Ένα βήμα πίσω έκανε τελικά η κυβέρνηση στο περιβόητο άρθρο 23 του κλιματικού νόμου που ξεσήκωσε στο πόδι την ασφαλιστική αγορά.

Χθες, κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου, το ΥΠΕΝ προχώρησε στην απάλειψη του σχετικού άρθρου για το οποίο υπήρξε κύμα αντιδράσεων.

Σύμφωνα με τις αντιρρήσεις που είχε διατυπώσει η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών, η υποχρέωση ασφάλισης μόνο για τα νέα κτήρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας προκειμένου να ηλεκτροδοτηθούν από 1η Ιανουαρίου 2025 έρχεται σε αντίθεση με την ασφαλιστική επιστήμη και τεχνική.

Όπως αναφέρει η Ένωση, βασική αρχή της ασφάλισης είναι η ασφάλιση τυχαίου, αβέβαιου και μελλοντικού κινδύνου, κινδύνου δηλαδή που δεν είναι βέβαιο ότι θα συμβεί αλλά αποτελεί ενδεχόμενο.

Στην προτεινόμενη διάταξη, σύμφωνα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, από τη στιγμή που ζητείται η ασφάλιση κτισμάτων μόνο σε περιοχές πολύ υψηλής τρωτότητας, ο κίνδυνος καθίσταται σχεδόν βέβαιος, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό να επέλθει η ζημιά.

Έτσι το πιθανότερο είναι οι συγκεκριμένοι κίνδυνοι να μην κριθούν ασφαλίσιμοι και να μην υπάρξει ασφαλιστική εταιρία πρόθυμη να αναλάβει τον κίνδυνο, αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η οποία προσθέτει: Αλλά ακόμη και σε περίπτωση που η ασφαλιστική επιχείρηση – μετά την απαραίτητη διαδικασία εκτίμησης και τιμολόγησης – αναλάβει τον κίνδυνο, το ασφάλιστρο που θα ζητηθεί, θα είναι υψηλό και κατά πάσα πιθανότητα μη προσιτό.
Κατά την περίοδο της διαβούλευσης τα στελέχη της αγοράς είχαν αναλύσει τους λόγους για τους οποίους η ασφάλιση των κτιρίων θα ήταν ανέφικτη (δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον από τις ασφαλιστικές να καλύψουν τους εν λόγω κινδύνους) και ασύμφορη σε επίπεδο κόστους εν τέλει για τους πολίτες – ιδιοκτήτες των κατοικιών.

Τι έλεγε το επίμαχο άρθρο 23

Το άρθρο 23 για την Ασφάλιση κινδύνου από την κλιματική αλλαγή, προέβλεπε ότι από την 1η Ιανουαρίου 2025, τα νέα κτήρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας ασφαλίζονται υποχρεωτικά.

Η ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου αποτελεί προϋπόθεση και για την ηλεκτροδότηση του κτηρίου.

Ως ζώνες υψηλής τρωτότητας θεωρούνται οι περιοχές που βρίσκονται:

α) Σε γεωγραφικές ζώνες υψηλής πιθανότητας πλημμύρας όπως αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας

β) πλησίον δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς. Οι περιοχές αυτές καθορίζονται με απόφαση του οικείου Γενικού Διευθυντή Δασών, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της δασικής βλάστησης, την πυκνότητά της, την απόσταση από τα κτίρια και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.

Σύμφωνα με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών, η ασφαλιστική αγορά έχει εκφράσει επανειλημμένως προθυμία να συμμετάσχει ενεργά στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, συνδράμοντας την Πολιτεία και τους πολίτες στη διαχείριση του υπέρμετρου βάρους αποκατάστασής τους.

Η επιλογή της Κυβέρνησης για την καθιέρωση υποχρέωσης εκ των προτέρων χρηματοδότησης των κινδύνων μέσω της ασφάλισης είναι αναντίρρητα ορθή, καθώς η Ασφάλιση διεθνώς κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στην αντιμετώπιση την επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών και της κλιματικής αλλαγής, καταλήγει η ανακοίνωση.

Ωστόσο είναι απαραίτητο να γίνουν ουσιαστικές τροποποιήσεις προκειμένου να καταστεί η διάταξη τεχνικά άρτια και κυρίως λειτουργική και εφαρμόσιμη ώστε να επιτελέσει τον σκοπό της και να ληφθούν υπόψη οι τοποθετήσεις του πλέον αρμόδιου επί του θέματος κλάδου σε επίπεδο τεχνικών γνώσεων αλλά και ουσιαστικής συμμετοχής στην εφαρμογή του.