Η τρέχουσα πανδημία επέτεινε τις παγκόσμιες διακυμάνσεις και τοπικά επιχειρηματικά περιβάλλοντα συνεχίζουν να εμποδίζουν την ανάπτυξη, ενώ το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο αλλάζει ραγδαία. Κάθε κρατικό οικονομικό μοντέλο και επιχειρηματικό σχήμα για να επιτύχει το όραμά και το σχεδιασμό του βασίζετε στην αξιοπιστία της ομάδας και των ανθρώπων.
Δραστηριοποιούμενος σε έναν πλέον προβεβλημένο χώρο, με δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια οικονομία , την ελληνική ναυτιλία, είναι εύλογο να αναρωτηθώ για τι στους λοιπούς τομείς της ελληνικής οικονομία δεν υπάρχει ανάλογη δραστηριότητα παγκοσμίου βεληνεκούς.
Η ελληνική κοινωνία προσπάθησε μεταπολεμικά να επιτύχει ραγδαία μετάβαση από μια αγροτική κοινωνία σε ένα έθνος που σταδιακά θα αναπτυσσόταν και σε άλλους τομείς τους . Πέραν του τουρισμού , της απαραίτητης βιομηχανικής και βιοτεχνικής ανάπτυξής για εσωτερική κατανάλωση, με μονή εξαίρεση τη ναυτιλία , δεν προσανατολίστηκε στην ανάπτυξη δράσεων προηγμένης τεχνολογίας. Απαραίτητο συστατικό της είναι φυσικά η επιστήμη. Στη ναυτιλιακή βιομηχανία , σε ιδιωτικά και δημοσιά ιδρύματα ( κυρίως σε ιδιωτικές εταιρίες παραναυτιλιακες και ναυτιλιακές ) παρουσιάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες έντονη εξωστρέφεια και ανάγκη να εφαρμοστούν οι πλέον καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις για να ανταγωνιζόμαστε σε παγκόσμιο επίπεδο , άλλους οικονομικούς γίγαντες.
Στο μεταξύ σχεδόν σε όλους του υπολοίπους τομείς της οικονομίας διαρρήξαμε σημαντικού κρίκους στην αλυσίδα της επιχειρηματικής εξωστρέφειας, και ενώ έχουμε καταρτισμένο προσωπικό , δεν είμαστε high tech έθνος . Δεν αναπτύσσουμε τις υποδομές μας με ιδιά μέσα, δεν ενθαρρύνουμε αποφοίτους να ερευνήσουν και να περάσουν την εφαρμογή των αποτελεσμάτων τους στο επιχειρείν, και τέλος δεν ενισχύουμε και τα πολιτισμικά μας θεμέλια μέσω τής οικονομικής μας ευμάρειας. Αυτοπεριοριζόμαστε και ανταγωνιζόμαστε, πέρα ελαχίστων εξαιρέσεων μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών μας , λαμβάνοντας υπόψη μόνο εσωτερικά σημεία αναφοράς, και όχι παγκόσμια.
Και εδώ έρχεται η αντίφαση. Έχουμε ένα παγκόσμιο στίγμα που παρουσιάζεται κυρίως μέσα από τους καταρτισμένους επαγγελματίες/αποφοίτους οι οποίοι εξοπλίζονται με τις καλύτερες δυνατές βάσεις, και έχοντας σε πολλές περιπτώσεις έμφυτ το πνεύμα της επιχειρηματικότητας, διαπρέπουν στις περισσότερες διεθνείς ευκαιρίες που τους δίνονται. Διεθνής χώρος είναι και η ναυτιλία. Στους ιδίους οργανισμούς τυγχάνει να απασχολούνται, άνθρωποι που έχουν βαθιά γνώση της επιστήμης αλλά και ανθρώπου που είναι «δεξιοτέχνες» στο παγκόσμιο επιχειρηματικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Αυτοί προσφέρουν στους επιστημονικά προσανατολισμένους την επιχειρηματική πυξίδα και το περιβάλλον που θα αναπτυχθούν. Δίνουν πρακτικά τη δυνατότητα στον επιστήμονα να εμπορευματοποιήσει την θεωρητική / τεχνολογική του εμπειρία, ακόμα και την απαραίτητη βοήθεια για να εμπορευματοποιήσει την εφεύρεσή του. Οι επιστήμονες παράγουν λαμπρές ιδέες, ωστόσο δεν είναι απαραίτητο ότι ίδιοι μπορούν να τις κεφαλοποιησουν οικονομικά και εμπορικά.
Απαραίτητος είναι ο ρόλος του κράτους που πρέπει να δημιουργήσει το κατάλληλο οικοσύστημα ώστε υπάρχουσες και νεοφυείς επιχειρήσεις, να τις συνδέσει με τον ακαδημαϊκό χώρο και παράλληλα να βοηθήσει να εμπορευματοποιήσουν το προϊόν τους.
Και εδώ καταλήγουμε σε ένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα , ότι για να διασφαλιστεί η κοινωνική και η οικονομική ευημερία, το ανθρώπινο μυαλό μέσω της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί και μόνο να το επιτύχει. Όλες οι χώρες του κόσμου, που ανήκουν στην ομάδα των ευημερουσών κρατών, συνδέονται άμεσα με τις επιστημονικές και τεχνολογικές τους ικανότητες που πηγάζουν από την ανθρώπινή σκέψη .
Έτσι λοιπόν ο πρωταρχικός φυσικός μας πόρος πρέπει ναι είναι το ανθρώπινο μυαλό.
* O Διονύσης Χριστοδουλόπουλος είναι διευθύνοντας σύμβουλος της MAN Energy Solutions
Διαβάστε ακόμη:
Κρας τεστ για την αγορά τα… self test
Το (πικρό) στόρι του Ναυαγίου της Ζακύνθου με 4.000 επισκέπτες τη μέρα και χωρίς οδό διαφυγής