Την ώρα που ο εθνικός σχεδιασμός για τις εξορύξεις δέχεται ισχυρές πιέσεις από την πανδημία και οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου περιορίζουν την έκθεσή τους στα ορυκτά καύσιμα διεθνώς, η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, φέρεται να διερευνά ένα νέο ρόλο στην ελληνική αγορά.
Η ΕΔΕΥ, η οποία ελέγχεται κατά 100% από το δημόσιο και συστάθηκε προ δεκαετίας με σκοπό να διαχειριστεί τα δικαιώματα στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων επιδιώκει, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέργειες στον τομέα της πράσινης οικονομίας ώστε για παράδειγμα πετρελαϊκά οικόπεδα να μπορούν να συνδυάσουν και τις τεχνολογίες των πλωτών ανεμογεννητριών.
Αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι, η ΕΔΕΥ παρακολουθεί από κοντά το σχέδιο της κυβέρνησης να ανοίξει την αγορά των off shore αιολικών, καταθέτοντας μάλιστα προτάσεις για το θεσμικό πλαίσιο και διατηρώντας ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και με τους ιδιώτες επενδυτές.
Ο σχεδιασμός αυτός διευκολύνει και το ΥΠΕΝ καθώς η ΕΔΕΥ με την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει στις υπεράκτιες εγκαταστάσεις θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ισχυρό σύμμαχο σε μια αγορά που αναμένεται να κινητοποιήσει επενδύσεις δισεκατομμυρίων τα επόμενα χρόνια σε ένα όμως εντελώς καινούριο περιβάλλον με μεγάλους εθνικούς, περιβαλλοντικούς και οικονομικούς περιορισμούς.
Σήμερα, το πρόγραμμα της κρατικής εταιρείας περιλαμβάνει εξορύξεις σε εννέα θαλάσσια οικόπεδα (Κατάκολο, Πατραϊκός Κόλπος, Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, Θρακικό Πέλαγος, Ιόνιο κ.α) και τέσσερα χερσαία (Αιτωλοακαρνανία, Ιωάννινα, Άρτα-Πρέβεζα, ΒΔ Πελοπόννησος), τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης.
Η ΕΔΕΥ έχει οριστεί επίσης αρμόδια αρχή για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εγκαταστάσεις έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ταυτότητα η οποία της δίνει ένα ισχυρό πλεονέκτημα στην αγορά των off shore αιολικών που ξεκινούν από νέα αφετηρία. Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πρόκειται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το προσεχές καλοκαίρι.
Οι επενδύσεις των πετρελαιάδων στις ΑΠΕ
Η αρνητική συγκυρία με τις εξορύξεις αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για να «κουμπώσει» η ΕΔΕΥ με την διεθνή στρατηγική του πετρελαϊκού κλάδου, ο οποίος έχει ξεκινήσει να διοχετεύει σημαντικά κεφάλαια στην παραγωγή ενέργειας από φυσικούς πόρους ακόμη και στην Ελλάδα.
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η Energean γνωστή από τις δραστηριότητές της στην περιοχή του Πρίνου στην Καβάλα, κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στην κυβέρνηση σχέδιο για ανάπτυξη εγκατάστασης υδρογόνου και σταθμού αποθήκευσης CO2 στην περιοχή.
Το έργο αναμένεται να προσεγγίσει τα 500 εκατ. ευρώ αναζητώντας χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο επικεφαλής της εταιρείας, Μαθιός Ρήγας, σε διεθνές συνέδριο πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι η εταιρεία του δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει τα ορυκτά καύσιμα, ωστόσο θεωρεί αναγκαίο να βελτιώσει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα αλλά και να καταστήσει βιώσιμο το μακροβιότερο κοίτασμα πετρελαίου στην χώρα.
Τον ενεργειακό μετασχηματισμό ακολουθούν και τα ελληνικά διυλιστήρια με τα ΕΛΠΕ και την Motor Oil, να επεξεργάζονται φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια στον τομέα των ΑΠΕ για τα επόμενα χρόνια.
Πριν λίγες μέρες και η ΒΡ ανακοίνωσε ότι έχει εντάξει στα επενδυτικά της πλάνα έργα 50 γιγαβάτ από ΑΠΕ ως το 2030 από 3,3 γιγαβάτ στα τέλη του περσινού έτους. Η εταιρεία πρόσφατα εισήλθε και στον τομέα των υπεράκτιων αιολικών αποκτώντας το 50% σε έργα στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, μέσω της θυγατρικής της, Lightsource bp.
Στην αγορά εκτιμούν ότι τα υπεράκτια αιολικά θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν στην παρούσα συγκυρία ένα πιο ελκυστικό story στις έρευνες υδρογονανθράκων.
Ήδη, στην Ελλάδα η ΕΔΕΥ καλείται να διαχειριστεί την απομάκρυνση της Ισπανικής Repsol από το blog της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και την εμπλοκή της σε άλλα δύο οικόπεδα στα Γιάννενα που είναι μαζί με την Energean και έχει επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων από τα περίπου 40 εκατ. ευρώ που έχουν διατεθεί αλλά και στο Ιόνιο που είναι μαζί με τα ΕΛΠΕ. Ο κίνδυνος είναι να υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις ειδικά σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας στο μακροοικονομικό περιβάλλον που θα δημιουργούσε ένα ισχυρό πλήγμα στο σχεδιασμό.
Υπό το πρίσμα αυτό κινήσεις σαν αυτές με τα υπεράκτια αιολικά στα θαλάσσια οικόπεδα της ΕΔΕΥ πιθανότητα να συγκρατούσαν το κύμα φυγής. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει εξεταστεί τελευταία η προοπτική αυτή για την περιοχή του Ιονίου (Respol –EΛΠΕ), που θεωρείται μια γεωγραφική ζώνη με υψηλό αιολικό δυναμικό. Ανάλογος σχεδιασμός θα μπορούσε να υπάρξει και για την Κρήτη, περιοχή στην οποία υπάρχουν οι παραχωρήσεις των διεθνών κολοσσών της Total, της Εxxon Mobil και των ΕΛΠΕ.
Όποιες και αν είναι οι τελικές αποφάσεις, θα χρειαστούν νέα νομοθετική ρύθμιση αλλά και αλλαγή των όρων στις συμβάσεις παραχώρησης.