Πλαστικά απορρίμματα, μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, γεωργικά απόβλητα, πετρελαιοκηλίδες, αστικά λύματα, ηχορύπανση, χωροκατακτητικά είδη… πολλοί είναι οι παράγοντες που επιδρούν αρνητικά στην υγεία του θαλάσσιου οικοσυστήματος επηρεάζοντας εκατοντάδες είδη.
Ανάμεσα σε αυτά τα δελφίνια, τα οποία όχι μόνο απειλούνται από όλα τα παραπάνω, καθώς και από την αλιεία και την απώλεια ενδιαιτημάτων, αλλά προκύπτει ότι τα έμβρυά τους φέρουν βαρέα μέταλλα ιδιαίτερα επιβλαβή για την υγεία.
Σύμφωνα με έρευνα από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο στη Βραζιλία που δημοσιεύθηκε στο Science of The Total Environment, σε αγέννητα μικρά ανιχνεύθηκαν ίχνη από χαλκό, ψευδάργυρο, αρσενικό, βανάδιο και υδράργυρο που ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο.
Από τη μελέτη των ειδικών αποκαλύπτεται ότι ο πλακούντας δε λειτουργεί πλέον ως φραγμός για ορισμένα βαρέα μέταλλα, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη του ζώου πριν καν αυτό γεννηθεί.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τον ιστό δελφινιών των ειδών Sotalia guianensis και Pontoporia blainvillei που ξεβράστηκαν στη νοτιοανατολική ακτή της Βραζιλίας και ανίχνευσαν το τοξικό «κοκτέιλ» που έφεραν τα μικρά που κυοφορούσαν, αποκαλύπτοντας αυτή την πλευρά της θαλάσσιας ρύπανσης.
Τα επίπεδα καδμίου, υδραργύρου και μολυβδαινίου ήταν υψηλότερα από το μέσο όρο στα μικρά που ήταν σε προχωρημένο στάδιο κύησης υποδεικνύοντας ότι παρότι τα έμβρυα εκτίθενται για πρώτη φορά σε αυτά τα μέταλλα, υπάρχει προοδευτική συσσώρευση στο σώμα τους καθώς μεγαλώνουν.
«Αυτή είναι άμεση απόδειξη μεταφοράς μέσω του πλακούντα», δήλωσε ο Γκιγέρμε ντος Σάντος Λίμα, διδακτορικός ερευνητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο και επικεφαλής συντάκτης της εργασίας.
Παλαιότερες μελέτες σε δελφίνια του είδους Sotalia guianensis είχαν δείξει υψηλά επίπεδα υδραργύρου σε έμβρυα, επιβεβαιώνοντας ότι ορισμένα μέταλλα διαπερνούν τον πλακούντα με επιπτώσεις στον οργανισμό.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως ο χαλκός και ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη, ωστόσο το εμβρυϊκό ήπαρ είχε περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση των μετάλλων σε σύγκριση με εκείνη που βρέθηκε στη μητέρα, γεγονός που υποδηλώνει ενεργή μεταφορά μέσω του πλακούντα.
Στην περίπτωση του καδμίου και του υδραργύρου, αυξάνονταν σταθερά με την ηλικία, ταιριάζοντας με τα κλασικά πρότυπα διατροφικής πρόσληψης.
Αυτό πάντως που εξέπληξε τους ερευνητές ήταν ο παρουσία βαναδίου, καθώς λίγες μελέτες σε θαλάσσια θηλαστικά το έχουν εντοπίσει. Στον άνθρωπο συνδέεται με χαμηλότερο βάρος κατά τη γέννηση και πρόωρο τοκετό.
«Η ανίχνευση μετάλλων σε έμβρυα δεν αποτελεί απλώς ένα προειδοποιητικό σημάδι για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά έναν πιθανό δείκτη ευρύτερης διαταραχής του οικοσυστήματος», σημείωσε ο Λίμα.
Οι αρμόδιες αρχές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τέτοιους δείκτες για την έγκαιρη προειδοποίηση, όπως συνέβη στο παρελθόν με παραμορφωμένα αμφίβια που κατέδειξαν προβλήματα με φυτοφάρμακα.
Χωρίς την αντιμετώπιση της έκθεσης σε χημικές ουσίες κατά τη διάρκεια κρίσιμων αναπτυξιακών φάσεων, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα μέτρα αποκατάστασης ή ανάκαμψης του πληθυσμού είναι πιθανό να αποτύχουν.
Διαβάστε ακόμη
Ελλάδα και Ιταλία βίοι αντίθετοι στην τραπεζική ενοποίηση (πίνακες)
Ανάσα για τους ενοικιαστές: Επιστροφή ενοικίου έως 800 ευρώ ακόμη και χωρίς τον κωδικό 081
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.