Προσκλητήριο για συνεργασία σε κάθε οινοποιό, σε κάθε φορέα, στην κυβέρνηση και τη συγκρότηση ενός στρατηγικού σχεδίου για το ελληνικό κρασί εν μέσω των μεγάλων προκλήσεων, απηύθηνε ο κ. Στέλλιος Μπουτάρης στην πρώτη του εμφάνιση ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου.

Σε μία φορτισμένη συναισθηματικά ομιλία κατά τη διάρκεια της χθεσινής ενημερωτικής εκδήλωσης ο κ. Μπουτάρης, συνεχιστής μίας οικογενειακής παράδοσης δεκαετιών, προσπάθησε να σκιαγραφήσει την πραγματική κατάσταση πίσω απ’ το “μύθο του ελληνικού κρασιού”, τις μεγάλες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά αλλά και τη μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική οικονομία.

«Το ελληνικό κρασί βρίσκεται στην πιο δυναμική στιγμή της ιστορίας του» επεσήμανε ο κ. Μπουτάρης. «Εύλογα οι επιτυχίες μπορεί να δίνουν την αίσθηση ότι είμαστε μεγάλοι. Όμως στην πραγματικότητα είμαστε ένας μικρός κλάδος σε απόλυτα νούμερα (συνολική έκταση αμπελώνων, κύκλος εργασιών), αλλά με μεγάλη πολιτιστική αξία και συνεισφορά στην εικόνα και ταυτότητα της χώρας διεθνώς», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον ίδιο «χρειάζεται ένα νέο εθνικό συμβόλαιο όπου το αμπέλι δεν είναι απλώς ένα αγροτικό προϊον αλλά ένα σύμβολο πολιτισμού, βιωσιμότητας και ταυτότητας. Ένα υπεραιωνόβιο αυτόρριζο αμπέλι στη Σαντορίνη που συνεχίζει μια αδιάλλειπτη αμπελοκαλλιέργεια 3500 ετών δεν είναι μέρος της κληρονομιάς μας; Δεν θα έπρεπε να προστατεύεται, όχι ως μουσειακό είδος, αλλά ως μέρος μιας στρατηγικής που να δίνει έμφαση ΚΑΙ στο βιώσιμο μέλλον του; Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν η επικαιροποίηση του στρατηγικού σχεδίου για το ελληνικό κρασί, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα, τις νέες προοπτικές, τις προκλήσεις. Και είναι κάτι που ήδη δουλεύουμε με την ΚΕΟΣΟΕ και την ΕΔΟΑΟ», σημείωσε ο κ. Μπουτάρης.

Η ανάγκη της συντονισμένης συλλογικής δράσης έρχεται όμως ακόμα πιο επιτακτικά στο προσκήνιο μπροστά στις πολλές και σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος διεθνώς. Συνθήκες όπως η κλιματική αλλαγή βγάζουν στην επιφάνεια αδυναμίες, αλλά και νοοτροπίες που πρέπει να αλλάξουν άμεσα και ριζικά.

Οι προκλήσεις

«Χωρίς αμπέλι δεν έχουμε κρασί. Χωρίς στρατηγική και επιχειρηματικό σχέδιο, δεν έχουμε αμπέλι», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπουτάρης υπογραμμίζοντας κάποια κρίσιμα στοιχεία για την αγορά. Σύμφωνα με αυτά ο ελληνικός αμπελώνας έχει έκταση περίπου στα 610.000 στρέμματα με πτωτική τάση, αποτελείται από πολλούς και μικρούς κλήρους (γύρω στα 4 στρέμματα), και η μέση ηλικία των αμπελουργών είναι στα 58 έτη χωρίς ισχυρή τάση ανανέωσης του δυναμικού!

«Την ίδια στιγμή», συνέχισε ο κ. Μπουτάρης, «η οινική νομοθεσία είναι τρομερά περίπλοκη και το κυριότερο, παρωχημένη σε πολλά σημεία. Όχι μόνο δεν βοηθάει ή δεν δημιουργεί υπεραξία αλλά πολλές φορές αποδεικνύεται εκτός τόπου και χρόνου. Επίσης δεν έχουμε στατιστικά στοιχεία του κλάδου και ένας από τους στόχους μας είναι η ενεργοποίηση του Παρατηρητηρίου Οίνου. Έπειτα ο κλάδος μας δεν είναι αυτοχρηματοδοτούμενος, όπως αντίστοιχες οργανώσεις σε άλλες χώρες πχ Αυστρία και Πορτογαλία, που είναι στα μεγέθη μας, και ο κλάδος εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση, ιδιαίτερα για την προώθησή μας στο εξωτερικό».

Ως συμπληρωματικά «μέτωπα» προς στρατηγική διαχείριση, σύμφωνα με τον κ. Μπουτάρη είναι ο συνεχώς αυξανόμενος ανταγωνισμός διεθνώς με ανάδειξη νέων χωρών «οινικών αποκαλύψεων», η νέα γενιά οινόφιλων που δημιουργεί νέα πρότυπα οινικής συμπεριφοράς και καταναλωτικών προτύπων ενώ η κατανάλωση κρασιού παρουσιάζει πτωτικές τάσεις ανά τον κόσμο -κυρίως στα νέα κοινά, η εκστρατεία ενάντια στο αλκοόλ που συχνά βάζει στο επίκεντρο το κρασί. Και όλα αυτά σε ένα γενικότερο περιβάλλον πολιτικοοικονομικής αστάθειας και σύγκρουσης, που προκαλούν αντιδράσεις όπως οι δασμοί της ομοσπονδιακής διοίκησης των ΗΠΑ.

«Μπορεί να ακούστηκα λίγο απαισιόδοξος, όμως είμαι φύσει αισιόδοξος. Γιατί πιστεύω στο ελληνικό κρασί, στη δουλειά των συναδέλφων, στις προοπτικές που έχουμε μπροστά μας παρά τις προκλήσεις, και στην άρτια συνεργασία με φορείς υψηλού κύρους διεθνώς, όπως ο CEEV. Θεωρώ απαραίτητη, όπως καταλάβατε, τη συνεργασία. Θεωρώ απαραίτητη τη στήριξη των αμπελουργών, των νέων επιστημόνων με έμφαση στην έρευνα και την καινοτομία. Θεωρώ απαραίτητη τη σύσταση ομάδων νέων ανθρώπων με δυναμική, με εξειδίκευση και φρέσκες ιδέες, που θα λειτουργούν όχι μόνο ως think αλλά και ως DΟ tanks, σε συγκεκριμένα αντικείμενα», τόνισε ο νέος Πρόεδρος του Συνδέσμου. Και συνέχισε: «είναι ένας κλάδος μικρός σε νούμερα αλλά μεγάλος σε αξία. Ένα σημαντικό κεφάλαιο για τον αγροδιατροφικό τομέα της χώρας, για την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Ανατροφοδοτείται και δημιουργεί συνεχώς νέες δυναμικές όπως για παράδειγμα ο οινοτουρισμός που πραγματικά μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών καθόλη τη διάρκεια του χρόνου και πέρα από τους συνήθεις προορισμούς. Και κυρίως να δώσει οικονομικό διέξοδα στα πιο μικρά οινοποιεία. Όπως γίνεται σε όλον τον κόσμο».

Σύνδεση με το παρελθόν

Η αξία της συνέχειας και της σύνδεσης του παρελθόντος με το μέλλον του ελληνικού κρασιού, αναδείχθηκε χθες μέσα από την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που έλαβε χώρα στο τέλος της εκδήλωσης, παρουσία των κκ Αμαλίας Παππά, Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας και Διευθύντριας Αρχειακής Έρευνας και Προβολής των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ), και Αμαλίας Γιαννακά, Προϊσταμένης Τμήματος Επεξεργασίας Αρχείων του ΓΑΚ.

Ένα έργο τεράστιας πολιτιστικής αξίας για την προστασία, διαφύλαξη και ανάδειξη των αρχείων του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, αλλά και αρχείων ιστορικών οινοποιείων, δημόσιων φορέων και προσωπικοτήτων του κλάδου που αποτυπώνουν την ιστορία του ελληνικού κρασιού. Το σύνθετο εγχείρημα έφεραν σε πέρας εκ μέρους του Σ.Ε.Ο., οι κκ. Ιωάννης Βογιατζής, τέως Πρόεδρος, και Θεόδωρος Γεωργόπουλος, καθηγητής Νομικής (Reims, Γαλλία) και Διευθυντής του Συνδέσμου, σε συνεργασία με την κ. Μαρία Δημητριάδου και τον κ. Τάσο Σακελλαρόπουλο, Επιμελήτρια και Υπεύθυνο, αντίστοιχα, των ιστορικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και με την συμβολή των φοιτητών Μυρτούς Παναγιωτοπούλου και Ανδρέα Λουμάκη, που εργάστηκαν για πολλούς μήνες για αυτή την προσπάθεια.

Ο Σύνδεσμος

Ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου (Σ.Ε.Ο.) ιδρύθηκε το 1995 ως συνέχεια του ιστορικού συνδέσμου ΣΕΠΤΟ (1949) που μετονομάστηκε σε ΣΕΒΟΠ το 1969. Είναι ο κύριος φορέας της Ελληνικής Οινοπαραγωγής εκφράζοντας μέσω των μελών και συνδεδεμένων μελών του, το 70% της παραγωγής, το 80% της εμπορίας και το 90% των εξαγωγών του Ελληνικού κρασιού. Απαριθμεί 127 μέλη, καθώς την τελευταία δεκαετία έχουν ενταχθεί 60 νέα μέλη. Επίσης στο Συμβούλιό του αντιπροσωπεύονται όλες οι Περιφερειακές Οργανώσεις του Τομέα. Η Μακεδονία (ΕΝ.Ο.Α.Β.Ε.), η Κεντρική Ελλάδα (ΕΝ.Ο.Α.Κ.Ε.), η Πελοπόννησος (ΕΝ.Ο.Α.Π.), οι Νήσοι Αιγαίου (ΕΝ.Ο.Α.Ν.Α.), η Θεσσαλία (ΕΝ.Ο.Α.ΘΕ.) η Κρήτη (Δ.ΟΝ.Η.). Βασικές προτεραιότητες του ΣΕΟ είναι ο εκσυγχρονισμός του αμπελουργικού θεσμικού πλαισίου, η προβολή του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό (Wines of Greece) και η προώθηση του Επώνυμου Ελληνικού Κρασιού στο εσωτερικό σε συνέργεια με τους φορείς του Τουρισμού, του Πολιτισμού και της Γαστρονομίας. «Θέλουμε ο Σύνδεσμος να συνεχίσει να είναι πρωτεργάτης στην ανάδειξη μιας κουλτούρας και μιας ειλικρινούς διάθεσης συνεργασίας», υπογράμμισε ο κ. Μπουτάρης θέτοντας στόχο να αυξηθούν τα μέλη του Συνδέσμου τουλάχιστον κατά 20% την επόμενη διετία και να φθάσει τα 150 μέλη.

Διαβάστε ακόμη

Δωδώνη: Με 110 εκατ. στην «τσέπη» πούλησε η CVC στους Σαράντηδες

Ελίν: Σταθερή πορεία εν μέσω στρεβλώσεων – Κανένα πρατήριο της εταιρείας στις λίστες των παραβατικών

Καυκάς: Από το μικρό μαγαζί στο Μαρκόπουλο, στην κορυφή της ελληνικής αγοράς (pics)

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα