Παρά τα δυσοίωνα σενάρια που θέλουν τα κοράλλια να συρρικνώνονται δραματικά τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης, νέα μελέτη αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπούλντερ παρότι κατέγραψαν σταδιακή αύξηση στα επίπεδα οξύτητας των ωκεανών που βλάπτουν σοβαρά τους κοραλλιογενείς υφάλους και μπορούν να τους οδηγήσουν σε θάνατο, ορισμένοι από τους οργανισμούς αποδεικνύονται… πολύ σκληροί για να πεθάνουν.

Αναλυτικότερα, η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Science Advances, αναφέρει πως κάποια κοράλλια τελικά μπορεί να είναι πιο ανθεκτικά από ό,τι πίστευαν οι ειδικοί στο παρελθόν.

Η οξίνιση των ωκεανών επιδρά αρνητικά, αφού μειώνεται η διαθεσιμότητα ανθρακικού ασβεστίου, απαραίτητο για τη δημιουργία του κελύφους και του σκελετού τους. Παρ’όλα αυτά, προκύπτει από τη μελέτη ότι κάποια κοράλλια είναι ακόμα σε θέση να συνθέτουν τις σκληρές δομές του σκελετού τους, προκαλώντας έκπληξη στους επιστήμονες.

Η επικεφαλής της μελέτης από τμήμα Γεωλογικών Επιστημών του αμερικανικού πανεπιστημίου, Τζέσικα Χάνκινς, σχολίασε ότι τα κοράλλια ρυθμίζουν τον μηχανισμό που χρησιμοποιούν για να χτίσουν και να διατηρήσουν τους σκελετούς τους, παρά το γεγονός ότι ο ωκεανός γίνεται πιο όξινος, χαρακτηρίζοντας το φαινόμενο «απροσδόκητη και ελπιδοφόρα ένδειξη». Βέβαια, επισήμανε ότι θα χρειαστούν περισσότερα δεδομένα για να διαπιστωθεί πραγματικά τι μπορεί να σημαίνει αυτή η συμπεριφορά.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι ερευνητές έπειτα από ανάλυση δύο δειγμάτων κοραλλιού, ένα σχεδόν 200 ετών και ένα 115 ετών, τα οποία συγκεντρώθηκαν από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο και τη Θάλασσα των Κοραλλιών που βρίσκεται στα ανοικτά των βορειοανατολικών ακτών της Αυστραλίας.

Με τη χρήση φασματοσκοπίας Raman, όπως αναφέρει το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, διαπιστώθηκε ότι αμφότερα ήταν ικανά να ρυθμίζουν τη χημεία των υγρών τους και να διατηρούν την ανάπτυξη του σκελετού τους, παρά τη συνεχή αύξηση της οξύτητας των ωκεανών.

Δηλαδή, τα κοράλλια δεν απώλεσαν την ικανότητα παραγωγής του πολύτιμου ανθρακικού ασβεστίου, ακόμη και όταν η χημεία του περιβάλλοντος τους γινόταν λιγότερο φιλόξενη.

Με λίγα λόγια, κατάφεραν να προσαρμοστούν στις μεταβολές στο βιότοπό τους, αν και ακόμα δεν είναι ξεκάθαρος ο τρόπος με τον οποίο αυτό κατέστη δυνατό.

Επόμενο βήμα των ειδικών είναι να αναλύσουν δείγματα από άλλα σημεία, ώστε να συγκριθεί η ανθεκτικότητά τους και να καταγραφούν οι αντιδράσεις τους.

Όλα αυτά, τη στιγμή που πέρα από την οξίνιση των ωκεανών, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι απειλούνται, μεταξύ άλλων, από την αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας, την ρύπανση και τις μη βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές.

Οι ερευνητές επισημαίνουν πως μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, έχει επιβεβαιωθεί μαζική λεύκανση κοραλλιών σε 62 περιοχές σε όλο τον πλανήτη, διαδικασία κατά την οποία χάνουν το χρώμα τους, αφού τα φύκια που τους δίνουν τις εντυπωσιακές αποχρώσεις τους αποχωρούν, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο αδύναμα, αλλά και να πεθαίνουν.

Οι κοραλλιογενείς είναι πολύτιμοι τόσο για το περιβάλλον, όσο για τον άνθρωπο, καθώς φιλοξενούν δεκάδες διαφορετικά είδη, προστατεύουν τις παράκτιες κοινότητες από τη διάβρωση των ακτών, με την πιθανή συρρίκνωσή τους να απειλεί ολόκληρο το θαλάσσιο οικοσύστημα.

Η Χάνκινς προειδοποίησε πως αν χαθεί αυτό το φυσικό πλαίσιο από το οποίο εξαρτώνται οι θαλάσσιοι βιότοποι, δεν αποκλείεται το φαινόμενο ντόμινο που θα οδηγήσει σε μια ευρύτερη οικολογική κατάρρευση.

Διαβάστε ακόμη

Με ποιες προϋποθέσεις το ΣτΕ ανάβει πράσινο φως για τον ΝΟΚ

Επίδομα θέρμανσης: Με ΑΦΜ και αριθμό παροχής ρεύματος τα παραστατικά αγοράς πετρελαίου

Οι Δυτικοευρωπαίοι ψάχνουν β’ κατοικία στην Ελλάδα – Οι περιοχές που πρωταγωνιστούν

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα