Εν αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία συζητήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου, βρίσκονται οι Αραβες του Αστέρα για τη νέα πεντάστερη επένδυση η οποία σχεδιάζεται στη Μύκονο και συναντά τις αντιδράσεις της δημοτικής αρχής.

Ο δήμος Μυκόνου έχει προσβάλει με αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ το Προεδρικό Διάταγμα για την «Έγκριση του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) με την ονομασία «Τουριστική Ανάπτυξη στη Μύκονο» της Blue Iris AE, η οποία συνδέεται με την AGC, γνωστή από την επένδυσή της στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Η υπόθεση εκδικάστηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου στις 5.2.2021 και αναμένεται -και από τους επενδυτές- η έκδοση της σχετικής απόφασης.

Σημειωτέον ότι το δημοτικό συμβούλιο, την περασμένη εβδομάδα στις 26 Φεβρουαρίου γνωμοδότησε αρνητικά ως προς τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την επένδυση. Ωστόσο, στη συνέχεια, την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου, ήρθε η θετική γνωμοδότηση από την πλευρά του του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου. Το θέμα της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Blue Iris ήταν μεταξύ των θεμάτων στην τηλεδιάσκεψη του Περιφερειακού Συμβουλίου το οποίο γνωμοδότησε θετικά, κατά πλειοψηφία.

Το project

Το έργο, ύψους 60 εκατ. ευρώ, προβλέπει την κατασκευή και λειτουργία ξενοδοχείου 5 αστέρων, δυναμικότητας 192 κλινών, καταφυγίου τουριστικών σκαφών και υποστηρικτικών έργων, σε 61 στρέμματα στη θέση «Καραπέτης» Άνω Μεράς. Στην εγκατάσταση θα δημιουργηθεί υπαίθριο θέατρο 250 θέσεων, ενώ η μετακίνηση μέσα στο χωριό θα γίνεται με ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Από την στρατηγική -όπως έχει χαρακτηριστεί- επένδυση της Blue Iris αναμένεται να δημιουργηθούν 200 θέσεις εργασίας κατά τη λειτουργία της.

Η επένδυση, σύμφωνα με τους επενδυτές, αναμένεται να αναβαθμίσει περαιτέρω το τουριστικό προϊόν του νησιού: «Σκοπός της επένδυσης είναι να δημιουργηθεί ένα συγκρότημα με τις αρχικές αξίες της Μυκόνου που την έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, που καταστρέφονται σιγά-σιγά σε όλη την Μύκονο, και όχι ένα τουριστικό ξενοδοχείο όπως αυτά που υπάρχουν παντού. Το νέο συγκρότημα προτείνεται να μην έχει καμία σχέση με τα νέα πολυτελή ξενοδοχεία που έχουν κατασκευαστεί στη Μύκονο τα τελευταία χρόνια και απέχουν πολύ από το εκλεπτυσμένο και μοναδικό χαρακτήρα του νησιού, αλλά να ακολουθήσει όλα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της Μυκόνου που θα αναδειχθούν και θα αποτελέσουν έμπνευση και αναφορά για τον σχεδιασμό του ξενοδοχείου».

Όπως επισημαίνεται και στην ΜΠΕ, η επένδυση αποτελείται, κατά βάσιν, από «ένα μυκονιάτικο χωριό» με όλους τους αναγκαίους χώρους εξυπηρέτησης για το κοινό και τη διοίκηση, με δωμάτια σε ατομικά σπιτάκια διαφόρων μεγεθών, εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα, εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας, κέντρο ευεξίας κλπ., που θα θυμίζουν τη Χώρα της Μυκόνου και, γενικά, τη μυκονιάτικη αρχιτεκτονική.

Σε σχέση με το τελευταίο, ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, όπως υποστηρίζει η δημοτική αρχή που αντιτίθεται «για την προτεινόμενη διάταξη και μορφή των κατασκευαζόμενων μονώροφων και διώροφων κτιρίων του ξενοδοχειακού καταλύματος της Blue Iris τύπου «χωριό», πρέπει να τονισθεί εκ προοιμίου η πλήρης ασυμβατότητά τους με τη νήσο Μύκονο, που ουδέποτε ιστορικά είχε χωριά ή οικισμούς και η οποία μορφολογία των κατασκευαζόμενων βιλών της επένδυσης (σαν μικρή Χώρα της Μυκόνου) αντιστρατεύεται πλήρως τον παραδοσιακό χαρακτήρα του νησιού. Ποτέ στη Μύκονο δεν υπήρξαν οικιστικές πυκνώσεις.

Με το χωροταξικό σχέδιο του 1985, για πρώτη φορά έγιναν οι πρώτες συστάσεις οικισμών για λόγους διοικητικής οργάνωσης και εξυπηρέτησης των πολιτών και αυτοί οι οικισμοί ήταν ο Πλατύς Γυαλός, ο Ορνός, ο Τούρλος, ο Άγιος Στέφανος και η Άνω Μερά. Η προτεινόμενη συνεπώς τουριστική παρέμβαση επί τω σκοπώ κατασκευής κτιρίων σε διάταξη/προσομοίωση «μυκονιάτικου χωριού» με τον τρόπο που παρουσιάζεται στην ΜΠΕ είναι τελείως αλλότρια με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του νησιού, αλλοιώνει και διαβάλει την ιστορική συνέχεια της οικιστικής ιδιαιτερότητας της νήσου Μυκόνου και παρίσταται τελείως ξένη προς την αρχιτεκτονική του και το τοπίο της».

Η αντίθεση για τη μαρίνα

Αντιδράσεις από τον δήμο υπάρχουν- μεταξύ άλλων- και σε σχέση με τη διαμόρφωση καταφυγίου τουριστικών σκαφών 32 θέσεων ελλιμενισμού, για σκάφη αναψυχής μήκους μεγαλύτερου των 24m (super-yachts). Κατά τους επενδυτές, το καταφύγιο, «θα συμβάλλει στη διεύρυνση του τουριστικού προϊόντος του νησιού, δεδομένου ότι αποτελεί έναν τύπο υποδομής ο οποίος, ουσιαστικά, απουσιάζει από τη Μύκονο». Από την πλευρά του ο δήμος Μυκόνου ήδη όπως έχει προβάλει ενώπιον του ΣτΕ, είναι αρνητικός στην κατασκευή λιμένα στην θέση Καραπέτη διότι ο σχεδιασμός του θα προκαλέσει σοβαρότατη και ανεπανόρθωτη αλλοίωση του παρακτίου φυσικού περιβάλλοντος του νησιού και της παραλίας του Καραπέτη.

«Η πρόβλεψη κατασκευής καταφυγίου τουριστικών σκαφών τέτοιου μεγέθους στη θαλάσσια έκταση έμπροσθεν της επένδυσης παραβιάζει ευθέως τη συνταγματική υποχρέωση περί ήπιας, βιώσιμης ανάπτυξης των μικρών νησιών όπως η Μύκονος, καθώς και των παραδοσιακών οικισμών και αρχαιολογικών χώρων, στους οποίους συγκαταλέγεται ο οικισμός της Άνω Μεράς».

Επιπλέον, η κατασκευή του καταφυγίου θέτει σε κίνδυνο τα εντοπιζόμενα λιβάδια ποσειδωνίας στην ακτή έμπροσθεν της περιοχής επένδυσης, ενώ είναι γνωστό, ότι το κεντρικό Αιγαίο αποτελεί χώρο που εμφανίζεται η φώκια Monachus. Συγκεκριμένα, η φώκια Monachus ενδημεί στη γειτονική νησίδα Τραγονήσι σε περιοχή με την ονομασία Φωκόσπηλα σε απόσταση περίπου 2 ναυτικών μιλίων από την περιοχή της επένδυσης».

Διαβάστε ακόμα: 

Bloomberg: Η ΕΕ βρίσκεται μήνες μακριά από την υιοθέτηση του διαβατηρίου εμβολιασμού

Τζιμ Γιαννόπουλος: Έτσι μπορεί η Ελλάδα να εξελιχθεί σε πραγματικό «κρίκο» του Χόλιγουντ

«Στερεύει» η πηγή χρηματοδότησης από την Επιστρεπτέα Προκαταβολή