Η απόφαση του Πεκίνου να παγώσει τις εισαγωγές σιδηρομεταλλεύματος από την Αυστραλία και οι εμπορικές εντάσεις με τις ΗΠΑ στον αγροτικό τομέα –ιδίως στη σόγια– επιτάχυναν μια αναδιάταξη που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Παργανά, αναλυτή του ναυλομεσιτικού οίκου INTERMODAL, «η Κίνα είναι αντιμέτωπη με πολιτικό ρίσκο σε δύο στρατηγικά της προϊόντα και ενισχύει τη συνεργασία της με τη Βραζιλία, έναν προμηθευτή με κλίμακα, αξιοπιστία και αυξανόμενη διπλωματική σύγκλιση».
Η μετατόπιση αυτή, εξηγεί δεν είναι προσωρινή: πρόκειται για μια μακροχρόνια στροφή στις κινεζο-βραζιλιάνικες σχέσεις, που επεκτείνεται πέρα από το εμπόριο και αγγίζει τη διπλωματία, τις επενδύσεις και τα πρότυπα βιωσιμότητας.
Στον αγροτικό τομέα, η τάση είναι ξεκάθαρη. Οι εμπορικές αβεβαιότητες και οι δασμοί ώθησαν τους Κινέζους αγοραστές να βασιστούν περισσότερο στη βραζιλιάνικη σόγια, όπου η παραγωγική ικανότητα και οι υποδομές έχουν αναβαθμιστεί σημαντικά.
«Οι Βραζιλιάνοι εξαγωγείς έχουν προσαρμόσει την εφοδιαστική αλυσίδα τους ώστε να εξυπηρετούν την κινεζική ζήτηση με ταχύτητα και συνέπεια», επισημαίνει ο Παργανάς, προσθέτοντας ότι «η στροφή αυτή δεν είναι μιας σεζόν, αλλά διαρθρωτική».
Η απαγόρευση μεταφορών που συνδέονται με την BHP αυξάνει το κόστος εξάρτησης από την Αυστραλία, την ώρα που το Πεκίνο επιδιώκει μεγαλύτερο έλεγχο στην αγορά πρώτων υλών – μέσω διαφοροποίησης προμηθευτών, επιρροής στις τιμές και νομισματικής ανεξαρτησίας.
«Το μήνυμα είναι σαφές», τονίζει ο Γιάννης Παργανάς: «Διαφοροποίηση πηγών, ενίσχυση αξιόπιστων συνεργασιών και μείωση της έκθεσης σε πολιτικούς κινδύνους».
«Στρατηγική σύγκλιση Κίνας – Βραζιλίας»
Η συνεργασία των δύο χωρών βρίσκεται, σύμφωνα με τον Γιάννη Παργανά, στο ισχυρότερο σημείο των τελευταίων δεκαετιών. Οι επαφές υψηλού επιπέδου έχουν εξελιχθεί σε πρακτική συνεργασία στο πλαίσιο των BRICS, με κοινές θέσεις σε διεθνή φόρα και επιτάχυνση εγκρίσεων για εμπορικές συναλλαγές.
«Η σχέση Κίνας–Βραζιλίας θεμελιώνεται πλέον στη σταθερότητα και την αμοιβαία κυριαρχία, προσφέροντας προβλεψιμότητα μέσα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον», σχολιάζει.
Η μετατόπιση αυτή έχει βαθιές συνέπειες για τη ναυτιλία, τονίζει ο αναλυτής. Οι μεγαλύτερες αποστάσεις μεταφοράς από τη Βραζιλία προς τα κινεζικά λιμάνια αυξάνουν τα tonne-miles σε ξηρό και υγρό φορτίο.
«Η αντικατάσταση αυστραλιανού σιδηρομεταλλεύματος με βραζιλιάνικο επιμηκύνει τους κύκλους των Capesize, σφίγγει τη διαθεσιμότητα πλοίων στον Ατλαντικό και ενισχύει τα premium ρίσκου και καιρού στα βραζιλιάνικα τερματικά», εξηγεί ο Παργανάς.
Παράλληλα, η αυξημένη εξάρτηση από τη Βραζιλία αναδιαμορφώνει τη ζήτηση σε Panamax και Supramax, ενώ στη ναυτιλία πετρελαίου, ο άξονας Βραζιλία–Κίνα καθιερώνεται ως νέα βασική διαδρομή VLCC.
Ο Παργανάς καταλήγει πως, παρά τις βραχυπρόθεσμες προκλήσεις, η κατεύθυνση είναι σαφής:
«Η Κίνα επιδιώκει ανθεκτικότητα μέσω διαφοροποίησης· η Βραζιλία μετατρέπει τη γεωπολιτική ένταση σε εμπορική ευκαιρία. Και για τη ναυτιλία, αυτή η νέα ισορροπία σημαίνει περισσότερα μίλια, νέα μοτίβα μεταφοράς και ενισχυμένο ρόλο του Ατλαντικού».
Διαβάστε ακόμη
Βρυξέλλες: Ερχεται «ευρω – φόρος» έως και 3 ευρώ στα τσιγάρα
Από το εξωτερικό το 25% της πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.