«Οι αποφάσεις στις Βρυξέλλες, κυρίως όταν είναι δύσκολες πειθαρχούν σε ένα είδος βαλς τριών χρόνων: χρειάζονται τρεις σύνοδοι κορυφής, όχι λιγότερες, για να τερματιστούν με αποτέλεσμα» αναφέρει χαρακτηριστικά η γαλλική εφημερίδα.
Ο καθορισμός των βασικών υψηλότερων θέσεων της ΕΕ Προεδρία Επιτροπής, Συμβουλίου, Εξωτερικής Διπλωματίας αλλά και ΕΚΤ, πειθαρχεί σε αυτόν τον εμπειρικό κανόνα. Αφιερωμένο εκ νέου στην στελέχωση των «κορυφαίων ηγετικών θέσεων» της ΕΕ», το δείπνο της 20 Ιουνίου επέτρεψε τελικά τον αποκλεισμό ονομάτων. «Συμπεράναμε ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία για κανέναν από τους υποψηφίους επικεφαλής των λιστών ούτε στο Συμβούλιο, ούτε στο Κοινοβούλιο (όπου και θα πρέπει να λάβουν την πλειοψηφία) δήλωσε ο Ντόναλντ Τουσκ.
Ο Εμανουέλ Μακρόν, πηγαίνοντας πιο μακριά ,επιβεβαίωσε ενώπιον των 28- με την Τερέζα Μέι να παρευρίσκεται αλλά συμβολικά- ότι «τα τρία ονόματα των «spitzenkandidaten για την Προεδρία της Επιτροπής αποκλείστηκαν: «είναι φανερό ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία στο τραπέζι του Συμβουλίου με τον ίδιο τρόπο που σήμερα το πρωί φάνηκε καθαρά ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία για τον Μάνφερντ Βέμπερ στο Ευρωκοινοβούλιο».
Η «συμβολική θανάτωση του Βέμπερ” ξεκίνησε από το πρωί της Πέμπτης όταν ο Φιλόπ Λαμπέρτς της ηγεσίας των Πρασίνων, δήλωνε ότι Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι είχαν ολοφάνερα «εκθρονίσει» τον επίσημο υποψήφιο του ΕΛΚ από το τέλος του. Ο Μακρόν δήλωσε «όχι έκπληκτος» από την απόφαση- που ήλπιζε- των δύο κομμάτων.
«Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τη διαδικασία του επικεφαλής υποψηφίου και να στηρίξουμε τον υποψήφιό μας» δήλωνε ο Τζόζεφ Ντόιλ, επικεφαλής του ΕΛΚ.
Το ζήτημα αποτελούσε προειδοποίηση ότι θα τον υπερασπιζόταν μέχρι το τέλος; Μολονότι το ΕΛΚ παραμένει πρώτο στο ευρωπαϊκό ημικύκλιο δεν μπορεί πλέον να υποκρίνεται ότι μπορεί να επιβάλλει μόνο του τη γνώμη του για τα κορυφαία αξιώματα. Πρέπει να στηριχτεί από σοσιαλδημοκράτες αλλά και τους ενδυναμωμένους φιλελεύθερους.
Το παιχνίδι αυτό της «σφαγής» της Πέμπτης δεν είχε ένα μόνο θύμα, γράφει η γαλλική εφημερίδα. Η Μαργκρέτ Βεστάγκερ , η εξαιρετική Επίτροπος ανταγωνιστικότητας μοιάζει να έχει αποκλειστεί από την διαδοχή. Επικεφαλής της λίστας των Φιλελευθέρων ήταν ένα από τα φαβορί του γάλλου Προέδρου. Ίδια λογική αποκλεισμού και για τον Φράνς Τίμμερμανς. Θα αποκτήσουν άραγε κάποια άλλη θέση ευθύνης;
Οι αρμόδιοι έχουν πλέον 8 μέρες για να συντονιστούν και να δώσουν μια λίστα τεσσάρων πέντε ονομάτων, γνωρίζοντας ότι η θέση του Προέδρου της Επιτροπής θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου. «Χρειαζόμαστε κοινή θέση ενώπιον του Κοινοβουλίου» ανέφερε η Μέρκελ.
Με αυτή την εξέλιξη το όνομα του Μισέλ Μπαρνιέ – ο οποίος ανήκει στους Ρεπουμπλικάνους αλλά είναι συμβατός με τον Μακρόν, αναδεικνύεται λίγο περισσότερο. Επίσης έχει την εκτίμηση των ηγετών και επιρροή στο Κοινοβούλιο.
Την Πέμπτη ωστόσο ακούγονταν και άλλα ονόματα (Γκραμπάρ Κιτάροβιτς -Αντρέι Πλένκοβιτς ακόμα και Ντόναλντ Τούσκ ο ίδιος το διέψευσε-για την Επιτροπή και ο Σαρλ Μισέλ για το Συμβούλιο) δίνοντας την εντύπωση ότι το παιχνίδι παραμένει εξ ολοκλήρου ανοιχτό.
Αποδεικνύεται τέλος ότι μια γαλλογερμανική συμφωνία παραμένει αναγκαία αλλά όχι ικανή προϋπόθεση για να συμφωνηθεί το όνομα του νέου Προέδρου της Επιτροπής.