Π ροσκλητήριο… αλά ιταλικά σε ξένους πολυεκατομμυριούχους και κροίσους, προκειμένου να μεταφέρουν τη φορολογική έδρα τους στην Ελλάδα, ετοιμάζεται να στείλει το υπουργείο Οικονομικών.

Με δέλεαρ την ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση, θα τους καλέσει να επιλέξουν την Ελλάδα ως φορολογική έδρα, κομίζοντας μέρος από τα κεφάλαια και τις επενδύσεις τους στη χώρα μας. Οι σχετικές διατάξεις θα συμπεριληφθούν στο φορολογικό νομοσχέδιο, που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή σε περίπου έναν μήνα.

Το σχέδιο πρωτακούστηκε ως προεκλογική εξαγγελία της κυβέρνησης, αλλά τώρα σχηματοποιείται. Σύμφωνα με πληροφορίες του «business stories», το οικονομικό επιτελείο, αφού εξέτασε τι ισχύει σε σειρά ευρωπαϊκών χωρών (Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος, Πορτογαλία κ.ά.), κατέληξε στην απόφαση να υιοθετήσει τον θεσμό του «διαμένοντος μη κατοίκου» («Non Domiciled Resident» ή «Non-Dom») με βάση το επιτυχημένο μοντέλο της γειτονικής Ιταλίας.

Τι προσδοκά η κυβέρνηση και ποιος πάμπλουτος θα επιλέξει την Ελλάδα για να μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία εδώ;

«Η συγκυρία είναι ιδανική», λένε στο οικονομικό επιτελείο, καθώς οι φορολογικοί παράδεισοι περιορίζονται (προ ημερών βγήκε από τον σχετικό κατάλογο και η Ελβετία), ενώ η απειλή ενός άτακτου Brexit ανησυχεί πολλούς και σύμφωνα µε πρόσφατη έκθεση της εταιρείας παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών Knight Frank, φέτος -για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια- το 26% των πολυεκατοµµυριούχων του πλανήτη σχεδιάζει να αλλάξει χώρα! Αυτό το ποσοστό-ρεκόρ έχει κινητοποιήσει τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, που επιδιώκουν να προσελκύσουν ένα μέρος από τους κροίσους και τον πλούτο τους στο έδαφός τους.

Ο θεσμός του «Non-Dom» αφορά τη θέσπιση ενός ελκυστικού φορολογικού πλαισίου για το σύνολο των εισοδημάτων που αποκτά ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ανά τον κόσμο προκειμένου να μεταφέρει τη φορολογική του έδρα σε άλλη χώρα. Το ιταλικό μοντέλο, στο οποίο καταλήγει η κυβέρνηση, προβλέπει σταθερή καταβολή εφάπαξ ετήσιου φόρου 100.000 ευρώ για το παγκόσμιο εισόδημα του φορολογουμένου και 25.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς του. «Αυτό ταιριάζει στα χαρακτηριστικά που έχει η χώρα μας περισσότερο από διάφορα άλλα», λένε αρμόδιες πηγές.

Για να ενταχθεί κανείς (είτε φυσικό πρόσωπο, είτε επιχείρηση) σε αυτό το φορολογικό καθεστώς οι προϋποθέσεις είναι:

1. Να μεταφέρει τη φορολογική έδρα του στην Ιταλία.
2. Να υπήρξε φορολογικός κάτοικος άλλων χωρών για τουλάχιστον 9 από τα 10 φορολογικά έτη που προηγούνται του έτους για το οποίο ζητεί να ενταχθεί στο καθεστώς «Non-Dom».

Τα κριτήρια ένταξης στο ειδικό φορολογικό καθεστώς είναι:

  • Να διαμένει, να έχει φορολογική κατοικία στην Ιταλία ή να είναι δηλωμένος στο μητρώο των μόνιμων κατοίκων της χώρας για το μεγαλύτερο μέρος του φορολογικού έτους, δηλαδή για τουλάχιστον 183 ημέρες, ακόμα και εάν οι ημέρες αυτές προκύπτουν αθροιστικά στη διάρκεια του έτους και δεν είναι συνεχόμενες.
  • Να παραμείνει στην Ιταλία ώσπου να επιβεβαιωθεί η κατοικία του, κάτι για το οποίο απαιτούνται περίπου 6 εβδομάδες.

Το ευνοϊκό καθεστώς λήγει ύστερα από 15 χρόνια, δεν ανανεώνεται μετά την πάροδο της περιόδου αυτής και μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή εάν το ζητήσει ο ενδιαφερόμενος, χωρίς όμως να υπάρχει έπειτα δυνατότητα επανένταξης. Το μεγάλο πλεονέκτημα του ιταλικού μοντέλου είναι ότι επειδή δεν υπάρχει φορολογική κλίμακα και το ποσό του φόρου είναι σταθερό ανεξαρτήτως εισοδήματος, όσο μεγαλύτερη είναι η περιουσία τόσο αυξάνεται το όφελος. Οι φορολογούμενοι υποχρεούνται να περνούν έναν συγκεκριμένο αριθμό ημερών στη χώρα στην οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα.

Ετσι, η χώρα αντλεί πρόσθετα έσοδα με τη μορφή έμμεσων φόρων, εισφορών κ.λπ. για τις δαπάνες που πραγματοποιούν οι «Non-Dom» κατά τη διαμονή τους σε αυτή.