Στο τέλος των περισσότερων παραμυθιών, ο βασιλιάς και η βασίλισσα που είχαν εκδιωχθεί από την κακιά μάγισσα επιστρέφουν νικητές στο βασίλειό τους, με τους “θνητούς” να τους επευφημούν. Στο “Μαγικό Βασίλειο”, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τον ψυχαγωγικό όμιλο Disney, στο “θρόνο” του επιστρέφει ο μέχρι πρότινος εκδιωχθείς CEO, Μπομπ Άιγκερ, υπό τις επευφημίες των μετόχων. Από το παραμύθι μας, λείπει η “κακιά μάγισσα”. Ή μήπως όχι;

Στην περίπτωση του Άιγκερ -και των μετόχων, που αποσκοπούν στα κέρδη, βεβαίως- τον ρόλο αυτό της κακιάς μάγισσας παίζει η Άμπιγκεϊλ Ντίσνευ. “Κακιάς” για τους παραπάνω, όχι όμως για τους χιλιάδες εργαζόμενους της Disney, για τους οποίους η εγγονή του αδελφού του ιδρυτή της αυτοκρατορίας της διασκέδασης, τα βάζει με… όλους. Οι κακές γλώσσες, λένε ότι η Άμπιγκεϊλ και η διαρκής κριτική της για τα υπερκέρδη που έφερνε στη Disney και την… τσέπη του η διοίκηση του Άιγκερ, είχε ωθήσει στην παραίτησή του. Ενδεχομένως γι’ αυτό και να σιωπά σήμερα, που επιστρέφει.

Εταιρική σχέση με τη Disney, η απόγονος του τελευταίου με το όνομα της εταιρείας που τη διαχειρίστηκε, δεν έχει. Έχει όμως αυτό το επώνυμο -και τη συγγένεια και τις μετοχές, φυσικά- που της χαρίζει τις παχυλές οικονομικές αμοιβές της. Το οποίο όπως λέει “επώνυμο Disney, είναι σαν να έχεις μια υπερδύναμη που δε ζήτησες ποτέ”. Έτσι λοιπόν, ως φανατική ακτιβίστρια, είχε επικοινωνήσει με τον Άιγκερ για να τον ρωτήσει για ποιο λόγο, ενώ εκείνος έπαιρνε αμοιβή 65 εκατ. δολαρίων το χρόνο, ένας μέσος εργαζόμενος έπαιρνε 13 δολάρια την ώρα (αρκετά κάτω από τον βασικό μισθό).

Μπομπ Άιγκερ

Ο Άιγκερ την είχε παραπέμψει στο τμήμα HR, γεγονός που την εξόργισε. Και μετά από μια σειρά tweets, έκανε ένα ντοκιμαντέρ για τις “αμαρτίες” του “Μαγικού Βασιλείου” και το τι κρυβόταν κάτω από τη χρυσόσκονη με την οποία πασπαλίζονται οι πύργοι και οι πριγκίπισσες. Όπως για παράδειγμα, ότι ένας εργαζόμενος στη Disney θα χρειαζόταν να δουλέψει περίπου… 2000 χρόνια για να βγάλει τον ετήσιο μισθό του Άιγκερ. Και, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, αυτό προκάλεσε ένα κλίμα, επικρίσεις, γκρίνιες και, μετά από λίγο καιρό, την παραίτηση του Άιγκερ, μετά από 30 χρόνια στη θέση του CEO.

Τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου πήρε ο Μπομπ Τσάπεκ, εν μέσω φημών που φούντωναν ότι ο δημοφιλέστατος κατά τα άλλα και με μια τεράστια φαρέτρα επιχειρηματικών επιτυχιών Άιγκερ θα κατέβαινε για υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ. Τον οποίο επίσης δεν… καλοδέχτηκε η Άμπιγκεϊλ Ντίσνευ. Με το “καλημέρα”, εξέφρασε τις αμφιβολίες της γι’ αυτόν, τονίζοντας ότι “ανησυχώ επειδή δεν είχε ποτέ μια δημιουργική εργασία στην εταιρία και, απ’ ό,τι ακούω, δεν ενδιαφέρεται για το δημιουργικό κομμάτι της εταιρείας. Και αυτό, δε μου φαίνεται καλό».

Περιέργως, ο πολύ χαμηλών τόνων Τσάπεκ την… πάτησε από αλλού. Όταν στη Φλόριντα ψηφίστηκε νομοσχέδιο το οποίο δεν επέτρεπε στους εκπαιδευτικούς συζητήσεις σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τον φυλετικό προσδιορισμό στις σχολικές τάξεις, σκέφτηκε να κρατήσει τον κολοσσό εκτός της συζήτησης και της πολιτικής. Και, σε αντίθεση με τον Άιγκερ που πήρε θέση στο Twitter, κατακρίνοντας το νομοσχέδιο, ο Τσάπεκ αρνήθηκε να δώσει εντολή για ανακοίνωση της Disney, προκαλώντας πολιτική θύελλα.

Μπομπ Τσάπεκ

Γιατί πολλοί μίλησαν για αλλαγή στάσης της Disney, μετά από 30ετία ενός πολύ… ομιλητικού CEO, καθώς θεωρήθηκε ότι στήριζε σιωπηρά το νομοσχέδιο. Εργαζόμενοι άρχισαν τις διαδηλώσεις, διαμαρτυρόμενοι ότι ο Τσάπεκ δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπιστεί “η απειλή στις LGBTQ κοινότητες” και τον ανάγκασαν να ζητήσει δημοσίως συγνώμη. Όμως ήταν ήδη αργά.

Όταν η Disney άλλαξε στάση, υποστηρίζοντας τις διαμαρτυρίες των προοδευτικών, ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον Ντεσάντις, κατηγόρησε τη Walt Disney Company ότι είναι μια “woke corporation” με ύποπτα συμφέροντα στην Κίνα. Το πράγμα περιπλέχθηκε ακόμα περισσότερο, με δεδομένο ότι η Disney είναι ο βασικός εργοδότης της Φλόριντα και βασικός “αιμοδότης” του τουρισμού, λόγω του πάρκου που διατηρεί εκεί, ενώ ήταν και χρηματοδότης της εκλογής του Ντεσάντις. Και, λόγω της διαμάχης, ο Ντεσάντις άλλαξε το ειδικό φορολογικό καθεστώς της Disney στην περιφέρεια, αφαιρώντας της όλα τα προνόμια και τις ελαφρύνεις, ως τον Ιούνιο του 2023.

Τότε ήταν που πολλοί μέτοχοι άρχισαν να καλούν στο τηλέφωνο τον Άιγκερ και να του “εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τον Τσάπεκ” και την αντίθεσή τους στην τριετή επέκταση (ως το 2025) του συμβολαίου του. Και ας είχε καταφέρει (ο Τσάπεκ) να βγάλει την “αυτοκρατορία” (από τα πάρκα στην υπηρεσία streaming) αλώβητη από τη θύελλα της πανδημίας.

Όλα τα παραπάνω είχαν την επίπτωσή τους στη μετοχή της Disney. Φέτος μόνο, είδε πτώση που φτάνει το 38%. Πώς μπορούσαν οι μέτοχοι να μην έχουν… πεθυμήσει τον Άιγκερ; Άλλωστε, επί Άιγκερ, το 2005, η μετοχή της Disney ήταν στα 24 δολάρια. Την τελευταία τριετία της θητείας του, ωστόσο, η τιμή της ενισχύθηκε περισσότερο από 40%, από τα 96 δολάρια του Αυγούστου του 2016 έως τα 136 δολάρια που διαπραγματευόταν το 2019 και τις εταιρείες να δίνουν τιμή- στόχο στα 152 δολάρια. Με τη μετοχή να έχει καταρρεύσει σήμερα στα 96 δολάρια, οι μέτοχοι… ονειρεύονται τα παλιά μεγαλεία.

Άμπιγκεϊλ Ντίσνευ

Και ο Άιγκερ, δεν είχε τυχαία το προσωνύμιο του “μάγου”. Γιατί είχε καταφέρει (την τελευταία τριετία της θητείας του) να αυξήσει τα έσοδα της Disney κατά 13,3% στα 59,4 δισ. δολάρια, με τους αναλυτές τότε αναμένουν επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης των εσόδων στο 17%. Ο εκατομμυριούχος (αξίας 690 εκατ. δολαρίων) CEO, κατάφερε να φέρει παραπάνω λάμψη στο «βασίλειο», όχι μόνο με το mega-merger με τη Fox (που εκτόξευσε τα κέρδη της), αλλά και με άλλες συγχωνεύσεις, όπως με την απόκτηση των Marvel και Lucasfilm, που έδωσαν στη Disney τα δικαιώματα από block- busters, όπως οι Avengers και το Star Wars.

Σε αυτά, προσθέστε και το streaming στο οποίο έβαλε νωρίς τη Disney ο Άιγκερ και έχετε τη “συνταγή” της επιτυχίας την οποία… πεθύμησαν οι μέτοχοι του “Μαγικού Βασιλείου”. Κάτι που φάνηκε και από την άνοδο της μετοχής, όταν ανακοινώθηκε αίφνης η επιστροφή του στον… θρόνο.

Διαβάστε ακόμη

«Κουμπαράς» 3 δισ. ευρώ για ενεργειακή ακρίβεια, εκλογές, προσλήψεις και μεταναστευτικό (πίνακας)

Η «πίεση» Μητσοτάκη στη Μαρτίνου, το ντέρμπι Αλαφούζου – Κυριακού για το Μουντιάλ, τα «καπέλα» στην κινητή τηλεφωνία και τα σενάρια για τις τράπεζες 

Κατασκευές: Ωρολογιακή βόμβα πληθωρισμός και επιτόκια για τη χρηματοδότηση των έργων