Μολονότι η ελληνική οικονομία επιδεικνύει τα τελευταία χρόνια ενισχυμένους ρυθμούς ανάπτυξης, διατηρείται μια διαρθρωτική αδυναμία που επιβαρύνει τις μακροχρόνιες προοπτικές της: η χαμηλή παραγωγικότητα της εργασίας. Η χώρα παρουσιάζει σαφή απόκλιση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, τόσο ως προς τον αριθμό των εργαζομένων όσο και – κυρίως – ως προς τις ώρες εργασίας, γεγονός που περιορίζει τη δυνατότητα βιώσιμης ανάπτυξης και ενισχυμένης ανταγωνιστικότητας.

Κύριοι παράγοντες της υστέρησης

Οι βασικοί λόγοι που διαμορφώνουν το πρόβλημα είναι πολλαπλοί: από τη μεγάλη πτώση των παραγωγικών επενδύσεων τα χρόνια της κρίσης έως τη συνέχιση της υπερσυγκέντρωσης πολύ μικρών επιχειρήσεων στην οικονομία. Παρότι η επενδυτική δραστηριότητα ενισχύεται, παραμένει πολύ κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα και τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Τονίζεται επίσης ότι η χώρα καταγράφει μια από τις χαμηλότερες εντάσεις χρήσης τεχνολογιών αιχμής και τεχνητής νοημοσύνης στην ΕΕ, γεγονός που αποτυπώνεται αρνητικά στην αποδοτικότητα της εργασίας.

Επιχειρήσεις, τεχνολογία και ανθρώπινο δυναμικό

Η δομή της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από υψηλή συμμετοχή επιχειρήσεων με λιγότερους από δέκα εργαζόμενους, οι οποίες έχουν περιορισμένες δυνατότητες τεχνολογικής αναβάθμισης και κλίμακας. Ταυτόχρονα, η πλήρης ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών καθυστερεί, καθώς ένα σημαντικό ποσοστό των επιχειρήσεων δεν αξιοποιεί προηγμένες ψηφιακές λύσεις. Η αντίθεση με τις χώρες που έχουν υψηλά ποσοστά ψηφιακής χρήσης είναι εμφανής και ενεργειακά και παραγωγικά επιβαρύνει την κατάσταση.

Οι αναντιστοιχίες μεταξύ των δεξιοτήτων που ζητά η αγορά και εκείνων που διαθέτουν οι εργαζόμενοι, καθώς και η ξενιτεμένη κατάρτιση στελεχών υψηλής εξειδίκευσης, επιτείνουν την πρόκληση. Η αντιμετώπιση παλαιών και νέων φαινομένων, όπως επιστροφές του «brain drain» και η σύνδεση πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας, θεωρούνται απαραίτητα βήματα για την επόμενη ημέρα.

Προοπτικές και πολιτικές κατεύθυνσης

Η ενίσχυση της παραγωγικότητας απαιτεί συνδυασμό πολιτικών: αύξηση των επενδύσεων σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό, επιτάχυνση της ψηφιακής μετάβασης, ενδυνάμωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και διασύνδεση εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας. Τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ μπορούν να συμβάλουν, υπό προϋποθέσεις παρέμβασης σε υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό και τεχνολογία.
Η επίτευξη υψηλότερου επιπέδου παραγωγικότητας θα οδηγήσει σε καλύτερες αποδοχές, αύξηση της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών και ενίσχυση της εθνικής οικονομίας.

Η βελτίωση όμως δεν έρχεται αυτομάτως — χρειάζεται στρατηγική, χρόνος και συνεπής εφαρμογή.

Καμία χώρα δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα παραγωγικότητας χωρίς συνεχή επένδυση και δομική προσαρμογή. Για να καλυφθεί το χάσμα με τις κορυφαίες ευρωπαϊκές οικονομίες, η Ελλάδα πρέπει να εστιάσει τώρα — όχι μόνο στην αύξηση της έντασης της εργασίας, αλλά στην παραγωγικότητά της.

Διαβάστε ακόμη

ΑΑΔΕ: Διαγραφή ΕΝΦΙΑ μιας δεκαετίας… και πέρα από την παραγραφή

Ψηφιακό Τέλος στις συναλλαγές: Τι αλλάζει σε μισθώσεις, δάνεια και τραπεζικές εργασίες

WPD Hellas: Πήρε την έγκριση για ΑΣΠΗΕ ισχύος 77 MW στη Βοιωτία (pics)

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα