Η λειψυδρία επηρεάζει πάνω από 2,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αναφέρουν επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) σε έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε στο Nature Water σχετικά με τη δημιουργία υλικού, το οποίο είναι ικανό να συγκεντρώνει υδρατμούς και να τους μετατρέπει σε πόσιμο νερό.
Οι μηχανικοί του ΜΙΤ σε μία προσπάθεια να βελτιώσουν τις συνθήκες πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό, συνέθεσαν ένα απορροφητικό υλικό που μπορεί να δεσμεύσει ποσότητα υγρασίας από τον αέρα, ακόμη και σε συνθήκες που παραπέμπουν σε έρημο.
«Η παθητική συλλογή ατμοσφαιρικού νερού με βάση απορροφητικό υλικό προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη λύση μετατρέποντας την πανταχού παρούσα ατμοσφαιρική υγρασία σε υγρό νερό», αναφέρουν στη μελέτη τους οι ειδικοί, επισημαίνοντας ωστόσο ότι προς το παρόν η προσέγγιση που ακολουθείται έως σήμερα περιορίζεται στη χαμηλή παραγωγή νερού με κακή απόδοση σε συνθήκες χαμηλής υγρασίας.
Εντούτοις, στη δική τους έρευνα οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα νέο συλλέκτη νερού που αποδεικνύεται αποτελεσματικός τόσο στη συγκέντρωση υδρατμών, τόσο στην ασφάλεια του νερού που παρέχει, ακόμα και σε συνθήκες ξηρασίας που συναντώνται στην έρημο.
Το μαύρο, κατακόρυφο πάνελ που κατασκεύασαν με υλικό υδρογέλης που απορροφά το νερό – από πολυβινυλική αλκοόλη (PVA), χλωριούχο λίθιο που απορροφά την υγρασία, γλυκερίνη και μαύρο μελάνι – περιβάλλεται από γυάλινο πλαίσιο, αναφέρει το ΜΙΤ. Η υδρογέλη μοιάζει με μαύρο περιτύλιγμα με φυσαλίδες, με μικρές δομές που διογκώνονται όταν η υδρογέλη απορροφά υδρατμούς. Όταν ο ατμός που συγκεντρώνεται εξατμίζεται, οι θόλοι συρρικνώνονται και δημιουργούν σχήμα που θυμίζει origami. Ο ατμός στη συνέχεια συμπυκνώνεται και ρέει μέσω ενός σωλήνα, ως καθαρό και πόσιμο νερό.
Το σύστημα λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς πηγή ενέργειας και δοκιμάστηκε για αρκετές ημέρες στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια – την πιο ξηρή περιοχή στη Βόρεια Αμερική. Ακόμα και σε συνθήκες πολύ χαμηλής υγρασίας, η συσκευή παρήγαγε πόσιμο νερό από τον αέρα με ρυθμούς έως και 160 χιλιοστόλιτρα (περίπου τα δύο τρίτα ενός φλιτζανιού) την ημέρα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν τοποθετηθούν πολλά πάνελ σε μία περιοχή που αντιμετωπίζει προβλήματα λειψυδρίας, είναι πιθανό να ενισχύσει κοινότητες με παροχή πόσιμου νερού, ακόμα και σε άνυδρες περιοχές.
«Κατασκευάσαμε τη συσκευή και ελπίζουμε να την αναπτύξουμε σε περιοχές με περιορισμένους πόρους, όπου ακόμη και ένα ηλιακό πάνελ είναι δυσεύρετο», δήλωσε ο Ξουανχέ Ζάο, καθηγητής Μηχανολόγων Μηχανικών και Πολιτικών και Περιβαλλοντικών Μηχανικών στο MIT.
«Τώρα οι άνθρωποι μπορούν να την κατασκευάσουν ακόμη μεγαλύτερη ή να την μετατρέψουν σε παράλληλα πάνελ, για να παρέχουν πόσιμο νερό στους ανθρώπους και να υπάρξει πραγματικός αντίκτυπος», πρόσθεσε.
Διαβάστε ακόμη
Online διακοπή εργασιών στην εφορία με λίγα «κλικ»
Ηλικία ψηφιακής ενηλικίωσης: Η Meta υιοθετεί την ελληνική πρόταση
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα