«Δεν είχα δει ποτέ μου θάλασσα. Τώρα σαλπάρω και θα γίνω καπετάνιος»: αυτός είναι ο τίτλος του κεντρικού θέματος στην ιστοσελίδα της «ΜΕΤΑδρασης», της ΜΚΟ που συμβάλλει στην υποδοχή και ένταξη προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα.

Το θέμα παρουσιάζει την ιστορία του 22χρονου Αλί Σινά από το Αφγανιστάν, που έφτασε στη Λέσβο το 2016, φοιτά σε σχολή ναυτικής εκπαίδευσης στον Πειραιά και σύντομα θα ξεκινήσει την καριέρα του ως καπετάνιος.

Η ιστορία του Α. Σινά είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση του πώς οι μετανάστες μπορούν να συμβάλλουν σε κρίσιμους τομείς της εθνικής οικονομίας– όπως η ναυτιλία- ακόμα και αν δεν είναι «υψηλά εξειδικευμένοι».

Ο Αλί Σινά, μετανάστης από το Αφγανιστάν, που σπουδάζει για να γίνει καπετάνιος με τη βοήθεια της ΜΕΤΑδρασης, πηγή: https://metadrasi.org/

Οι «κοντόφθαλμες» πολιτικές

Η παγκόσμια καινοτομία έχει «κολλήσει», οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών υποφέρουν από έλλειψη προσωπικού και επιχειρηματικής έμπνευσης, ενώ οι μεταναστευτικές πολιτικές ακολουθούν «κοντόφθαλμη» πολιτική, κυνηγώντας μόνο «υψηλά εξειδικευμένους εργαζόμενους» από το εξωτερικό.

Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης ‘A new migration strategy for growth and innovation’ της πολυεθνικής Boston Consulting Group, που προτείνει ριζική αλλαγή στις μεταναστευτικές πολιτικές των ανεπτυγμένων κρατών, εισάγοντας τον Παγκόσμιο Δείκτη Μετανάστευσης Ταλέντων (Global Talent Migration Index – GTMix).

Στον δείκτη αυτό καταγράφονται οι επιδόσεις συνολικά 200 χωρών- μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- σε κρίσιμους τομείς της μεταναστευτικής πολιτικής:

– την ποσότητα των μεταναστών που φιλοξενούν. Ο παράγοντας αυτός έχει δύο συνιστώσες: τον συνολικό αριθμό των ξένων εργαζομένων σε μια χώρα (ονομάζεται “μέγεθος/ size”) και το παγκόσμιο μερίδιο των μεταναστών υψηλής εκπαίδευσης (ονομάζεται “έλξη/pull”).

«Οι έρευνες δείχνουν ότι πέρα από την κάλυψη κενών θέσεων εργασίας, οι μετανάστες διαφορετικού μορφωτικού επιπέδου τροφοδοτούν την καινοτομία και ξεκινούν δικές τους επιχειρήσεις σε ποσοστά που ξεπερνούν εκείνα των γηγενών εργαζομένων» αναφέρει η μελέτη. «Οι μετανάστες αποτελούν περίπου το 15% των εργαζομένων στις ΗΠΑ, αλλά αντιπροσωπεύουν το 25% των επιχειρηματιών και το 25% των εφευρετών. Επιπλέον, αντί να εκτοπίζουν ή να υποβαθμίζουν τους γηγενείς εργάτες, οι μετανάστες συχνά οδηγούν τα εγχώρια ταλέντα σε υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας» τονίζουν οι συγγραφείς.

– την ποιότητα. Ο παράγοντας αυτός αποτελείται από δύο υποπαράγοντες: την ποικιλομορφία (ποικιλία εθνικών προελεύσεων) και την πολυπλοκότητα (βαθμός στον οποίο οι μετανάστες εισάγουν προηγμένη τεχνογνωσία σε παραγωγικές εργασίες, όπως γεωργία, ανακύκλωση, ανάπτυξη νέων προϊόντων ή υπηρεσιών).

– τη συνδεσιμότητα όχι μόνο των μεταναστών που φιλοξενεί κάθε χώρα (immigrants) αλλά και των δικών της πολιτών που έχουν μεταναστεύσει σε άλλες χώρες (emigrants).

Οι επιδόσεις σε κάθε ένα από τους έξι παράγοντες οδηγούν στη συνολική κατάταξη των χωρών στον δείκτη GTMix.

Όσο πιο ψηλά βρίσκεται μία χώρα, τόσο αποτελεσματικότερη μεταναστευτική πολιτική ακολουθεί και τόσο περισσότερο επωφελείται η εθνική της οικονομία από τις μεταναστευτικές ροές.
Στην πρώτη δεκάδα του δείκτη βρίσκονται ΗΠΑ, Γερμανία, Αυστραλία, Ην. Βασίλειο, Ελβετία, Καναδάς, Ισραήλ, Νέα Ζηλανδία, Ισπανία και Γαλλία.

Οι χαμηλές επιδόσεις της Ελλάδας

Η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη ομάδα των χωρών που εξετάστηκαν, δηλαδή στις θέσεις μεταξύ 31-40 και συγκεκριμένα στην θέση 31, έχοντας χάσει 11 θέσεις σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση του 2000.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μελέτης, μια βελτίωση 10 μονάδων στον δείκτη GTMix μεταφράζεται κατά μέσο όρο σε αύξηση 21% του ΑΕΠ ανά κάτοικο και 40% του συνολικού αριθμού διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της χώρας.

«Προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος της μετανάστευσης ως μοχλός ανάπτυξης και καινοτομίας στην Ελλάδα, είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός των χρήσιμων δεξιοτήτων ούτως ώστε να περιλαμβάνει και τις τεχνικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την αναβάθμιση των υποδομών και των υπηρεσιών αλλά και την κάλυψη κενών θέσεων σε τομείς ζωτικής σημασίας για την οικονομία, όπως ο τουρισμός» τόνισε ο Χρυσός Καβουνίδης, διευθύνων σύμβουλος της BCG Athens.

Από τα μέσα του 2022, οι 30 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου αντιμετωπίζουν ένα ιστορικά υψηλό κενό απασχόλησης, με περίπου 30 εκατομμύρια ακάλυπτες θέσεις εργασίας, που αντιστοιχούν συνολικά σε 1 – 3 τρισεκατομμύρια δολάρια χαμένης παραγωγικότητας ετησίως.

Συγκεκριμένα, οι θέσεις εργασίας στον τομέα του εμπορίου και των υπηρεσιών προβλέπεται να πολλαπλασιαστούν την επόμενη δεκαετία, ωστόσο οι μεταναστευτικές πολιτικές αποκλείουν την έλευση μεταναστών που είναι διατεθειμένοι να καλύψουν αυτά τα κενά.

Στην ίδια ομάδα της κατάταξης του δείκτη GTMix ακολουθούν –μετά την Ελλάδα- Κίνα, ΗΑΕ, Φιλιππίνες, Ουκρανία, Κατάρ, Κύπρος, Ρουμανία, Μαλαισία και Κροατία.

Διαβάστε ακόμη

Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Φορολογικά κίνητρα για επιχειρήσεις με χρηματιστηριακές «βλέψεις»

Προσλήψεις: Έρχονται οι προκηρύξεις για τους επιτυχόντες στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ

Bloomberg: Ο Μητσοτάκης λαμβάνει ψήφο εμπιστοσύνης – Ανοιχτός ο δρόμος για την οικονομική πολιτική του

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ