Ανοίγοντας τον λογαριασμό ύδρευσης, ο κάτοικος της Μήλου νομίζει ότι κάποιος του κάνει φάρσα. Το ποσό πληρωμής ανέρχεται σε 1.485,81 ευρώ για ένα δωμάτιο χωρίς πλυντήριο, για την περίοδο Απριλίου – Ιουνίου 2025. Με κόστος 4,5 ευρώ το κυβικό, το νερό στη Μήλο μοιάζει με υγρό χρυσό και κάνει το νησί ένα από τα ακριβότερα της χώρας.

Παρόμοιες δυσάρεστες εμπειρίες που κάνουν… το στόμα τους να ξεραίνεται ζουν οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες δεκάδων ακόμα νησιών σε όλη την Ελλάδα. Η τιμολόγηση, η επάρκεια και το κόστος παραγωγής του νερού είναι ένα «πικρό ποτήρι» που οι νησιώτες φαίνεται ότι θα πρέπει να συνηθίσουν να πίνουν. Οι αυξημένοι σε δυσθεώρητο επίπεδο λογαριασμοί είναι όλο και πιο συχνό φαινόμενο, για το οποίο ευθύνεται η φυσική ανομβρία, τα αυξημένα επίπεδα ξηρασίας λόγω κλιματικής κρίσης, η αυξημένη ζήτηση νερού λόγω της τουριστικής κίνησης, αλλά και τα αυξημένα κόστη παραγωγής και συντήρησης των αφαλατώσεων.

«Περισσότερο φταίνε οι πισίνες και οι κήποι», λένε δημοτικοί παράγοντες, αλλά και κάτοικοι των νησιών που πλήττονται περισσότερο από τη λειψυδρία και την ακρίβεια του νερού και ζητούν, εκτός από κλιμακωτές χρεώσεις ανάλογα με την κατανάλωση και τη διάκριση μεταξύ μικρών και μεγάλων καταναλωτών, να θεσπιστούν κανόνες για τον αριθμό και τη λειτουργία πισίνας στα νησιά.

Κατανάλωση-ρεκόρ

Το πρόβλημα έχει αρχίσει να γίνεται όλο και εντονότερο, όσο αυξάνεται ο τουρισμός. Καθώς το κόστος παραγωγής -ή μεταφοράς του- αυξάνεται όσο αυξάνεται η ζήτηση αλλά και το κόστος του ρεύματος, οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης πασχίζουν να ανταποκριθούν στην καλοκαιρινή υπερφόρτωση και όχι μόνο αδυνατούν να εκσυγχρονίσουν -ή ακόμα και συντηρήσουν- τα δίκτυά τους, αλλά και συσσωρεύουν χρέη.

Παράδειγμα η Λέρος, η οποία δεν μπορεί πια να στηριχθεί στις μονάδες αφαλάτωσης και τις γεωτρήσεις για την επάρκεια σε νερό και εξαρτάται από τα υδροφόρα πλοία που στέλνει το Πολεμικό Ναυτικό στο νησί. Στο Μεγανήσι άρχισαν οι διακοπές υδροδότησης για να μην ξεμείνει εντελώς από νερό το νησί, ενώ η Χίος κινδυνεύει επίσης να διψάσει, αφού ο τουρισμός υπερτριπλασιάζει τον πληθυσμό της το καλοκαίρι, εκτοξεύοντάς τον στους 150.000 κατοίκους.

Η Πάρος, το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, είδε να σπάει το περσινό ρεκόρ κατανάλωσης νερού, αφού αυξήθηκε κατά 34% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, με τις τοπικές αρχές να υπολογίζουν ότι περίπου το 10% της συνολικής κατανάλωσης κατευθύνεται σε πισίνες και ότι το 70% της κατανάλωσης από το απόγευμα και μετά, κατευθύνεται σε πότισμα κήπων σε σπίτια, ξενοδοχεία και Airbnb.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr