Έχοντας σαν αρχή στην ορειβατική του ζωή την φράση: «Η κορυφή που μας αξίζει είναι αυτή που δεν εγκαταλείψαμε ποτέ» ο αλπινιστής Αντώνης Συκάρης έφυγε ευτυχισμένος για το μεγάλο ταξίδι, καθώς κατάφερε μετά από σκληρό αγώνα να ολοκληρώσει τον στόχο του, που δεν ήταν άλλος από το να ανέβει το Νταουλαγκίρι το έβδομο ψηλότερο βουνό του κόσμου ύψους 8.167 μέτρων στο Νεπάλ.
Καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής τον παγκοσμίου φήμης ορειβάτη είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν από κοντά μέσα από αναρτήσεις και βίντεο που o ίδιος ανέβαζε στα προσωπικά του social media εκτός από την σύζυγο του Καλλιόπη, τα δυο του παιδιά Βιολετίνα και Γιάννης και την μόλις δυο ετών εγγονή του Ίριδα και χιλιάδες διαδικτυακοί του φίλοι που σήμερα πενθούν μαζί τους. Αρκεί μια ανάγνωση στα μηνύματα που έχουν αναρτήσει στην προσωπική του σελίδα στο Facebook για να καταλάβει κάποιος πως ο Αντώνης Συκάρης υπάρξει έμπνευση για πολλούς, αλλά και μέντορας για τους λάτρεις της ορειβασίας.
Μηνύματα γεμάτα θαυμασμό και αγάπη για έναν σπάνιο άνθρωπο που έμελλε να φύγει από την ζωή κατά την κατάβαση του από την κορυφή κι όταν σε υψόμετρο 7.400μ πολύ κοντά στο camp3 στις 4:00 το ξημέρωμα της Τρίτης ώρα Νεπάλ άφησε την τελευταία του πνοή ύστερα από τεράστια σωματική και ψυχική προσπάθεια αλλά και έλλειψη πρόσθετου οξυγόνου.
Σε αυτή την σωματική προσπάθεια είχε αναφερθεί κι ο ίδιος λίγες ημέρες πριν όταν τον ταλαιπωρούσε ένα σημαντικό κοιλιακό πρόβλημα που προσπαθούσε ν αντιμετωπίσει. Για την ακρίβεια στις 2 Απριλίου και στην προσπάθεια για τα 5.600 μέτρα της αποστολής ο ίδιος έγραψε μεταξύ άλλων σημαντικών:
«Πιθανόν οφείλεται στο stress που έχω σε αυτό το βουνό, που με στοιχειώνει εδώ και 24 ολόκληρα χρόνια με τις ανθρώπινες απώλειες αλλά και τις αποτυχίες μου.
Διαβάστε περισσότερα: protothema.gr