Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν «επιβάλλονται» μόνο από την επιτακτική ανάγκη της πράσινης μετάβασης μπροστά στις ραγδαία εντεινόμενες συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Είναι και ο οικονομικότερος τρόπος κάλυψης των ολοένα αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών, τουλάχιστον για την Ευρώπη.

Αυτό αναδεικνύεται ξεκάθαρα από την τελευταία μελέτη της WindEurope σε συνεργασία με την Hitachi Energy, σύμφωνα με την οποία ένα σύστημα που λειτουργεί με υψηλά μερίδια ΑΠΕ είναι μακράν το φθηνότερο, ακόμη και όταν λαμβάνονται υπόψη τα κόστη για τα δίκτυα, την αποθήκευση και όλες τις άλλες παραμέτρους.

Ειδικότερα, η WindEurope και η Hitachi Energy έχουν χαρτογραφήσει το συνολικό κόστος του ενεργειακού συστήματος σε 5 σενάρια. Τα 4 σενάρια εξ αυτών επιτυγχάνουν μηδενικές καθαρές εκπομπές, ενώ σε ένα σενάριο «αργής μετάβασης» η Ευρώπη δεν επιτυγχάνει τους κλιματικούς της στόχους.

Τι δείχνουν οι αριθμοί

Τα σενάρια που βασίζονται περισσότερο στην πυρηνική ενέργεια, το υδρογόνο ή την δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS-Carbon Capture and Storage) θα ήταν όλα πιο δαπανηρά από ένα σενάριο που βασίζεται σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Μέχρι το 2050 οι διαφορές στο κόστος κυμαίνονται από 487 δισ. ευρώ έως 860 δισ. ευρώ.

Περαιτέρω, ένα ενεργειακό σύστημα που βασίζεται σε ΑΠΕ είναι κατά 1,6 τρισεκατομμύρια ευρώ λιγότερο ακριβό από ένα σύστημα όπου η Ευρώπη αποτυγχάνει να επιτύχει μηδενικό ισοζύγιο (Net-zero). Η διαφορά των 1,6 τρισεκατομμυρίων ευρώ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο κόστος των καυσίμων και στο κόστος του άνθρακα κατά το σενάριο της «αργής μετάβασης».

Όπως σημειώνεται, ήδη μέχρι το 2035 το σενάριο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εξοικονομεί 331 δισ. ευρώ σε σύγκριση με το σενάριο «αργής μετάβασης».

Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί ότι η σωρευτική εξοικονόμηση από τη λειτουργία ενός ενεργειακού μας συστήματος με ΑΠΕ ισοδυναμεί με τις συλλογικές δαπάνες της Ευρώπης για την υγειονομική περίθαλψη κάθε χρόνο.

Τα οφέλη

Το ενεργειακό σύστημα που βασίζεται σε ΑΠΕ συνεπάγεται σημαντική αύξηση του μεριδίου της ηλεκτρικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα. Και αυτό απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, ειδικά στη βαριά βιομηχανία, οι οποίες έχουν μετρηθεί στη μελέτη. Ακόμη και όταν υπολογίζονται οι επενδύσεις στον εξηλεκτρισμό, το σενάριο των ΑΠΕ είναι το φθηνότερο συνολικά.

Επίσης, το ίδιο σενάριο διασφαλίζει τη σταθερότητα του συστήματος και έχει μεγάλο περιθώριο ενεργειακής ασφάλειας, με την παραγωγή ενέργειας να υπερβαίνει κατά πολύ τη ζήτηση.

Ακόμη, αποδεικνύεται το πιο ανθεκτικό σε εξωτερικούς κλυδωνισμούς, όπως αυτός που βιώσαμε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και τούτο καθώς από όλα τα σενάρια, εκείνο των ΑΠΕ έχει τη χαμηλότερη εξάρτηση από τις εισαγωγές ενεργειακών καυσίμων, αποτελώντας μόλις το 22% του συνολικού ενεργειακού εφοδιασμού το 2050, σε σύγκριση με 54% στο σενάριο «αργής μετάβασης».

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένα ενεργειακό σύστημα που βασίζεται σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας συνοδεύεται επίσης από πρόσθετα οφέλη, ειδικά όσον αφορά τις θέσεις εργασίας. Η WindEurope τονίζει ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία αιολικής ενέργειας απασχολεί σήμερα 440.000 άτομα και θα απασχολεί 600.000 έως το 2030.

Παράλληλα, είναι αυτονόητο ότι ένα ενεργειακό σύστημα βασισμένο στις ΑΠΕ θωρακίζει το κλίμα.

Σύμφωνα και με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, όπως επισημαίνεται στην έκθεσή του για την Παγκόσμια Ενεργειακή Προοπτική του 2025, βρισκόμαστε στην Εποχή του Ηλεκτρισμού. Και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι οι καλύτερες για να το πετύχουν αυτό, προσφέροντας ένα πολύτιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην Ευρώπη.

Πράσινη πρόοδος

Η πράσινη μετάβαση στη Γηραιά Ήπειρο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Καθώς η Ευρώπη κοιτάζει μπροστά στο 2050, είναι αποκαλυπτικό να σκεφτούμε πώς ήταν το ενεργειακό μας σύστημα πριν από 25 χρόνια. Το 2000 το μερίδιο της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας στην ηλεκτρική ενέργεια της Ευρώπης ήταν συνολικά 0,8%, ενώ σήμερα έχει φτάσει στο 30%.

Ταυτόχρονα, οι εκπομπές ρύπων της Ευρώπης μειώθηκαν σχεδόν κατά 1/3 σε σχέση με το 2000, ενώ η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 45%.

Το σενάριο των ΑΠΕ υποθέτει μια ελάχιστη αιολική και ηλιακή δυναμικότητα έως το 2030 και τουλάχιστον 350 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2050 σε όλη την Ευρώπη, με βάση τις προοπτικές της αγοράς από την WindEurope και την SolarPower Europe. Ορίζει επίσης έναν φιλόδοξο ελάχιστο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης για νέα αιολική και ηλιακή δυναμικότητα. Οι εγκατεστημένοι στόχοι για την αιολική και ηλιακή ενέργεια από τα Εθνικά Σχέδια για την Ενέργεια και το Κλίμα και άλλες επίσημα υιοθετημένες πολιτικές αντιμετωπίζονται ως ανώτατα όρια, ενώ οι στόχοι μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου θεωρείται ότι έχουν επιτευχθεί.

Όσον αφορά ειδικότερα την ανάπτυξη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, το μοντέλο υποθέτει την εγκατάσταση τουλάχιστον 80 GW στην Ευρώπη έως το 2030 και τουλάχιστον 350 GW έως το 2050. Από το 2030 και μετά, το μοντέλο υποθέτει επίσης έναν ελάχιστο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 13,5 GW.

Κρίσιμο σταυροδρόμι

Σύμφωνα με τη WindEurope, η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο, καθώς απέχει μόλις 25 χρόνια από τον στόχο της για μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα. Ο δρόμος προς το 2050, όμως, δεν είναι ενιαίος, αλλά περιλαμβάνει ένα σύνολο πιθανών διαδρομών, καθεμία από τις οποίες διαμορφώνεται από διαφορετικές τεχνολογίες, κόστος και κοινωνικές επιλογές. Σε όλη την ήπειρο, οι κυβερνήσεις δοκιμάζουν επιλογές για να κάνουν τη μετάβαση προσιτή και οικονομικά αποδοτική.

Αυτό που θα κρίνει τελικά τον ρυθμό και τη μορφή αυτής της μετάβασης είναι το συνολικό κόστος του ενεργειακού συστήματος. Είναι οι επενδύσεις που χρειαζόμαστε για να κατασκευάσουμε και να λειτουργήσουμε νέα παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, παραγωγή υδρογόνου και δίκτυα μεταφοράς και αποθήκευσης. Ακόμη, το κόστος που θα πληρώσουν οι κοινωνίες για να στραφούν στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και υδρογόνου, να δεσμεύσουν τις εκπομπές αερίων και να καλύψουν τις ανάγκες σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Όπως προαναφέρθηκε, αυτή η μελέτη εξετάζει τέσσερις διαφορετικούς δρόμους που μπορούν να οδηγήσουν σε μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα το 2050 και έναν πέμπτο όπου η Ευρώπη αποτυγχάνει στους στόχους της για την ενέργεια και το κλίμα. Οι ΑΠΕ είναι ήδη η φθηνότερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη και η μελέτη δείχνει ότι ένα ενεργειακό σύστημα που βασίζεται σε αυτές, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος των δικτύων, της αποθήκευσης κ.α., είναι μακράν το πιο προσιτό και άρα ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Διαβάστε ακόμη

Ηλεκτρονικές αποδείξεις: Τι πρέπει να κλείσει μέχρι τέλος 2025 για να μην έρθει καπέλο φόρου

Αγρότες: Συνεχίζεται και σήμερα το άνοιγμα διοδίων – Παραμένουν στα μπλόκα τα τρακτέρ (vid)

Teiichi Goto (Fujifilm Holdings Corporation): «Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον»

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα