του Κωστή Πλάντζου

Σε διαφορετικό μήκος κύματος κινούνται κυβέρνηση και ευρωπαϊκοί θεσμοί, για το θέμα της εξόδου από τα Μνημόνια. Ενώ και οι δύο πλευρές επιθυμούν για πολιτικούς λόγους να πάρει τέλος η πολύχρονη παραμονή της Ελλάδας στο καθεστώς των Μνημονίων, παράγοντας των Βρυξελλών ξεκαθάριζε με έμφαση σε συνομιλητές του πως «εμείς δεν μιλάμε για καθαρή έξοδο, εμείς μιλάμε για επιτυχή ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος». Παραπέμπει δηλαδή στο παζάρι που τώρα ξεκινάει για το «υβριδικό Μνημόνιο» ή όπως αλλιώς αυτό ονομαστεί αφού, όπως έλεγε άλλη πηγή που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις «οι Ευρωπαίοι είμαστε ικανότατοι να βρίσκουμε τις κατάλληλες λέξεις που θα χρησιμοποιήσουμε κάθε φορά ώστε να μην δημιουργείται πρόβλημα σε κανέναν».

Ειδικά οι Ευρωπαίοι δανειστές θεωρούν σαν τεράστια επιτυχία, απλώς και μόνον την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος, θυμίζοντας πώς το 1ο Μνημόνιο ναυάγησε και το 2ο Μνημόνιο είχε διακοπεί βίαια το 2015. «Δεν ξέρουμε πώς θα τελειώσει το ελληνικό Πρόγραμμα, δεν έχει κλείσει κανένα ως τώρα, κινούμαστε σε αχαρτογράφητα νερά» έλεγαν με νόημα πηγές των θεσμών στο newmoney.gr, μη μπορώντας να κρύψουν την ανάγκη που και αυτοί έχουν για να κλείσει όπως κι όπως το κεφάλαιο «ελληνικό Μνημόνιο».

«Απελθέτω το πικρόν ποτήριον» από την κυβέρνηση…

Το θέμα της μεταμνημονιακής εποπτείας είναι μέρος της συνολικής συμφωνίας για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, μένει ακόμα δύσκολος δρόμος, με την κυβέρνηση μάλιστα, αντί να εντείνει τις προσπάθειές της να υλοποιηθούν τα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης για να κλείσει η συμφωνία, ετοιμάζεται να ζητήσει από τους δανειστές να ενταχθούν οι εκκρεμότητες στο μεταμνημονιακό πλαίσιο εποπτείας. Και αυτό γιατί προσπαθεί να αποφύγει τις δυσάρεστες συγκρούσεις με συνδικαλιστές ομάδες, αλλά και στο εσωτερικό της, για θέματα δημοσίου, ιδιωτικοποιήσεων κλπ.

Από τα 88 τελευταία προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου, τουλάχιστον 11 δυσκολεύουν πολιτικά την κυβέρνηση –περισσότερο ίσως και από τις μειώσεις συντάξεων ή τις αυξήσεις φόρων που ως τώρα επέβαλε. Η πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και ιδίως η αξιολόγηση στο δημόσιο συναντούν τις αντιδράσεις συνδικαλιστών και βουλευτών, με αποτέλεσμα να τα συναρμόδια υπουργεία να θέλουν να τα τρενάρουν. Δύσκολα έτσι θα έχουν ολοκληρωθεί έως το Eurogroup της 24ης Μαΐου ή ακόμα και μέχρι το κρίσιμο Eurogroup της 21ης Ιουνίου, όπου θα πρέπει να επιτευχθεί συνολική συμφωνία για την Ελλάδα (4η αξιολόγηση, ελάφρυνση χρέους, μεταμνημονιακή μορφή επιτήρησης).

Επιπλέον υπάρχουν  πολλές εκκρεμείς δράσεις του 3ου Μνημονίου στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων όπως τα νέα καζίνο σε Ελληνικό και Βόρεια Προάστια, η κινητικότητα στο Δημόσιο, αλλά και το Κτηματολόγιο, θεωρείται αδύνατο να ολοκληρωθούν στο 100% μέχρι το τέλος του τρέχοντος προγράμματος.

Οι Ευρωπαίοι προεξοφλούν ότι πολλά θέματα θα μείνουν στη μέση, για αυτό και ο Επίτροπος Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί ζήτησε να είναι «σχεδόν όλα» έτοιμα έως το Eurogroup του Μαΐου.

Αγκάθι θεωρείται και το παζάρι για τη μείωση του αφορολογήτου ορίου και τα «αντίμετρα», που εκ των πραγμάτων θα συζητηθούν και θα κριθούν την τελευταία στιγμή,  τον Ιούνιο του 2018, επειδή το ΔΝΤ θέλει να πάρει στα χέρια του τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 1ο τρίμηνο του 2018, τα οποία θα ανακοινωθούν στις 4 Ιουνίου.