, άφαντοι. Τα εργοστάσια που κάποτε αποτελούσαν σανίδα σωτηρίας της κοινότητας, κλειστά και μισογκρεμισμένα με φόντο τον μόνιμα γκρίζο ουρανό.
Διχασμένη Ουκρανία
Τόσο η Κριμαία, όσο και μέρη της ανατολικής Ουκρανία υποστήριζαν τον πρώην φιλορώσο Ουκρανό Πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Εναντιώθηκαν στην «Επανάσταση του 2014» που τον καθαίρεσε, και οι εκάστοτε κυβερνήσεις από τότε δεν έχουν βελτιώσει το επίπεδο διαβίωσής τους. Η αύξηση των τιμών και η οικονομική «αναιμία» τους έχει βυθίσει στη φτώχεια. Το χωριό Σολκόβιε έχει μετατραπεί σε πόλη-φάντασμα. Τόσο τα λιγοστά σπίτα, όσο και το εστιατόρια και το βενζινάδικο παραμένουν άδεια. Οι μόνοι που επιβιώνουν είναι οι τσοπάνηδες και τα πρόβατά τους.
Πολλοί Ουκρανοί στις προαναφερθείσες αυτές περιοχές μιλούν ρωσικά. Η «ταυτότητά» τους παραμένει διχασμένη. Αρκετοί, αν και εθνικά Ρώσοι, αυτοπροσδιορίζονται ως Ουκρανοί. Άλλοι, το αντίθετο.
Στη Ρωσική πλευρά, ο Πούτιν έχει επενδύσει πολλά χρήματα έτσι ώστε να μετατρέψει την περιοχή σε «εκθεσιακό χώρο». Αν και αρκετοί πρώην Ουκρανοί πολίτες έχουν βγει κερδισμένοι από την ρωσική κατάληψη και το εθνικό, δωρεάν σύστημα υγείας, πολλοί δεν πείθονται από τις κινήσεις του Κρεμλίνου. Από την άλλη, δεν υιοθετούν και τη φιλοευρωπαϊκή πορεία της Ουκρανίας, αφού υποστηρίζουν πως η χώρα «δεν είναι έτοιμη».
Οικονομικός αντίκτυπος
Κανείς δε μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια το συνολικό οικονομικό αντίκτυπο του πολέμου. Έρευνα του 2020 τιμολόγησε την ανακατασκευή της περιοχής Ντονμπάς στα $21,7 δισ.
Εάν η Ρωσία εισβάλλει εκ νέου στην Ουκρανία, η ζημιά υπολογίζεται στα $62 δισ.
Η αύξηση των μισθών και των συντάξεων των Ουκρανών σε επίπεδα Ρωσίας θα κοστίσει δεκάδες δισεκατομμύρια επιπλέον, επηρεάζοντας τους ισολογισμούς του Κρεμλίνου.
Η Οδησσός, στα δυτικά, αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Τα σοβιετικής εποχής κτίρια και το επίπεδο διαβίωσης διαφέρουν τα μάλα από την υπόλοιπη, υποβαθμισμένη περιοχή της νότιας Ουκρανίας. Οι δρόμοι έχουν κίνηση, τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι γεμάτο με… στριπτιτζάδικα και το λιμάνι βρίθει με πλειάδα εμπορευμάτων.
Οι πολίτες της μεγαλούπολης πιστεύουν πως η Ουκρανία θα σταματήσει τη «ρωσική αρκούδα». Οι στρατιωτικές, αμφίβιες ασκήσεις στα περίχωρα δίνουν και παίρνουν, ένδειξη πως ο στρατός θα αμυνθεί σκληρά έναντι οποιασδήποτε εισβολής.
Από την άλλη, η περιοχή Τρανσνίστρια στη γειτονική Μολδαβία, θύλακας φιλορωσικού συναισθήματος με 1.500 Ρώσους στρατιώτες και 7.500 φιλορώσους αυτονομιστές, βρίσκεται μια ώρα δρόμο από την πόλη. Αρκετές ουκρανικές γραμμές τρένου περνούν από την Τρανσνίστρια. Στο δέλτα του ποταμού στα νότια της Βεσσαραβίας, δύο γέφυρες συνδέουν τα δύο κομμάτια γης. Γέφυρες οι οποίες μπορεί να ανατιναχθούν από τα ρωσικά στρατεύματα ή τους αυτονομιστές έτσι ώστε να υποδαυλίσουν αναταραχές. Οι ίδιοι σαμποτέρ ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα και στα λιμάνια της Οδησσού, προετοιμάζοντας πρόσφορο έδαφος για έναν πιθανό ναυτικό αποκλεισμό που θα «πνίξει» την οικονομία της πόλης.
Διαβάστε ακόμη:
Metaverse: Τι είναι, επιτέλους, αυτό για το οποίο μιλάνε όλοι;
Ρεάλ Μαδρίτης: Σχέδιο για έσοδα έως 11,25 δισ. με συμμάχους JP Morgan και Bank of America (pics)