Με το βλέμμα στην κρίσιμη βουλευτική κάλπη της Κυριακής (25/9) βρίσκεται η Ιταλία, η οποία αναζητάει τον διάδοχο του Μάριο Ντράγκι στον «εύφλεκτο» πρωθυπουργικό θώκο της γειτονικής χώρας (70η διαφορετική κυβέρνηση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο). 

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, επικρατέστερο «φαβορί» είναι η Τζόρτζια Μελόνι (Αδέρφια της Ιταλίας), η οποία αναμένεται να συγκροτήσει μια ακροδεξιά κυβέρνηση, με τη στήριξη του Ματέο Σαλβίνι (Λίγκα του Βορρά) και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (Forza Italia).   

Εφόσον επιβεβαιωθεί τα παραπάνω σενάριο, το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής θα σηματοδοτήσει μια τεράστια πολιτική αλλαγή στην ευρωπαϊκή χώρα, η οποία ήδη βρίσκεται αντιμέτωπη με την οικονομική και πολιτική αστάθεια.  

Τα «Αδέρφια της Ιταλίας», όπως δείχνουν τα δημοσκοπικά στοιχεία, εκτιμάται ότι θα λάβουν σχεδόν το 25% των ψήφων, με το «Δημοκρατικό Κόμμα» του Ενρίκο Λέττα να έπεται στη δεύτερη θέση με 21%. Η «Λίγκα του Βορρά», από την πλευρά της, υπολογίζεται ότι θα προσγειωθεί στο 12% των ψήφων. Τα υπόλοιπα κόμματα θα περιοριστούν σε μονοψήφια επίπεδα.  

Η Τζόρτζια Μελόνι, εκτός απροόπτου, θα καταστεί η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας. Επίσης, θα ηγηθεί της πρώτης ακροδεξιάς κυβέρνησης από την εποχή του Μπενίτο Μουσολίνι.  

Ο Carlo Ciccioli, πρόεδρος του κόμματος στην περιφέρεια Μάρκε, μιλώντας στο CNBC, υποστήριξε ότι η μετεωρική αύξηση της δημοτικότητας του κόμματος έχει επεκταθεί σ’ όλη την Ιταλία, διαβεβαιώνοντας ότι «είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε».  

Οι ρίζες της Μελόνι

Τα «Αδέρφια της Ιταλίας» ιδρύθηκαν το 2012, έχοντας τις ρίζες τους στο νεοφασιστικό κίνημα του 20ού αιώνα. Προτού σχηματίσει το δικό της κόμμα, εξάλλου, η Μελόνι συμμετείχε στο κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Μπερλουσκόνι.  

Η δημοτικότητα της 45χρονης πολιτικού εδράζεται σε μεγάλο βαθμό στη «σκληρή» αντι-μεταναστευτική ρητορική, αλλά και στην αξίωση για λιγότερο «στενή» σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναλυτές δε, αποδίδουν ένα μέρος της δυναμικής της Μελόνι στην απόφαση να μην συμμετάσχει στον κυβερνητικό σχηματισμό του Μάριο Ντράγκι. 

«Αυτό “στιγμάτισε” τη Μελόνι ως ένα πρόσωπο εκτός του πολιτικού συστήματος, κερδίζοντας την εικόνα της μοναδικής φωνής που κάνει αντιπολίτευση» ερμηνεύει ο Wolfango Piccoli, αναλυτής της συμβουλευτικής εταιρείας Teneo.  

Σε όρους πολιτικής, τα «Αδέρφια της Ιταλίας» συχνά περιγράφονται ως ένα νεοφασιστικό ή μετα-φασιστικό κόμμα, καθώς οι καταβολές του εδράζονται στον εθνικισμό και την αντι-μετανάστευση. Η ίδια η Μελόνι, βέβαια, ισχυρίζεται ότι έχει απεμπολήσει τη φασιστικά ιδεολογία. 

Το κόμμα, μεταξύ άλλων, απορρίπτει ρητά τον γάμο των ομοφυλοφίλων, ενώ τάσσεται υπέρ των αξιών της «παραδοσιακής οικογένειας», υιοθετώντας το τρίπτυχο θρησκεία – πατρίδα – οικογένεια.  

Όσον αφορά την Ευρώπη, τα «Αδέρφια της Ιταλίας» ζητούν τη μεταρρύθμιση της Ε.Ε., προκειμένου να καταστεί λιγότερο γραφειοκρατική και λιγότερο παρεμβατική στα εσωτερικά των χωρών. «Μια Ευρώπη που κάνει λιγότερα, αλλά τα κάνει καλύτερα» είναι ένα από τα συνθήματά τους.  Παλαιότερα, ωστόσο, είχαν ταχθεί υπέρ της εξόδου από το ευρώ.

Στην εξωτερική πολιτική, η Μελόνι στέκεται στο πλευρό του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας, στηρίζοντας τις κυρώσεις στη Ρωσία (σ’ αντίθεση με τη Λίγκα του Βορρά), ενώ στο οικονομικό πεδίο, αξιώνει την επαναδιαπραγμάτευση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.  

Τα ερωτηματικά

Παρ’ όλα αυτά, πολλοί αναλυτές βάζουν ένα τεράστιο ερωτηματικό δίπλα από το όνομα της Μελόνι. «Θα τάσσεται υπέρ του Βίκτορ Ορμπάν ή θα στηρίξει την αντιρωσική στάση» διερωτάται ο Piccoli. Και συνεχίζει: Θα στηρίξει την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ ή θα υιοθετήσει μια πιο συμβατική στάση απέναντι στην Ευρώπη; Θα ταχθεί υπέρ ενός ναυτικού «μπλόκου» στη Μεσόγειο για να σταματήσει τις ροές μεταναστών ή θα αναζητήσει μια ευρωπαϊκή λύση; 

Αυτά τα πολλαπλά ερωτήματα, τα οποία θα συνοδεύουν τη μελλοντική κυβέρνηση των «Αδελφών της Ιταλίας», έρχονται να προσλάβουν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα, λαμβάνοντας υπόψη την αξιοπιστία των εταίρων της, δηλαδή του Σαλβίνι και του Μπερλουσκόνι. Δύο προσωπικότητες, τις οποίες αν μη τι άλλο δεν πολυ-εμπιστεύονται οι Βρυξέλλες.  

Δεν είναι τυχαίο ότι, εδώ και αρκετές ημέρες, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της Ιταλίας υπερβαίνει σταθερά το ψυχολογικό όριο του 4%, με τους επενδυτές να ανησυχούν για τις πολιτικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τα ευρύτερα προβλήματα της Ευρωζώνης, όπως τα υψηλότερα επιτόκια και η ενεργειακή κρίση. Την ίδια στιγμή, ο δείκτης FTSE MIB στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου μετράει απώλειες 13% από τις αρχές του έτους. 

Διαβάστε επίσης

Η αλά τούρκα ΜΚΟ και ένα… ξεπλυματάκι, το «όχι» του Ολλανδού και το σχολείο στο Ελληνικό

Σε νέο ιδιοκτήτη η οικία-μουσείο του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου (pics)

Σπάει τα «κοντέρ» στα Airbnb η Ελλάδα, με 133.575 καταχωρήσεις καταλυμάτων (διαγράμματα)