Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραδέχθηκε ότι θα χάσει την προθεσμία της 30ης Σεπτεμβρίου για την κατάθεση του στόχου μείωσης εκπομπών του 2035, όπως απαιτεί η Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα, καθώς τα κράτη-μέλη δεν έχουν ακόμη καταφέρει να γεφυρώσουν τις διαφωνίες τους γύρω από τις βασικές παραμέτρους της ευρωπαϊκής κλιματικής πολιτικής.

Πάντως, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει εκδώσει μια «δήλωση πρόθεσης» προκειμένου να σώσει κάπως τα προσχήματα, με την οποία δεσμεύεται να καθορίσει τον στόχο μείωσης των ρύπων πριν από τη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP30) που θα διεξαχθεί στη Βραζιλία, τον Νοέμβριο.

Προτεινόμενο εύρος και πολιτικός διχασμός

Αν και δεν κατέληξε σε οριστικό στόχο, η δήλωση αναφέρει ότι το πλαίσιο του 2035 θα περιλαμβάνει μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 66,25% έως 72,5% σε σύγκριση με το 2019. Ο νέος στόχος θα αποτελέσει τη συμβολή της ΕΕ στη Συνθήκη του Παρισιού, την οποία όλα τα κράτη που έχουν υπογράψει τη συνθήκη υποχρεούνται να επικαιροποιούν κάθε πέντε χρόνια, με αυξημένο επίπεδο φιλοδοξίας.

Η καθυστέρηση συνδέεται άμεσα με τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις για τις αλλαγές στον Ευρωπαϊκό Κλιματικό Νόμο και κυρίως για τον ενδιάμεσο στόχο μείωσης εκπομπών κατά 90% έως το 2040.

Οι υπουργοί Περιβάλλοντος επρόκειτο να ψηφίσουν για τον στόχο στις 18 Σεπτεμβρίου, αλλά η απόφαση μετατέθηκε για τα τέλη Οκτωβρίου, για τη Σύνοδο Κορυφής, καθώς δεν έχει επιτευχθεί συναίνεση σε κρίσιμα σημεία όπως η χρήση διεθνών πιστώσεων άνθρακα και οι ευελιξίες σε τομεακούς στόχους.

Το οικονομικό βάρος της αδράνειας

Η αδυναμία επίτευξης συμφωνίας δεν έχει μόνο πολιτική διάσταση, αλλά και οικονομικό κόστος. Σ

ύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, από το 1980 έως το 2023 οι ζημιές από ακραία καιρικά φαινόμενα στην ΕΕ ανήλθαν σε περίπου €738 δισεκατομμύρια, με πάνω από €162 δισ. μόνο την τριετία 2021-2023.

Παράλληλα, η ατμοσφαιρική ρύπανση συνεπάγεται ετήσιο κόστος περίπου €600 δισ. για την ευρωπαϊκή οικονομία, δηλαδή σχεδόν το 4% του ΑΕΠ.

Η καθυστέρηση στην υιοθέτηση πιο αυστηρών στόχων όχι μόνο δυσχεραίνει την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050, αλλά αφήνει εκτεθειμένες τις ευρωπαϊκές οικονομίες σε επιπλέον απώλειες που συνδέονται με φυσικές καταστροφές, επιβάρυνση των συστημάτων υγείας και πλήγματα στις υποδομές.

Αντιπαραθέσεις για τον στόχο του 2035

Για τον νέο στόχο, ορισμένα κράτη –όπως η Δανία, η Ισπανία, το Λουξεμβούργο και οι Κάτω Χώρες– στηρίζουν την πιο φιλόδοξη μείωση 72,5%, που θα συνδέεται ευθέως με το 90% του 2040.

Άλλα κράτη, μεταξύ των οποίων η Πολωνία, η Ιταλία, η Τσεχία και η Ουγγαρία, πιέζουν για χαμηλότερο ποσοστό ή για την υποβολή εύρους αντί ενός δεσμευτικού στόχου.

Διαβάστε ακόμη

Επιστροφή ενοικίου: Οι ημερομηνίες – κλειδιά και τι ισχύει στις ειδικές περιπτώσεις

Nvidia: Επένδυση – μαμούθ έως 100 δισ. δολάρια στην OpenAI για υποδομές data centers

Λαγκάρντ: Το παγκόσμιο momentum του ευρώ κινδυνεύει να χαθεί – Ποιες είναι οι απειλές

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα