Ο Φρανσουά Μπαϊρού κατηγορεί τα 19 εκατομμύρια άτομα άνω των 60 ετών της χώρας ότι έφεραν τα δημoσιονομικά στο χείλος του γκρεμού.
Φαίνεται ότι θα είναι άλλος ένας Γάλλος ηγέτης που θα πέσει θύμα της δύσκολης κατάστασης στη χώρα, αλλά δε θα παραδοθεί χωρίς να δώσει μάχη — αν και η μάχη αυτή είναι εναντίον των ηλικιωμένων.
Ο εργαζόμενος πληθυσμός αντιμετωπίζει «δουλεία», είπε, επειδή πρέπει να αποπληρώσει «δάνεια που έλαβαν με ελαφρότητα οι προηγούμενες γενιές».
Ο Μπαϊρού θέλει να επιβάλει περικοπές στον προϋπολογισμό ύψους 43,8 δισεκατομμυρίων ευρώ για να θέσει υπό έλεγχο τις γαλλικές δαπάνες. Ωστόσο, αντιμετωπίζει ένα σε μεγάλο βαθμό εχθρικό γαλλικό κοινοβούλιο, με την αριστερά και τη δεξιά να δηλώνουν ότι θα τον καταψηφίσουν στις 8 Σεπτεμβρίου.
Η πορεία της Γαλλίας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ, πιθανότατα θα ακολουθηθεί και από την υπόλοιπη ήπειρο.
Οι μη βιώσιμες οικονομικές συνθήκες της χώρας όχι μόνο απειλούν να παρασύρουν την υπόλοιπη ΕΕ σε μια κρίση χρέους όπως αυτή που συγκλόνισε την Ευρωζώνη πριν από μία δεκαετία, αλλά τα προβλήματα της Γαλλίας προμηνύουν ένα φαινόμενο που θα πλήξει σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αργά ή γρήγορα: ο πληθυσμός γερνάει, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότεροι εργαζόμενοι για να στηρίξουν έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό συνταξιούχων.
Ο γεννηθείς το 1951 Μπαϊρού κατηγορεί τους συνομήλικούς του boomers. Οι άνω των 60 ετών αποτελούν πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γαλλίας ― ένα ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί στο ένα τρίτο μέχρι το 2040. Είτε λαμβάνουν σύνταξη είτε πρόκειται να λάβουν σύνταξη, ασκώντας αυξανόμενη πίεση στο εκρηκτικό δημόσιο χρέος της Γαλλίας, το οποίο υπερβαίνει πλέον τα 3,3 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Ο κεντρώος πρωθυπουργός, σύμμαχος του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, έβαλε σε κίνδυνο τη φήμη του επιμένοντας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από την πορεία της δημοσιονομικής ορθότητας. Το ετήσιο κόστος των συντάξεων στη Γαλλία, ύψους 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, ισοδυναμεί με το 14% του εθνικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Το κόστος θα αυξηθεί κατά 50 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2035, ενώ μια δεκαετία αργότερα θα φτάσει το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ.
Ο Μπαϊρού, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και Παιδείας, ο οποίος έχει προσπαθήσει τρεις φορές να γίνει πρόεδρος, είναι από καιρό υποστηρικτής της εξυγίανσης των δημοσιονομικών. Ωστόσο, η τόσο προκλητική επίθεση εναντίον των ηλικιωμένων αποτελεί μια νέα τροπή.
Αυτό πιθανώς οφείλεται στο γεγονός ότι ξέρει ότι δεν έχει πια πολλά να χάσει. Ως τρίτος πρωθυπουργός της Γαλλίας μέσα σε ένα χρόνο, έχει υπηρετήσει λίγο λιγότερο από εννέα μήνες και δεν φαίνεται πιθανό να ξεπεράσει αυτό το διάστημα.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, το οποίο ο Μπαϊρού θεωρούσε κάποτε σύμμαχό του, του γύρισε την πλάτη λόγω της μεταρρύθμισης των συντάξεων — ένα ζήτημα που προκάλεσε αντιδράσεις μετά την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από 62 σε 64 έτη από την κυβέρνηση.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Μπαϊρού προειδοποίησε ότι οι νέοι θα είναι τα μεγαλύτερα θύματα του διογκούμενου χρέους.
«Όλα αυτά για να βοηθήσουμε… τους baby boomers, όπως λένε, οι οποίοι από αυτή την άποψη θεωρούν ότι όλα είναι μια χαρά», είπε σε τηλεοπτική συνέντευξη.
Έκτοτε έχει διευκρινίσει ότι ποτέ δεν υποστήριξε τη «στοχοποίηση των baby boomers» ― εκείνων που γεννήθηκαν μεταξύ 1946 και 1964, όταν ο μεταπολεμικός πληθυσμός εκτοξεύθηκε ― αλλά το μήνυμα είναι σαφές: η παλαιότερη γενιά πρέπει να σφίξει το ζωνάρι.
«Υπάρχει κίνδυνος κανιβαλισμού, όπου χρηματοδοτούμε το παρόν και το παρελθόν σε βάρος του μέλλοντος και το κάνουμε αυτό όλο και περισσότερο», είπε ο Μαξίμ Σμπαϊχί, συνεργάτης και πρώην διευθυντής του think tank Institute Montaigne.
«Οι Γάλλοι δεν έχουν συνείδηση της δημογραφικής κατάστασης στη Γαλλία, πιστεύουν ότι η Γαλλία είναι μια νεανική χώρα, ότι μπορούμε να σταματήσουμε να εργαζόμαστε στα 60, υπάρχει μια συλλογική φαντασίωση που είναι δύσκολο να αλλάξει», προσέθεσε. Αυτή η άγνοια, τόνισε, οδηγεί τη Γαλλία σε μια βίαιη, επώδυνη προσαρμογή του κοινωνικού της συστήματος.
Το κόστος των συντάξεων στη Γαλλία αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο των συνολικών κρατικών δαπανών. Η Ιταλία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που καταβάλλει μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με την οικονομία της. Οι συντάξεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το ήμισυ της αύξησης του δημόσιου χρέους της Γαλλίας κατά 839 δισεκατομμύρια ευρώ μεταξύ 2018 και 2023, προειδοποίησε ο πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών Ζαν-Πασκάλ Μποφρέ.
«Για εμάς τους millennials, η ομιλία του Μπαϊρού για τους boomers θα είναι ο Ροβεσπιέρος μας στη Συνέλευση της 8ης Θερμιδόρ», έγραψε ο Ρόναν Πλανσόν, δημοσιογράφος της συντηρητικής εφημερίδας Le Figaro, στο X, αναφερόμενος στο πώς ο Γάλλος επαναστάτης στάλθηκε στη γκιλοτίνα αφού κατήγγειλε τους συμπατριώτες του.
Οι συντάξεις αποτελούν από καιρό πολιτικό ταμπού, με τη Γαλλία να βιώνει σχεδόν πάντα διαμαρτυρίες στους δρόμους κάθε φορά που συζητείται μια αναθεώρηση. Νέες διαδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί για τις 10 Σεπτεμβρίου.
Ωστόσο, δεδομένης της γήρανσης του πληθυσμού της χώρας, οι πολιτικοί διστάζουν να αμφισβητήσουν μια ομάδα που αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο μέρος των ψήφων τους και που κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου και των αποταμιεύσεων της χώρας.
Σε σύγκριση με άλλα στοιχεία του προϋπολογισμού, οι συντάξεις είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προσαρμοστούν, δήλωσε ο Ιπολίτ ντ’ Αλμπίς, οικονομολόγος και καθηγητής στο ESSEC Business School.
Το 2024, το γαλλικό έλλειμμα ανήλθε στο 6,1% του ΑΕΠ — διπλάσιο από το 3% που επιτρέπεται σύμφωνα με τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Το Παρίσι προβλέπει ότι το έλλειμμα δε θα μειωθεί κάτω από το 3% μέχρι το 2029.
Ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρντ πρότεινε ότι η κατάσταση θα μπορούσε να επιδεινωθεί τόσο πολύ ώστε να απαιτηθεί η διάσωση της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο — μια λύση που συνήθως προορίζεται για καταστροφικές περιπτώσεις όπως η Αργεντινή. Λίγες ώρες αργότερα, μετά από μια μεγάλη αναταραχή στην χρηματιστηριακή αγορά, ανακάλεσε τα λεγόμενά του.
Όπως αναφέρει το Politico, oι αγορές γνωρίζουν ήδη πολύ καλά την ανησυχητική δημοσιονομική πορεία της Γαλλίας, η οποία έχει ήδη υποστεί υποβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας από τους μεγάλους οίκους αξιολόγησης. Τώρα, η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν το κόστος δανεισμού της ξεπεράσει αυτό της Ιταλίας, η οποία από καιρό είναι συνώνυμη με την απερίσκεπτη δαπάνη και το μη βιώσιμο χρέος.
Παρά ταύτα, αν και το συνταξιοδοτικό σύστημα της Γαλλίας είναι ανισόρροπο, από δημογραφική άποψη η χώρα είναι στην πραγματικότητα σε πολύ καλύτερη θέση από πολλές άλλες, με το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό γονιμότητας στην ΕΕ, με 1,7 γεννήσεις ανά γυναίκα. Η Ιταλία και η Ισπανία, για παράδειγμα, αντιμετωπίζουν ένα ακόμη πιο σοβαρό δημοσιονομικό γκρεμό καθώς ο πληθυσμός γερνά, με μόνο 1,1 έως 1,2 γεννήσεις ανά γυναίκα.
Διαβάστε ακόμη
Η τελική ευθεία για τον Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων
Tottis-Bingo: Πού ποντάρει ο «Βασιλιάς της σοκοφρέτας» για μία νέα χρονιά ρεκόρ
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.