Λίγα πράγματα μπορούν πραγματικά να γοητεύσουν τον Ρώσο μεγιστάνα της ψηφιακής ασφάλειας και ιδρυτή του κολοσσού Kasperksy, Γιεβγκένι Κασπέρκσυ. Κάποια από αυτά, είναι τα γρήγορα αυτοκίνητα, η επέκταση της «αυτοκρατορίας» του στον παγκόσμιο ψηφιακό κόσμο και η εξερεύνηση αρχαίων πολιτισμών. Πόσα από αυτά θα του μείνουν, τώρα που ο ίδιος μπαίνει στο επίκεντρο του κυκλώνα των δυτικών κυρώσεων σε ρωσικά συμφέροντα, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία;

Ο, με περιουσία περίπου 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων Ρώσος δεν ανησυχεί ότι θα… πεινάσει. Σίγουρα θα συνεχίσει να οδηγεί την ταχύτατη BMW M3 του στη Μόσχα. Θα σταματήσει όμως να απολαμβάνει τους αγώνες της Formula 1, μιας και η ομάδα της Ferrari, της οποίας είναι (ή, καλύτερα, ήταν) χορηγός, αποφάσισε να αποσύρει το λογότυπό του από το μονοθέσιό της. Το ίδιο έκανε και η ποδοσφαιρική ομάδα Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Του μένει, ωστόσο, η… Σαντορίνη.

Ναι, καλά διαβάσατε, η Σαντορίνη. Το πανέμορφο ελληνικό νησί είναι και το αγαπημένο του Ρώσου δισεκατομμυριούχου. Ο Γιεβγκένι Κασπέρκσυ δεν περιορίζεται στο να πηγαίνει και να βλέπει… ηλιοβασιλέματα ή να διασκεδάζει σε κλαμπ, ούτε να απολαμβάνει κοκτέιλ από τη βίλα του με θέα στην Καλντέρα, όπως θα φανταζόταν κανείς. Έχει γίνει Σαντορινιός και… «με τη βούλα», αφού έχει, εδώ και μερικά χρόνια, την ιδιότητα του Επίτιμου Δημότη Θήρας. Όχι άδικα, είναι η αλήθεια.

Η γνωριμία του με το νησί έγινε στις αρχές των 00s, όταν είχε έρθει για διακοπές στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα στην Κρήτη. Τότε, η Kaspersky δεν ήταν ο σημερινός κολοσσός, αλλά μια καινούρια, αναπτυσσόμενη εταιρεία από τη Ρωσία. Ήταν ένας φίλος του, τότε, που του είπε ότι «τη Σαντορίνη πρέπει να τη δεις, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου», φράση που θα επαναλάμβανε και ο ίδιος εφεξής.

Βρήκε μια θέση –την τελευταία της ημέρας- στο πλοίο της γραμμής (άλλωστε τότε δεν είχε ακόμα το γιοτ με το οποίο επιστρέφει κάθε καλοκαίρι στο Αιγαίο). «Ήταν ένα αργό καράβι που έκανε πέντε ώρες να φτάσει στον προορισμό του. Μάλιστα το πρόλαβα την τελευταία στιγμή επειδή απέπλεε νωρίς το πρωί. Η μία ημέρα δεν μου έφτασε να γυρίσω το νησί και αποφάσισα ότι έπρεπε να επιστρέψω» θυμάται ο ίδιος. Και το ξανάκανε. Την επόμενη φορά, ως λάτρης των αρχαίων πολιτισμών (εκτός από την αδρεναλίνη που προσφέρει η κατάβαση σε ηφαίστεια, σπορ που λατρεύει), πήγε να επισκεφθεί το Ακρωτήρι. Όμως δεν κατάφερε να μπει. Ήταν τότε που είχε καταρρεύσει το στέγαστρο και ο αρχαιολογικός χώρος ήταν κλειστός. «Έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα να βοηθήσω την ανασκαφή. Το 2013 επισκεφτήκαμε με τους συνεργάτες μας το Ακρωτήρι, είδαμε ότι η ανασκαφή είχε σταματήσει και αποφασίσαμε να βοηθήσουμε».

Από τότε, πολλά άλλαξαν και πολλά έγιναν. Ο Κασπέρσκυ συνεργάστηκε με την ακαδημαϊκή κοινότητα της Αθήνας και χρηματοδοτεί μια από τις σημαντικότερες ανασκαφές του κόσμου, ενώ η εταιρεία του ψηφιοποιεί τα ευρήματα, δημιουργώντας και ένα digital μουσείο. Και επειδή θα αναρωτηθείτε: Πόσα λεφτά έχει ξοδέψει για τις αρχαιολογικές ανασκαφές; «Πάντως λιγότερα απ’ ό,τι στη χορηγία στη Ferrari», ομολογεί ο ίδιος γελώντας. . Ο ίδιος επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι το νησί και έχει γίνει πλέον «Σαντορινιός», μιας και γνωρίζει και κάμποσα ελληνικά πια.

Ο Κασπέρσκυ δεν είναι ο τυπικός μεγιστάνας. Θα τον δει κανείς με μια βερμούδα, ένα κοντομάνικο και ένα καπέλο, τα καλοκαίρια, στη Σαντορίνη, να συνομιλεί με τους επιστήμονες για τα αρχαιολογικά ευρήματα. Δεν είναι λάτρης της χλιδής και της επίδειξης. Άλλωστε, μεγάλωσε στη Μόσχα σε μεσοαστική συνοικία, με πατέρα μηχανικό και μητέρα αρχειοφύλακα. Ήταν, ωστόσο «παιδί- θαύμα» σε ό,τι αφορούσε τα μαθηματικά και γι’ αυτό εισήχθη από νωρίς στη Σχολής Κολμογκόροβ, μια σχολή για προικισμένα παιδιά με «μαθηματικό μυαλό» υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Μόσχας.

Από τα εφηβικά του χρόνια, ουσιαστικά μεγάλωσε στο Ινστιτούτο Κρυπτογραφίας, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής της Μόσχας, όπου έμαθε να περνά απαρατήρητος και να κρατά μυστικά, όπως τα λογισμικά και τους κώδικες των μεγαλύτερων εταιρειών των πελατών του. Αυτή του η εκπαίδευση σε τεχνικό τεχνικό κολέγιο που χρηματοδοτήθηκε από την KGB και το συνδεδεμένο με τον ρωσικό στρατό επαγγελματικό του παρελθόν, τον έχει βάλει πολλές φορές στο στόχαστρο της Δύσης.

Πολύ πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το 2018, για παράδειγμα, ο Κασπέρκσυ και πάλι θα απαντούσε, σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο, στις κατηγορίες των ΗΠΑ ότι λειτουργεί ως «Δούρειος Ίππος» της Ρωσίας. Ήταν τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ θα απαγόρευε τη χρήση του λογισμικού Kaspersky σε όλες τις υπηρεσίες και γραφεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, μετά από κατηγορίες ότι η Kaspersky Lab δημιούργησε backdoors στο λογισμικό ασφαλείας της, επιτρέποντας στις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών να κατασκοπεύουν τις ΗΠΑ. Ότι κάνει τώρα ηαρχή κυβερνοασφάλειας της Γερμανίας, η οποία προειδοποιεί κατά της χρήσης λογισμικού προστασίας από ιούς που έχει αναπτυχθεί από τη ρωσική Kaspersky.

Ο ίδιος ο Κασπέρκσυ εξοργίζεται, κάθε φορά που κατηγορείται για κατασκοπεία η εταιρεία του. Τις αποδίδει στο «άνοιγμά» του στην Αμερική και κάνει λόγο για «ψυχροπολεμική παράνοια», τονίζοντας σε κάθε δήλωσή του ότι η εταιρεία του δεν κλήθηκε ποτέ να παραβιάσει λογισμικό προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για κατασκοπεία.

Σήμερα, κανείς δεν ξέρει μέχρι ποιο σημείο θα φτάσουν οι κυρώσεις εναντίον της εταιρείας που φέρει το όνομα του Κασπέρσκυ και αποτελεί την μοναδική του δραστηριότητα και τη μοναδική του πηγή πλούτου. Όπως και ο ίδιος σίγουρα θα αναρωτιέται εάν έρχεται η «δύση» και στην εμπλοκή του με τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι, στην αποκάλυψη μιας ολόκληρης πόλης που θάφτηκε κάτω από τις στάχτες του ηφαιστείου, πριν από 3.600 χρόνια. Και εάν αυτό που βλέπει να συμβαίνει σήμερα, είναι ένα «ηλιοβασίλεμα», διαφορετικό απ’ αυτά της Σαντορίνης που λατρεύει, ένα εφιαλτικό προοίμιο ενός  σκότους που έρχεται για την Kaspersky στη Δύση…

Διαβάστε ακόμη

To disaster story της ΑΓΝΟ: Βγαίνει σε νέο πλειστηριασμό με τον πήχη στα 7,7 εκατ. ευρώ

Οne Athens: «Τρέχουν» οι πωλήσεις στο ακριβότερο οικιστικό συγκρότημα του Κολωνακίου (pics + vid)

Οι έξωθεν πιέσεις για τους ολιγάρχες εντείνονται, η Intrum έχασε την Αριάδνη, η Eurobank βγάζει τη Volterra και η… γάτα κλαίει τον Μιλτιάδη