Ο Σταύρος Ψυχάρης έλκει την καταγωγή του από την Αριστερά. Τουλάχιστον, η οικογένεια του βίωσε την ήττα στον Εμφύλιο με βαρύ τίμημα – με φυλακές και εξορίες. Μεταξύ αυτών και ο πατέρας του, ενώ ο θείος του – απο την πλευρά της μάνας – ο Κώστας Λουλές (ιστορικό στέλεχος της ηγεσίας του ΚΚΕ ακολούθησε το δρόμο του δράματος. Ο ίδιος ο Ψυχάρης άρχισε την δημοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην απογευματινή εφημερίδα της ΕΔΑ, την «Δημοκρατική Αλλαγή», χωρίς άλλη εμπλοκή στα κομματικά παρά μόνο μια σχεδόν τυπική εγγραφή στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσμο.
Στα χρόνια της χούντας θα βρεθεί στην εφημερίδα “Έθνος” για να πάρει μεταγραφή το 1972 για την Χρ. Λαδά. Ο προερχόμενος απο την Αριστερά Σταύρος Ψυχάρης θα γίνει εκείνα τα χρόνια κουμπάρος με τον υφυπουργό Τύπου και παλιό αριστερό Βύρωνα Σταματόπουλο. Ο τελευταίος θα βαπτίσει έναν απο τους δύο γιούς τους – γιούς απο τον πρώτο του γάμο.
Στο στρατηγείο του Συγκροτήματος ο Σταύρος θα ανέβει πολύ γρήγορα τα σκαλιά των ορόφων για να βρεθεί στο στενό κύκλο του patron Χρήστου Λαμπράκη. Στην αρχή είναι πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Τα Νέα και το άστρο του θα λάμψει κυριολεκτικά την πρώτη εποχή της μεταπολίτευσης όταν γράφει και δημοσιεύει έρευνες για τα παρασκήνια της πολιτικής μεταβολής που στη συνέχεια θα γίνουν μπεστ σέλερ βιβλία με πολλές επανεκδόσεις.
Το 1983 παίρνει στα χέρια του Το Βήμα – η πρώτη απόπειρα δεν ήταν επιτυχημένη και δεν κράτησε πολύ χρόνο. Το ημερήσιο έκλεισε για να ανοίξει ξανά στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όταν το παραδοσιακό Συγκρότημα είχε φορέσει τα καλά του και είχε γίνει Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) με αντιπροσώπευση στο ταμπλό της Σοφοκλέους. Άλλες αξίες που έφεραν άλλα ήθη και το Συγκρότημα άρχισε να αισθάνεται και να συμπεριφέρεται ως “μεγαλοεπιχειρηματίας”. Αλλά, η Σοφοκλέους και οι λαμπερές της μέρες δεν κράτησαν πολύ. Η κατάρρευση των αξιών έφερε ένα άνευ προηγουμένου κανιβαλισμό μεταξύ στελεχών.
Το 2001 ο Σταύρος Ψυχάρης παίρνει κεφάλι. Το Σεπτέμβριο εκείνου του χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και 2 χρόνια αργότερα – Σεπτέμβριος του 2003- γίνεται το αφεντικό. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του. Ο μετοχικός έλεγχος δεν θα αργήσει να έρθει. Ο Χρ. Λαμπράκης ο γιός του ιδρυτή είναι πλέον πολύ κουρασμένος για να διεκδικήσει οτιδήποτε. Ο Σταύρος Ψυχάρης κάνει κουμάντο σε όλο – αν και η σκιά του Χρ. Λαμπράκη τον συγκρατεί και τον προφυλάσσει… Το 2009 ο Χρ. Λαμπράκης εγκαταλείπει τα εγκόσμια. Ο Σταύρος Ψυχάρης είναι μόνος και κυριάρχος. Δεν θα το χαρεί όμως… Τα προβλήματα της δικής του υγείας τον έχουν καταβάλλει. Η κρίση που ακολουθεί θα συμπαρασύρει τα media στο διάβα του. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους.
Κ. Τσ.